Կուզենայի հանդիպել այն մարդուն, ով լրջորեն, իսկապես հավատալով դրան, ինձ կասի, որ կան երեք Հավիտենականներ, երեք Ամենակարողներ, երեք Ամենագետներ, որոնցից յուրաքանչյուրը ինքնուրույն Անձնավորություն է, նրանք մեկ են ամեն բանում և իրենց մեջ բաժանում են աստվածությունը: Այդպես կլիներ երեք Աստված և ոչ թե մեկ, եթե խոսքը դեռ իմաստ ունի: Ահա թե ինչու մասնավորապես թունիսցի Տերտուլիանոսի «եռամիասնական կրոնը», որից էլ ծագել է «Երրորդություն» արտահայտությունը, նույնպես պետք է դրվի աստվածային դատաստանի աթոռին: Այն պետք է խոնարհվի Աստծո Խոսքի վերջնական դատավճռի առջև: Նույն կերպ Սաբելիուսի վարդապետությունը, որը ընդունեցին «Միադավանների եկեղեցու» ներկայացուցիչները, կկանգնի դատաստանի առաջ: Այո՛, մեծապես զարմացած ենք՝ լսելով կրոնական աշխարհում վերջերս ասված բաները, հատկապես այն, որ հրեաները, քրիստոնյաները և մուսուլմանները հավատում են նույն Աստծուն: Այժմ խոսվում է գլոբալիզացիայի մասին, կրոնի իշխանության տակ գտնվող համաշխարհային քաղաքական կարգի մասին: Ինչպես կարդում ենք թերթերի վերնագրերում, մարդիկ ձգտում են «Կրոնների համաշխարհային դաշնակցության»: Ոչ միայն քրիստոնեական դուստր–եկեղեցիներն են վերադառնում դեպի մայր–եկեղեցի, այլև բոլոր կրոններին հրավիրում են գալ Հռոմ: Դրանց մեջ եղող ամենակարևոր 12 կրոնները արդեն արտահայտել են միաբանվելու իրենց փափագը: Այն փաստը, թե բոլորը հավատում են միևնույն Աստծուն, մեղմ ասած, անհավատալի սուտ է: Այն Աստվածը, որ եկեղեցու հայրերը ստեղծել են քրիստոնյաների համար՝ երեք կերպարանքով և երեք դեմքով, ինչպես դրանք ճանաչել են բնության ամենահին կրոնները, ճշմարիտ Աստվածը չէ, որի մասին վկայում է Աստվածաշունչը: Երեք հավիտենական Անձերը, որոնք մեկ են, և, չնայած դրան, տարբեր, չեն կարող ոչ մի դեպքում լինել մեկ Աստված. անշուշտ, դա ճշմարիտ Աստվածը չէ՝ Աբրահամի, Իսահակի, Հակոբի, Իսրայելի Աստվածը՝ ՄԻԱԿ ՏԵՐԸ: Տեր Աստվածը Հին և Նոր Կտակարաններում նույնն է՝ անկախ նրանից, թե ինչ կերպարանքով կամ ձևով է հայտնվում: Նա Ինքը պատվիրել է Իր ժողովրդին հավատքի ճշմարիտ դավանությունը. «Ով Իսրայէլ, մտիկ ըրէ. մեր Տէր Աստուածը միմիայն Տէր է» (2 Օրինաց 6:4–9): Նույն դավանանքը ուժի մեջ է նաև Նոր Կտակարանում. «Հիսուսն էլ նրան պատասխանեց. «Բոլոր պատվիրաններից առաջինը սա է. ՛՛Լսիր, Իսրայել, մեր Տեր Աստվածը մեկ Տեր է: Եվ սիրիր քո Տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով, ամբողջ հոգով, ամբողջ մտքով ու ամբողջ զորությամբ»: Զրուցակցի պատասխանը հետևյալն էր. «Լավ, Վարդապետ, ճշմարիտ ասացիր, որ Աստված մեկ է, Նրանից բացի ուրիշը չկա» (Մարկ.12:29–32): 2001 թվականի սեպտեմբերի 11–ից ի վեր, երբ իսլամական ֆանատիկները սպանեցին օդաչուներին և ինքնաթիռները բոլոր ուղևորների հետ նետեցին Նյու Յորքի World Trade Center–ի աշտարակների վրա, շատ մարդիկ սկսեցին ուսումնասիրել հանրագիտարանները և իսլամը ներկայացնող պատմական գրքերը: Մենք անակնկալի եկանք, երբ իմացանք, որ Ալլահը ծագում էր լուսնի բաբելոնյան աստծուց, որն իբր թե երկրային բուսականությանը պտղաբերություն պիտի տար: 28 պատերազմներ առաջնորդելուց և շրջակայքի ցեղերին ու նրանց աստվածներին հաղթելուց հետո միայն Մուհամեդը հայտարարեց, որ Ալլահը՝ լուսին–աստվածը, իր ցեղի աստվածը, միակ Աստվածն է Մեքքայի Կաբայում, որը պետք է պաշտվի: Ահա թե ինչու իսլամական կրոնը որպես խորհրդանիշ ընտրել է կիսալուսինը և պատերազմում է բոլոր նրանց դեմ, ովքեր իր տեսանկյունից «անհավատներ» են, որպեսզի լուսինը լիալուսին դառնա, և ողջ աշխարհը ենթարկվի Մուհամեդի կրոնին: Այսպիսով՝ լուսին–աստվածը բոլորովին ուրիշ աստված է, հնարված աստված, որը ոչ մի ընդհանրություն չունի Աստվածաշնչի ամենակարող Աստծո հետ: Այն հայտարարությունը, որ Աստված գտնվում է բոլոր կրոններում, և Քրիստոսին կարելի է գտնել ամենուրեք, սարսափելի խաբեություն է: Միակ կենդանի և ճշմարիտ Աստվածը Նա է, ում մենք հանդիպում ենք, և ով մեզ հանդիպում է Աստվածաշնչի մեջ Ծննդոց 1–ին գլխից մինչև իր վերջին գրքի վերջին գլուխը: Չնայած Իր բազմազան հայտնություններին՝ միայն Նրան է վերաբերում «միաստվածություն» բառը իր նշանակությամբ: Այժմ բոլոր ջանքերն ուղղված են «Աշխարհի պետությունների համագործակցություն» ստեղծելուն, որը ընդունելի կլինի բոլոր կրոնների համար: Եվ նորից սատանան օգտագործում է Աստծո խոսքերից մեկը, այսինքն՝ «...որպեսզի բոլորն էլ մեկ լինեն», բայց ուշադրությունից բաց է թողնում այն, ինչ գրված է Հիսուսի ասած այդ խոսքերից առաջ և հետո: Հիմա՝ շնորհքի դուռը փակվելուց առաջ տեղի է ունենում Աստծո որդիների դուրս գալը: Որպես Քրիստոսի՝ իրենց Գլխի իշխանության տակ եղող փոքրիկ հոտ, նրանք կմիավորվեն Ճշմարտության մեջ: «Որպեսզի բոլորը մեկ լինեն, ինչպես Դու, Հայր, Իմ մեջ և Ես՝ Քո մեջ» (Հովհ.17:21): Տերը Իրեններին կոչ է անում դուրս գալու և այս խոսքերով նրանց կանգնեցնում որոշման առջև. «Քրիստոսը Բելիարի հետ ի՞նչ միաբանություն ունի, կամ հավատացյալը անհավատի հետ ի՞նչ բաժին ունի: Կամ Աստծո տաճարը կուռքերի հետ ի՞նչ համաձայնություն ունի»: Քրիստոսի Եկեղեցին նաև կոչվում է Աստծո բնակավայրը երկրի վրա: «Որովհետև դուք կենդանի Աստծո տաճարն եք, ինչպես որ Աստված ասաց. «Նրանց մեջ կբնակվեմ ու նրանց մեջ կշրջեմ, նրանց Աստվածը կլինեմ ու նրանք՝ Իմ ժողովուրդը»: Այնուհետև հնչում է կոչը. «Դրա համար նրանց միջից դուրս գնացեք ու բաժանվեցեք,— ասում է Տերը,— և պիղծ բաների մի՛ դիպչեք: Եվ ես ձեզ կընդունեմ ու ձեզ Հայր կլինեմ, և դուք Ինձ որդիներ ու դուստրեր կլինեք»,— ասում է Ամենակալ Տերը» (2 Կորնթ. 6:15–18): Միայն Որդու մեջ Հայրը եկավ մեզ մոտ, և միայն Նրանով կարող ենք գնալ Հոր մոտ: «Հիսուսը նրան ասաց.«Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը, ոչ ոք Հոր մոտ չի գալիս, եթե ոչ Ինձանով: Եթե Ինձ ճանաչեիք, Իմ Հորն էլ կճանաչեիք: Սրանից հետո Նրան ճանաչեցիք և տեսաք Նրան... իսկ դու ինչպե՞ս ես ասում. «Ցույց տուր մեզ Հորը»: Չե՞ս հավատում, որ Ես Հոր մեջ եմ, և Հայրն Իմ մեջ է: Այն խոսքերը, որ Ես խոսում եմ ձեզ հետ, Ինձանից չեմ խոսում, այլ Հայրը, որ բնակվում է Իմ մեջ, Նա է այդ գործերը կատարում» (Հովհ.14:6,7, 9,10): Այսպես է ասում Տերը. «Ես և Հայրը մի ենք» (Հովհ. 10:30):