Մեծ երախտագիտությամբ ենք հետադարձ հայացք գցում այն ամենին, ինչ Տերն արել է անցած հիսուն տարիների ընթացքում, Բրանհամ եղբոր հեռանալուց հետո: Այն, որ Բրանհամ եղբայրը խոստացված մարգարեն է եղել, անհերքելի փաստ է: Իրականացավ այն ամենը, ինչ մաս էր կազմում մարգարեի և պատգամաբերի եզակի և բացառիկ ծառայության: Բրանհամ եղբայրը որպես մարդ, իրավունք ուներ մարդկային ձգտումներ ունենալու: Նա իրավունք ուներ արտահայտելու իր սպասումները «երրորդ ձգումի », յոթ որոտների, վրանի տեսիլքի վերաբերյալ: Նրա մարդկային բնությունը չի նսեմացնում Աստծո կողմից ստացած իր ծառայությունը: Այդ թեմաների շուրջ նա ասել է դժվարըմբռնելի բաներ, և ցավոք սրտի, հիմա էլ այնպես է, ինչպես այն ժամանակ, երբ Պետրոսը գրեց Պողոսի թղթերի վերաբերյալ. «Դրանցում մի քանի դժվարիմաց բաներ կան, որ անուսումներն ու անհաստատները ծռում են, ինչպես մյուս գրքերն էլ՝ իրենց անձերի կորստյան համար» (2 Պետր.3:16): Մեկնություններին բնավ պետք չէ տեղ տալ. դրանք տանում են կործանման: Երբ ամեն բան անցկանցնում ենք Խոսքով, ամեն բան իր ճիշտ տեղում ենք դնում, այդ ժամանակ նույնիսկ դժվարըմբռն ելի բաները հասկանալի են դառնում առանց որևէ ջանքի: Աստծո հանձնարարությամբ ես ձեզ խնդրում եմ, որ հարգեք Խոսքը: Սուրբ Գրքի ոչ մի մարգարեություն իր հատուկ մեկնությունը չունի: Դա վերաբերում է նաև յոթերորդ կնիքին, յոթ որոտներին և բոլոր մյուս բաներին, որոնք ամենուրեք տարածվել են Բրանհամ եղբոր հեռանալուց հետո և որոնք սուտ հույսեր են արթնացնում: Ոչ ոք չի կարող ինձ խանգարել, որ հավատամ Աստծո Խոսքին այնպես, ինչպես գրված է և դասավորեմ Բրանհամ եղբոր ասածները սուրբգրային համատեքստով: Որքան հաստատ է, որ Տերն ավարտել է Իր արարչագործության գործը, նույնքան հաստատ է, որ Նա Ինքըկավարտի Իր փրկագնման գործը: «Ոչ թե զորությունով, ոչ թե ուժով, այլ իմ Հոգով,— ասում է զորաց Տերը»: (Զաք. 4:6 բ): Մենք մեծ ակնկալիքներ ունենք, որ կարճ ժամանակ անց Տերը երկրորդ փուլն է շնորհելու: Մինչև դրա կատարվելը հաստատուն մնանք համբերության մեջ, ինչպես առաքյալն է գրել Եբր.10:36 համարում. «Որովհետև ձեզ համբերություն է պետք, որպեսզի Աստծո կամքը կատարելով՝ խոստումը ստանաք»: Գրված է. «Որովհետև ինչպես Փարասին սարի վրա՝ վեր է կենալու Տերը և բարկանալու է, ինչպես Գաբավոնի ձորում, որ գործի Իր գործը՝ Իր օտարոտի գործը, և կատարի իր պաշտոնը՝ Իր տարօրինակ պաշտոնը» (Ես.28:21): Ոչ թե լինելու է այն, ինչ մարդիկ են ակնկալում կամ հայտարարում, այլ այն, ինչ Աստված է խոստացել. «Որովհետև Տերն արդարությամբ մի կարճ ու համառոտ բան կանի. Տերը երկրի վրա մի վճռական բան կանի» (Հռոմ. 9:28): Հաշվի առնելով ժամանակի լրջությունը, այսօր ավելի, քան երբևէ ուժի մեջ է այն, ինչ Պողոսը գրել է Հռոմ. 16-րդ գլխում. «Եղբայրներ, աղաչում եմ ձեզ, որ զգուշանաք նրանցից, ովքեր հերձվածներ են ու գայթակղություններ են սարքում այն վարդապետությունից դուրս, որ դուք սովորել եք. նրանցից հեռու քաշվեցեք: Որովհետև այդպիսիները մեր Տեր Քրիստոսին չեն ծառայում, այլ իրենց որովայնին, և պարզամիտների սրտերը քաղցր խոսքերով ու գովասանքով խաբում են»: «Վերջապես, եղբայրներ, ուրախ եղեք, կատարյալ եղեք, մխիթ արվեցե՛ք, միաբան եղեք, խաղաղություն արեք, և սիրո ու խաղաղության Աստվածը ձեզ հետ կլինի» (2 Կորնթ. 13:11): Ամեն: