Հովհաննեսը ողջունում է յոթ եկեղեցիներին, որոնց Աստված ընտրել է մյուս բոլոր եկեղեցիներից՝ բնութագրելու համար յոթ ուղերձները, որոնք պիտի գրվեն և ներկայացնում է Հիսուս Քրիստոսին որպես հավատարիմ Վկա, մեռելներից Անդրանիկ և երկրի թագավորների Իշխան. «Շնորհք լինի ձեզ հետ և խաղաղություն՝ Նրանից, որ է, և որ էր, և որ գալու է, և այն յոթ Հոգիներից, որ Նրա գահի առաջ են, և Հիսուս Քրիստոս հավատարիմ վկայից, որ մեռելներից անդրանիկն ու երկրի թագավորների իշխանն է, --- նրան, որ մեզ սիրեց ու մեր մեղքերից լվաց մեզ Իր արյունով և մեզ Աստծո ու Իր Հոր համար թագավորներ ու քահանաներ արեց, Նրան փառք և զորություն հավիտյանս հավիտենից: Ամեն» (Հայտն.1:4-6): Այնուհետև Հովհաննես տեսանողը մեզ հաղորդում է բոլորին տեսանելի Տիրոջ գալուստը, երբ Նա սկսի Իր թագավորական գերիշխանությունը. «Ահա Նա գալիս է ամպերով, և ամեն աչք Նրան կտեսնի, և նրանք, որ խոցեցին Նրան, և Նրա վրա կոծ կանեն երկրի բոլոր ազգերը: Այո՛, ամե՛ն» (h.7): Այստեղ չի նկարագրվում Նրա գալուստը որպես Փեսա (Մատթ.25:1-13), որը գալիս է տանելու Իրեն պատկանողներին Տիրոջ մեծ ու ահեղ օրվանից առաջ (1 Թես.4:13-18), այլ խոսվում է այն գալստյան մասին, որի ժամանակ Նա նստում է Իր փառքի աթոռին՝ նախ դատելու (Մատթ.25:31), այնուհետև հազար տարի թագավորելու համար (Հայտն.20:6): Նա, ով գալիս է, Ինքն Իրեն ներկայացնում է այս խոսքերով. «Ես եմ Ալֆան և Օմեգան (սկիզբն ու վերջը),---- ասում է Տերը, Նա, որ է, և որ էր, և որ գալու է՝ Ամենակալը» (Հայտն. 1:8): Սա Հիսուսի վկայությունն է: Հովհաննես տեսանողը հայտնի է որպես Հիսուսի սիրելի աշակերտ: Նա հիշատակում է իր մասնակցությունը նեղությանը, գալիք արքայությանը և Հիսուսի համբերությանը: Այդ նա է լսել հարուցյալ Տիրոջ ձայնը, որը պատվիրեց. «Ինչ որ տեսնում ես, մի գրքի մեջ գրիր և ուղարկիր այն յոթ եկեղեցիներին» (Հայտն.1:11):