Քարոզչության մեջ իմ ծառայության և ,Տիրոջ այգումե իմ աշխատանքի ավելի քան 40 տարիների ընթացքում անթիվ անգամներ տեսել եմ Սուրբ Հոգու հրաշալի առաջնորդությունը: Բայց գրելով այս դժվար և բազմանշանակ թեման, ես բազմիցս, ինչպես նախկինում երբեք, ապրեցի, թե գործնականում ինչ են նշանակում այս խոսքերը՝ ,Հոգին ամեն բան քննում էե և ,Հոգին ձեզ ամեն ճշմարտության մեջ կառաջնորդի և գալիք բաները կպատմի ձեզե: Անընդհատ Սուրբ Հոգին ինձ լուսավորում էր և ցույց տալիս համատեքստը, որը նախկինում չէի նկատել կամ չգիտեի: Մեծ երախտագիտությամբ և թեթևությամբ ես վերջացրի այս ձեռագիրը: Կարծես Սուրբ Հոգին հանգիստ գտավ իմ մեջ, և ինձանից մի մեծ բեռ վերցվեց այն բանից հետո, երբ ես ազատվեցի Աստծո կողմից ինձ վրա դրված պատասխանատվությունից՝ Իր ժողովրդին հաղորդել բացահայտված մարգարեական Խոսքի այս կարևոր ժառանգությունը: Տիրոջ համար իմ ծառայության մեջ այս շարադրանքի պատրաստումը եղել է ամենամեծ առաջադրանքը և իմ առջև դրված ամենամեծ մարտահրավերը: Մինչդեռ զգում եմ, որ Աստված հավանություն է տալիս դրան: Այժմ, Եկեղեցու յոթերորդ շրջանի վերջում, հաճելի եղավ Տիրոջը, որը Եկեղեցում փառավորապես բարձրացված Գլուխն է, հայտնել Իր ողջ խորհուրդը, ինչպես Նա հայտնել էր Իր մարգարեներին և առաքյալներին: Այս շարադրանքը վերջնական է և լիակատար, փորձված և վստահելի: Նա, ով ուզում է ինձ մեղադրել խստության և սիրո բացակայության մեջ, նա մարդկայնորեն է դատում: Տերը կնախընտրեր, և ես նույնպես, որ հոգևոր ոլորտում ամեն բան միայն արևի լույսով ողողված լիներ: Բայց դժբախտաբար այդպես չէ: Դրա համար խնդրում եմ, որ ինձ մի կողմ դնեք որպես Աստծո ձեռքում գործիք և ձայնաշեփոր, և դիմեք Նրան, որ պատասխանատու է Իր Խոսքի ողջ բովանդակության համար: Պատգամաբերը պատասխանատու չէ իր բերած պատգամի համար. նա պետք է միայն փոխանցի այն: Տերն Ինքը որոշ բաներ դատապարտել է Իր Խոսքում, որոնք Իրենից չեն և չեն կարող մնալ Իր առջև: Ո՞վ է ուրեմն ուզում վիճել Նրա հետ: Աստվածաշնչյան ճշմարտությունը կտրուկ է և կարող է սկզբում ցավ պատճառել, բայց բժշկող ազդեցություն ունի: ,Ավանդական քրիստոնեություն… Այս գրքում ես շարադրել եմ Ավետարանի քարոզչության հիմնական ճշմարտությունները, ինչպես նաև նորկտակարանյան Եկեղեցու հիմնական ուսմունքները եկեղեցու պատմության զարգացման ֆոնի վրա: Իսկ այս գրքի նպատակն էր աստվածաշնչյան լեզվով փոխանցել Հայտնության գրքում գրվածը, որը մինչև հիմա փակ է եղել: Հենց սկզբից մեր Տիրոջ սկզբունքն է եղել խորհրդանշական այլաբանությունների օգտագործումը: Մինչդեռ դիմելով Իր աշակերտներին՝ ասում է. ,Ձեզ տրված է, որ Աստծո արքայության խորհուրդն իմանաքե (Մարկ.4:11): Այն, ինչ Աստծուց է, մենք ստանում ենք Սուրբ Հոգու հայտնությամբ: Մեր միտքը բացվում է, և մենք հասկանում ենք Սուրբ Գիրքը և տեսնում դրա իրագործումն ու իրականացումը: Այժմ Խոսքի մեջ պահված բոլոր խորհուրդների լիակատար բացահայտման ժամանակն է: Եկեղեցու պատմության մեջ տեղի ունեցած բոլոր արթնությունները վաղ քրիստոնեությունից մինչև հիմա, չեն Կարողացել բերել Հիսուս Քրիստոսի լիակատար հայտնությունը: Փրկիչը մնում է գայթակղության քար, որը հոգևոր շինարարները չեն կարողանում ճիշտ տեղադրել: Նաև հեշտ չի եղել հստակորեն ճանաչել հակաքրիստոսին Սուրբ Գրքի լույսի տակ: Հակաքրիստոսի վերաբերյալ երկու հիմնական կարծիքներ կան. ոմանք սովորեցնում են, որ նա արդեն հայտնվել է առաքյալների ժամանակներում, մյուսներն էլ հավատում են, որ դեռ պետք է գա: Շատերը նրան փնտրում են հրեաների մեջ, մյուսները՝ արաբների և այսպես շարունակ: Հովհաննեսը՝ Հիսուսի սիրելի աշակերտը, բոլորովին հստակ գրում է, որ նախ գալու է հակաքրիստոսը (նեռը), բայց արդեն կան շատ հակաքրիստոսներ (նեռեր) (1 Հովհ.2:18): Երկուսն էլ ճիշտ են: Քրիստոնեական առաջին սերնդի ժամանակներից ի վեր հակաքրիստոսի եկեղեցին գոյություն է ունեցել Քրիստոսի ճշմարիտ Եկեղեցու կողքին: Մինչդեռ ամենավերջին ժամանակաշրջանում, երբ սատանան կառավարում է հանձին անօրենության մարդու, հակաքրիստոսն այլևս միայն ,սուտ մարգարենե չէ, այլև գազանն է: Այս հաստատության և նրա ղեկավարի առանձնահատկությունների բացահայտումը շատ կարևոր է վերջին ժամանակների համար: Ահա թե ինչու Սուրբ Հոգին, ինչպես ես այդ զգացել եմ այս շարադրանքը գրելիս, մեծ կարևորություն է տվել դրան և բոլոր կողմերից լուսաբանել է այն: Իսկ ինչ վերաբերում է շարադրանքը գրելու ձևին, ես յուրացրել եմ Պողոս առաքյալի այս խոսքերը՝ ,Ես խոսքի կամ իմաստությամբ գերազանցությամբ չեկա Աստծո վկայությունը ձեզ պատմելուե (1 Կորնթ.2:1), ինչպես նաև ռեֆորմատոր և Աստվածաշնչի հարգված թարգմանիչ Մարտին Լյութերի այս սկզբունքը՝ ,Քերականությունը չպետք է իշխի հայտնության վրա, այլ ծառայի հայտնությանըե: Ինչպես Աստված հսկում է Իր Խոսքի վրա, թող որ հսկի նաև այս շարադրանքի վրա: Այս կարճ շարադրանքը նվիրվում է մեր Տեր և Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսին: Թող Նա Ինքը օրհնի այդ և խոսի Իրենների հետ, երբ կարդում են սա: Թող հավիտենապես հավատարիմ Աստծուն, փառքի Հորը լինի փառքն ու պատիվը այժմ և հավիտյան: Ամեն: Կրեֆելդ, դեկտեմբեր 1994