Այժմ կրոնական ոլորտում ապրում ենք երբևէ տեղի ունեցած ամենամեծ մոլորության մեջ: Հիսուսը նախօրոք ասաց Մատթ. 24:11 համարում, որ «շատ սուտ մարգարեներ դուրս կգան և շատերին կմոլորեցնեն»: Ամեն կրոնի, դավանանքի, եկեղեցու, համայնքի ներկայացուցիչները բնականաբար ներկայանում են որպես ճշմարիտ: Արտաքնապես շատ բաներ զարդարվում են սուրբգրային հատվածներով՝ ազդեցություն գործելու համար: Մինչդեռ ամեն բան քննող Տերն ասում է. «Զգուշացեք սուտ մարգարեներից…»: Մենք պետք է մեր սրտում ընդունենք այս նախազգուշացումը, որովհետև միշտ բոլորը կարծել են, թե սուտ մարգարեները ուրիշ տեղերում են, բայց այստեղ խոսքը Աստծո Թագավորության մասին է, այսինքն՝ հավատացյալների, Եկեղեցու: Իր ձևով սատանան էլ է հավատում, բայց ոչ Սուրբ Գրքի համաձայն: Աշխարհի բոլոր կրոններում, նաև քրիստոնեական կրոններում շատերը հավատում են ինչպես ուզում են և ինչին ուզում են: Երկիրը լեցուն է այդպիսի հավատացյալներով: Ռեֆորմացիայի ժամանակներում հարց առաջացավ սուտ մարգարեների և հակաքրիստոսի վերաբերյալ: Այս հարցում բոլոր ռեֆորմատորները համաձայն էին իրար հետ, չնայած մնացած տարբերություններին: Մեր մտահոգությունը այս շարադրանքում վերաբերում է բազում սուտ մարգարեներին և սուտ քրիստոսներին: Մինչդեռ ովքե՞ր են սուտ մարգարեները: Ինչպե՞ս ճանաչել նրանց: Թողնենք, որ խոսի միայն Սուրբ Գիրքը: Որովհետև երկրի վրա չկա ոչ մի աստվածաբանական ֆակուլտետ, ոչ մի քարոզիչների ճեմարան, որտեղ իսկապես սովորեցնում կամ սովորում են Աստծո խորհրդավոր ծրագիրը: Բացահայտված Խոսքի և Աստծո կամքի մեջ մուտք ունենալու համար են անհրաժեշտ են աստվածային իշխանություն և լիազորություն առաքյալների և մարգարեների օրինակի պես: Նրանք մեզ թողել են այն, ինչ նախօրոք ասել է ամենագետ Աստված, ով սկզբից ի վեր գիտեր ողբերգական զարգացումները: Առաջին հերթին մենք պետք է ընդունենք, որ տրամաբանորեն ամեն կեղծում հնարավորինս պետք է նման լինի բնօրինակին: Կեղծ դոլարի թղթադրամը այնքան նման պետք է լինի իսկականին, որ անփորձ մարդը չկարողանա տարբերել: Դա ինձ հիշեցրեց մի դեպք, որ անձամբ ինձ հետ է կատարվել: Շատ տարիներ առաջ բանկային փոխանցում էի կատարում, հանկարծ գանձապահը հապաղեց, բարձրացրեց հարյուր մարկանոց մի թղթադրամ և ասաց. «Սա կեղծ հարյուրանոց է: Ես պետք է հայտնեմ քրեական ոստիկանությանը»: Անփորձ մարդը դա չի նկատում, բայց փորձագետը ճանաչում է անմիջապես: Դա ինձ համար խորը դաս եղավ: Կեղծարարը ես չի, այդ թղթադրամը փոխանցողներից շատերը նույնպես կեղծարար չէին: Կան շատերը, որոնք փոխանցում են կարծեցյալ «քրիստոնեական ուսմունքի գանձերը» առանց նկատելու, որ դրանք կեղծիքներ են, որովհետև չեն ճանաչում բնօրինակը և չեն տարբերում նմանակումները: Սուտ մարգարեներն ու սուտ քրիստոսները հենց կեղծարարները չեն, այլ առանց գիտակցելու փոխանցում են կեղծվածը և արդյունքում ինչ-որ ընդհանուր բան ունեն՝ նրանք առաջնորդում են, ճանաչված, առաջնորդող դիրք ունեն, բայց մոլորեցնում են, որովհետև իրենք էլ մոլորեցված են եղել (2 Տիմ. 3:13): Մատթ. 24:4,5 համարներում Տերն ասում է. «Զգուշացեք, որ մեկը ձեզ չխաբի: Որովհետև շատերն իմ անունով կգան ու կասեն՝ «Ես եմ Քրիստոսը»: Պատերազմների և բնական աղետների մասին խոսելուց հետո Նա ևս մեկ անգամ է խոսում սուտ մարգարեների մասին, որոնք մոլորեցնելու են շատերին (Մատթ. 24:11): Սուտ մարգարեներն ու սուտ քրիստոսները բոլորովին չեմ համեմատում իրենց ուսմունքը Խոսքի հետ. նրանց գործելակերպը հնարավորին չափ նման է ճշմարիտին, միայն Աստծո Խոսքի իսկական մասնագետն է ճանաչում ընդօրինակումը՝ նմանակումը: «Քրիստոս» բառը ծագում է հունարենից և համապատասխանում է եբրայերեն «Մաշիա» բառին, որն էլ նշանակում է «Օծյալ»: Հին Կտակարանում թագավորներն ու քահանաները օծվում էին: Սավուղ թագավորը օծյալ էր, Դավիթ թագավորը նույնպես, Ահարոնն ու իր որդիները օծյալ էին: Ճշմարիտ մարգարեները կոչվում էին «Աստծո օծյալները»: Տերն Ինքն ասել է. «Մի դիպչեք իմ օծյալներին և իմ մարգարեներին չար մի արեք» (Սաղմոս 105:15): Հիսուսը Օծյալն էր, Աստծո Քրիստոսը: Ըստ Ղուկաս 4:17- 19 համարների նա կարդաց Եսայի մարգարեի գրքի 61-րդ գլխից հետևյալ խոսքերը. «Տիրոջ Հոգին ինձ վրա է, որովհետև Նա ինձ օծեց…»: Պետրոսը հաստատում է այդ. «Բայց Աստված ինչ որ բոլոր մարգարեների բերանով նախապես ասաց Քրիստոսի (Օծյալի) չարչարվելու մասին, այնպես էլ կատարվեց» (Գործք 3:18): «Այն Հիսուսին, որ Նազարեթից է. թե Աստված նրան ինչպես Սուրբ Հոգով ու զորությամբ օծեց. որ ման եկավ բարիք գործելով ու չարից բոլոր հալածվածներին բժշկելով, որովհետև Աստված նրա հետ էր» (Գործք 10:38): Մինչդեռ Տերը խոսում է սուտ օծյալների մասին, այսինքն՝ նրանք օծյալ են, բայց կեղծ են: Մի հատկանիշ կա, որ հանդիպում է բոլոր մոլորության մեջ գտնվողների մեջ՝ նրանք միասին հավաքվում են ճշմարտության մեջ եղողների դեմ, այսինքն՝ վերջին հաշվով Տիրոջ և Նրա օծյալների դեմ (Գործք 4:24-31): Ոչ միայն եգիպտացի Հանեսն ու Համրեսն են հակառակ կանգնել Մովսեսին, այլև իր սեփական շրջապատից ապստամբեցին ղեկավարող եղբայրներ Կորխը, Դաթանն ու Աբիրոնը (Թվոց 16): Նրանք միաբանվեցին, մի տեսակ կազմակերպություն ստեղծեցին և ապստամբեցին Աստծո դեմ և ճշմարիտ մարգարե Մովսեսի դեմ: Եվ կրկին, Մատթ. 24-րդ գլխում Տերը անդրադառնում է սուտ մարգարեներին և սուտ քրիտոսներին և անում է այս նախազգուշացումը. «Որովհետև սուտ քրիստոսներ ու սուտ մարգարեներ վեր կկենան ու մեծ նշաններ և սքանչելիքներ կանեն, մինչև որ, եթե հնարավոր լինի, ընտրյալներին էլ մոլորեցնեն» (Մատթ.24:24): Եվ կրկին՝ կեղծ, բայց հրաշքներ ու նշաններ գործող: Նա, ով կարող է հասկանալ, թող հասկանա: Դա բնավ չի կարող համապատասխանել և ընդհանրապես տեղ չունի Աստծո թագավորության մեջ: Մինչդեռ, Կորխի և Դաթանի պես, նրանք պատկանում են եկեղեցուն, բայց գտնվում են սխալ ներշնչման տակ և սխալ վարդապետության մեջ: Տերն Ինքը միայն իրավունք ունի Եկեղեցում տարբեր ծառայություններ հաստատելու: Այնտեղ ոչ ոք չի կարող անել այն, ինչ ուզում է, որովհետև դա անկման կտաներ, ինչպես դա կատարվեց Արուսյակի՝ օծյալ քերովբեի հետ: Պողոսը մեզ զգուշացնում է սուտ եղբայրներից: Նրանք եղբայրներ են, բայց սուտ են: Այժմ կան սուտ մարգարեներ և սուտ օծյալներ, և նրանք շատ են, ինչպես ասում է մեր Տերը: Նրանք իրենց ճշմարտացիությունը ապացուցելու համար հրաշքներ ու նշաններ են ներկայացնում, որով մոլորեցնում են անկեղծ հավատացյալներին: Նրանք ամբարիշտ մարդիկ չեն, ո՛չ, կեղծարարներ էլ չեն. նրանք իրենց ձևով հավատացյալ են և սիրալիր, և ինչպես պնդում են, որպես քարոզիչներ, հավատում են լրիվ Ավետարանին և ներկայանում են դասական և համոզիչ ձևով: Նրանք նույնիսկ ավետարանչական պատվերում խոստացված հատկանիշներն ունեն՝ հրաշքներ, նշաններ և այլն: Ամեն գործ թվում է ճշմարիտ և բարի: Նրանց հավաքույթները գրավում են տարբեր դավանանքների մարդկանց, և բոլորն էլ տպավորված և զարմացած են: Տերն Ինքը մեզ մղեց մտածելու, որ պետք է զգուշանալ, որ չլինի թե ընտրյալներն էլ մոլորվեն, եթե հնարավոր լիներ: Բայց գոհություն Աստծուն, դա հնարավոր չէ: Անկասկած, դա այնքան մոտ է ճշմարիտին, որ միայն բնօրինակը ճանաչողները և իսկապես Սուրբ Գրքի համաձայն հավատացողներն են նկատում տարբերությունը և կռահում մոլորությունը: Ընտրյալները չեն հետևում հրաշքներին ու նշաններին, նրանք հետևում են իրենց Տիրոջն ու Փրկչին: Նրանք ամեն ուսմունք, մարգարեություն, քարոզչություն քննում են Աստծո Խոսքով, և թույլ չեն տալիս, որ որևէ բան գրավի իրենց, այլ մնում են առաքյալների վարդապետության մեջ (Գործք 2:42, Եփես. 2:20, 2 Պետր.3:2 և այլ համարներ): Միշտ եղել են նրանք, ում Աստված է ուղարկել, և այնպիսիները, որոնք իրենք են ներկայացել: Սուտ մարգարեներն ու սուտ քրիստոսները իրենց կողմից են ներկայանում, և դա անում են Աստծո Թագավորության ներսում: Նրանք չեն մոլորեցնում կանխամտածված ձևով, նրանք այդ չեն էլ գիտակցում: Նրանք կեղծարարները չեն, այլ կեղծվածն են փոխանցում: Նրանք անկեղծ են, բայց մոլորված, ծնվել են կրոնական մոլորության մեջ: Դա նույնպես նախօրոք հաղորդվել է առաքյալների կողմից: Կեղծումները հին ավանդույթների արդյունք են: Մինչդեռ այն ամենը, ինչ ճշմարիտ չէ, այսինքն՝ Աստվածաշնչին չի համապատասխանում, մոլորություն է: Մենք պետք է շատ լրջորեն ընդունենք այդ նախազգուշացումը և հարցնենք. Ովքե՞ր են այսօր սուտ մարգարեներն ու սուտ վարդապետները, որոնք կորստական հերձվածողություններ են ներս բերում, որոնց դեմ մեզ զգուշացնում է Պետրոսը և որոնց միջոցով հայհոյվում է Ճշմարտության ճանապարհը (2 Պետր. 2:1-3): Ովքե՞ր են այսօր նրանք, ովքեր շիտակ ճանապարհը թողեցին, ագահության վարժված սիրտ ունենալով՝ Բաղաամի ճանապարհին հետևեցին (2 Պետր.2: 12-19): Ովքե՞ր են այսօր նեռերը, որոնց մասին գրում է Հովհաննեսը (1Հովհ. 2:18-20): Ովքե՞ր են այսօր շատ սուտ մարգարեները, որոնք աշխարհ են դուրս եկել (1 Հովհ. 4:1): Ովքե՞ր են այսօր այն մարդիկ, որոնց մասին Պողոսն ասում է, որ եկեղեցու միջից են դուրս եկել և սխալ ուսմունքներ են բերում՝ եղբայրներին իրենց հետևից տանելու համար (Գործք 20:26-32): Ովքե՞ր են այսօր այն մարդիկ, որոնք ուրիշ Հիսուս են քարոզում, ուրիշ Ավետարան են հռչակում, ուրիշ հոգու ազդեցության տակ են (2 Կորնթ. 11:4): Ովքե՞ր են այսօր նրանք, ում մասին Աստծո Հոգին ասում է, որ վերջին ժամանակներում վեր կկենան, կլսեն մոլար ոգիներին և կհռչակեն դևերի վարդապետություններ (1 Տիմ. 4:1-3): Այն, ինչ Աստծուց չէ, ուրեմն սատանայից է: Ոչ մի նմանակում, ոչ մի սուտ Ճշմարտությունից չի ծագում (1 Հովհ. 1:21): Իսկապես ողբերգական է, որ մարդիկ հստակորեն չեն տեսնում, որ ավանդական քրիստոնեության մեջ ճշմարիտը փոխարինվել է կեղծիքով: Թեմաները մնացել են, բայց բովանդակությունը փոխվել է: