Փողը, որը համաձայն I Թես. 4:15–ի հնչում է Տիրոջ գալուստի ժամանակ անվանված է Աստծո փող: Հին կտակարանում սահմանված էր հատուկ դեպքերում փչել փողը: Երբ Տերը իջավ Սինա լեռը, ժողովուրդը տեսնում էր կրակոտ կայծակներ, լսում էր որոտումներ և փողի ձայնը (Ելից. 20:18): Հոբելյանական տարում պետք էր հնչեցնել փողի ձայնը (Ղևտ. 25:8–12): Միշտ, երբ Սուրբ Գրքում խոսքը գնում է փողի և փողերի մասին, ապա սպասվում են յուրահատուկ իրադարձություններ: Հիսուս Քրիստոսի գալուստի կապակցությամբ Սուրբ Գիրքը խոսում է «Աստծո փողի» մասին, որովհետեև այն ժամանակ Տերը բերում է վերջին Իր ընտրյալների փրկության մեծ ծրագիրը: Մենք գիտենք, որ Տերը կգա նույն ձևով, ինչպես որ համբարձվեց երկինք: Եվ նույնպես Սաղմ. 47:5–ում գրված է մարգարեական խոսք. «Աստված բարձրանում է ցնծության օրհնությունով. Տերը՝ փողի ձայնով»: Երբ որ Աստծո փողը հնչի կկանչվեն մեծ փառքի խնջույքի ընտրյալները: Պողոսը նկարագրում է, թե ինչպես և երբ կլինի այդ մեծ իրադարձությունը. «Հանկարծ, մի ակնթարթում հետին փողի ժամանակին. որովհետև փողը կփչի...» (I Կոր. 15:52): Հիսուս Քրիստոսը կգա կրկին հրամայական խոսքով Հրեշտակապետի ձայնի և Աստծո փողի ձայնակցությամբ, որպեսզի վեր առնի փրկվածներին, մեռած լինեն արդեն, թե՝ կենդանի, մինչև Աստծո բարկության և դատաստանի սկսելը, այսինքն մինչև մեծ նեղության օրերը: Եկեղեցի–հարսի հափշտակությունով, փրկության պատմության այս գերագույն իրդարձությունով ավարտվում է ազգերի և ժողովուրդների շնորհքի ժամանակաշրջանը: Դրանից հետո Աստված կրկին կդիմի Իր ժողովրդին՝ Իսրայելին (Հռոմ. 11:25–27): Այս կապակցությամբ է խոսում նաև Եսայիա մարգարեն մեծ փողի մասին, որը փչվելու է (Ես. 27:13): Աստծո գալուստը կլինի ինչպես կայծակ, այսինքն միանգամից, մեկ ակնթարթում: Ով այդ ժամին իրոք պատրաստված լինի կվերափոխվի և կառնվի վերև ի փառս: Ինչպես Ենովքը, Ադամից հետո յոթերորդը, առնվեց և այլևս չգտնվեց երկրի վրա, այնպես էլ եկեղեցու յոթերորդ շրջանի վերջում կառնվեն հարսին պատկանողները և այլևս չեն գտնվի երկրի վրա: