Իսրայելի և Վատիկանի միջև քսան տարվա բանակցություններից հետո, Սիոն լեռան վրա գտնվող սրահը, որտեղ տեղի է ունեցել վերջին Ընթրիքը և Սուրբ Հոգու հեղումը, այսուհետ պետք է հանձնվի կաթոլիկների ֆրանցիսկյան ուխտին: 1948 թվականից այն Իսրայելի պետության ղեկավարության տակ էր և համարվում էր թանգարան, որում ոչ մի կրոնական արարողոթյուն իրավունք չունեին կատարելու: Հետագայում կաթոլիկ եկեղեցին ուզում է նույնիսկ այնտեղ պատարագ անել:

Մուսուլմաններն իշխում են տաճարի լեռան վրա, որտեղ գտնվում են Ալ-Աքսա մզկիթը և Ժայռի Գմբեթը, իսկ ֆրանցիսկյան Ուխտը, հետևաբար՝ կաթոլիկ եկեղեցին, հափշտակում է Սիոն լեռը, բայց փառք Աստծուն, ժամանակավորապես: Այժմ վերջին նորություններում պաշտոնապես գրում են այն բաների մասին, որոնք գրված են Սուրբ Գրքում: Լինի դա քաղաքական, կրոնական, թե տնտեսական ոլորտներում, բոլորը ցանկանում են մասնակցել Իսրայելի և Երուսաղեմի վերաբերյալ որոշումներին, թեև գագաթնակետը Վատիկանի հետ բանակցություններն են: 

Հետևելով Պողոսի կողմից մարգարեական ձևով կանխասված խաղաղությունն ու ապահովությունը շատ մոտ են. «Որովհետև երբ ասեն, թե խաղաղություն և ապահովություն է, այն ժամանակ նրանց վրա կորուստը կհասնի, ինչպես ցավը՝ հղիի վրա, ու նրանք չեն ազատվի» (1 Թես.5:3):

Նախ կանխասվել է, որ վերջին համաշխարհային տիրակալը, որի մեջ միավորված են համաշխարհային քաղաքական և կրոնական իշխանությունները, հաճելի խոսքերով հաջողության է հասնելու և Իսրայելին տանելու է կորստի: «Եվ կզորանա նրա իշխանությունը, բայց ոչ թե նրա զորությամբ, և սքանչելիքներով պիտի ավերի և հաջողի ու կատարի, և պիտի փչացնի զորավորներրին և սրբերի ժողովուրդը: Եվ նրա խելքով պիտի հաջողվի խաբեությունը նրա ձեռքով և նա իր սրտում պիտի հպարտանա և խաղաղության մեջ շատերին պիտի կորցնի, և վեր պիտի կենա իշխանաց Իշխանի դեմ, բայց առանց ձեռքի պիտի կոտրվի» (Դանիել 8:24,25): Այս երկուսը ընթանում են զուգահեռ՝ կրոնական բնույթի խաղաղության բանակցությունները և ռազմական բախումները: Իսրայելին կճնշեն բոլոր կողմերից: Դանիել մարգարեն մարգարեացել է. «...եկող ժողովրդի իշխանը պիտի փչացնի քաղաքը և սրբարանը և նրա վերջը իբր թե հեղեղով կլինի, և մինչև պատերազմի վերջը ավերումներ են որոշված» (Դանիել 9:26):

 Այնուամենայնիվ Հիսուս Քրիստոսն է ասելու վերջին խոսքը և հաստատելու է Իր Ուխտը Իր Իսրայել ժողովրդի հետ: Այն ժամանակ կկատարվի Հովել 3:16-ում համարում գրվածը. «Եվ Տերը պիտի գոչի Սիոնից և Երուսաղեմից ձայն պիտի տա, և երկինքն ու երկիրը պիտի դողան, բայց Տերը ապավեն կլինի իր ժողովրդի համար, և ամրոց՝ Իսրայելի որդիների համար»: Չնայած կողմնակի երևույթներին՝ Իսրայելի հետ պայմանագիրը և Եկեղեցու հափշտակությունը շատ մոտ են, և մեր Տերն ու Փրկիչը համառորեն ասում է մեզ. «Այդպես էլ դուք. երբ այս ամենը տեսնեք, իմացեք, որ մոտ է»: Մենք դա տեսնում ենք, լսում ենք, գիտենք: Եկել է պահը. հեթանոսների համար Շնորհքի ժամանակաշրջանը ավարտին է մոտնում, և Տիրոջ գալուստը շատ, շատ մոտ է: Երանի այն աչքերին, որոնք տեսնում են, այն ականջներին, որոնք լսում են, երանի նրանց, ովքեր պատրաստ են հափշտակվելու Գառան հարսանիքի ընթրիքին մասնակցելու համար: 1981 թվականին հավատարիմ Տերը ինձ թույլ տվեց տեսնել և ապրել հափշտակությունը: Իրականություն են դառնալու այս ամենը՝ հարությունը, մեր մարմինների փոխվ ելը, հափշտակությունը, հարսանյաց Ընթրիքը: «Ինչ որ աչքը չտեսավ, ու ականջը չլսեց ու մարդու սիրտը չընկավ, այն Աստված պատրաստեց իրեն սիրողների համար» (1 Կորնթ.2:9): Հոգին ու Հարսն ասում են. «Եկ»:

Գործելով Աստծո հանձնարարությամբ՝

Էվալդ Ֆրանկ

2013 թվականի հուլիսի 7-ին մեր եղբայրները՝ Միսկիսը և Համեստուկը արեցին այս օդային լուսանկարը: Նրանցից մեկը օդաչու է, մյուսը՝ լուսանկարիչ: Կարող ենք միայն շնորհակալություն հայտնել: Հենց սկզբից Ամենակարող Աստված ամեն բանի մասին հոգ տարավ: Հավաքույթների համար նախատեսված այս հասարակ շենքի բացումը տեղի ունեցավ 1974 թվականի Զատկին: Յոթանասունական թվականներին բոլորը Ամերիկայում սպասում էին, որ 1977 թվականին կլիներ հափշտակությունը և կգար վերջը: Բայց 1976 թվականի հուլիսի 18-ին, երեկոյան կողմ, երբ անցնում էի եկեղեցու շենքի կողքով, Տերը խոսեց ինձ հետ. «Իմ ծառա, գնա հարևան տարածքը և հանձնիր այն ինձ»: Այսպես 1977-78 թվականներին բացվեցին երկու օժանդակ շենքերը՝ աշխատասենյակներով և հյուրերի համար ննջարաններով, հետագայում մի շենք էլ կառուցվեց տպագրության և առաքման համար: Ամեն ինչում և ամեն բանի մասին Աստված հոգ տարավ, նաև տարբեր լեզուների և տեխնիկայի: Այստեղից ողջ աշխարհը կարող է հոգևոր կերակուր ստանալ: Գոհանում ենք Աստծուց հատկապես նրա համար, որ 1200 եկեղեցիներ և խմբեր առցանց միանում են մեզ և կարող են դիտել և տեսնել ամեն ամսվա առաջին շաբաթվա վերջում տեղի ունեցող հավաքույթները 13 լեզուներով: Մեծ է արձագանքը, որը դա բերում է 80-ից ավելի երկրներում: