Չորրորդ կնիքի բացման ժամանակ չորրորդ կենդանին ուժգին աղաղակեց. «Եկ ու տես»: Եվ տեսա. ահա մի դեղնավուն ձի, և նրա վրա՝ մի հեծյալ, անունը՝ Մահ: Եվ նրա հետևից դժոխքն էր գնում: Աշխարհի չորրորդ բաժնի վրա նրանց իշխանություն տրվեց սրով ու սովով, մահով ու երկրի գազաններով սպանելու» (Հայտն.6:7,8): Արտաքուստ քրիստոնեական թվացող, բայց իրականում աշխարհիկ այդ գերիշխանության չորրորդ փուլը տևում է մինչև եկեղեցու վերջին շրջանը: Զարգացման վերջին փուլում, որը հիմա դեռ ընթացքի մեջ է, միավորվում են հակաքրիստոսի հոգու այդ երեք դրսևորումները: Եթե խառնենք առաջին երեք գույները կստանանք չորրորդը: Այլևս ոչինչ չենք տեսնում առաջին՝ սպիտակ ձիու աննկատելի սկզբնական փուլից, ոչինչ՝ երկրորդ ձիու աչքի ընկնող արնակարմիր գույնից, ոչինչ՝ սև ձիու հատկություներից. վերջում այդ ամենը խառնվում է և հայտնվում վերջին ձիու այդ անորոշ՝ դեղնավուն գույնով: Ձիավորն ինքը կոչվում է «Մահ»: Զարմանալի չէ, որ գրված է. «Եվ նրա հետևից դժոխքն էր գնում»: Ինչքան, որ հաստատ է, որ Քրիստոսի հետ աստվածային կյանքն է գալիս, նույնքան հաստատ է, որ հակաքրիստոսի և իր կրոնական համակարգի հետ հոգևոր մահն է գալիս: Չորրորդ ձիավորի մեջ ներկայացվում է վերջին ժամանակների իրավիճակը, որը հիմա մեր աչքերի առջև է: Մարդկությունը չի նկատում, որ կնիքներում նկարագրված, ողջ աշխարհը ընդգրկող հաստատության մեջ միավորված են գառան բարեպաշտությունը, ուրիշների հանդեպ հալածանքը, զանգվածների վրա իշխանությունը, բոլոր ոլորտներում գերազանցությունը: Միայն կրոնական ձևն է մնացել, մինչդեռ ներսում աստվածային զորության ոչ մի հետք չկա: Այդ հաստատության իսկական նպատակն է իշխանություն գործադրել ողջ աշխարհի վրա կրոնի քողի տակ: Դա հստակ ցույց է տրվում հպարտորեն ձիուն հեծնած ձիավորի միջոցով: Առաջին չորս կնիքները բացահայտում են հակաքրիստոսի զարգացումը Նոր Կտակարանի սկզբից մինչև վերջ: Հակաքրիստոսի զարգացման չորս փուլերը արդեն ցույց են տրվել Հովել մարգարեի միջոցով, որը խոսել է չորս վնասատուների մասին, որոնք ձգտում էին կործանել Աստծո ծառը (Հովել 1:4, և 2:25), ինչպես նաև Զաքարիա մարգարեի միջոցով, որը այդ զարգացումները ցույց է տվել չորս ձիերի (Զաք. 1:8, 6:2-5) և չորս եղջյուրների (Զաք.1:18-21) միջոցով: Հակաքրիստոսն ինքը, այսինքն՝ նա, ով ղեկավարում է այդ համաշխարհային հաստատությունը, ներկայացվում է ձիավորի միջոցով, որն ամեն անգամ իր ձեռքում է պահում սանձերը և այդպիսով ազդում կրոնական և աշխարհիկ իրադարձությունների վրա: