Այս պահին ամենից շատ տալիս են այս հարցը՝ ովքե՞ր են հիմար կույսերը: Նախքան Մատթ. 25-ի հիմար կույսերի մասին մտահոգվելը, ավելի շատ պիտի մտահոգվենք, որ իմաստուն կույս երի շարքում լինենք: Ինչպես բոլորը գիտեն, 24-րդ գլուխը նախորդում է տասը կույսերի առակին, որը գրված է Մատթ. 25-րդ գլխում: Ես բոլորին խնդրում եմ ուշադիր կարդալ Մատթ. 24-րդ գլուխն աղոթքով: Այնտեղ խոսվում է նաև վերջին փուլի մասին, որում հիմա ապրում ենք. պատերազմներ, սով, երկրաշարժեր, ինչպես նաև սուտ քրիստոսներ և սուտ մարգարեներ կբարձրանան, մեծ նշաններ և հրաշքներ կանեն, որ եթե հնարավոր լինի, մոլորեցնեն նաև ընտրյալներին: Բայց Աստծո ողորմությամբ դա հնարավոր չի լինի: Այնուհետև կարդում ենք մեր Տիրոջ նախազգուշացումը. «Ահա նախօրոք ձեզ ասացի»: Նաև ասել է. «Ինչպես որ կայծակն արևելքից դուրս է գալիս ու մինչև արևմուտք երևում, այնպես էլ Մարդու Որդու գալուստը կլինի». չի ասել, որ դա տարիներ կամ շաբաթներ կտևի: Այնուհետև մեր Տերը խոսում է թզենու մասին, որն արդեն համեմատվել է Իսրայելի հետ Ովսե 9:10 համարում: «Առակը թզենուց սովորեցեք. երբ նրա ճյուղերն արդեն փափկել են, ու տերևը բուսել է, իմանում եք, որ ամառը մոտ է» (Մատթ.24:32): Իսրայելի ժողովուրդը վերադառնում է հայրենիք ավելի քան 150 երկրներից (Եսայի 14:1, Երեմիա 31:10, Եզեկիել 26:24, Ղուկաս 21:14): Իսրայելի պետությունը գոյությունունի 1948 թվականից, և հիմա նորից կա տասնյոթ միլիոն հրեա, ինչպես հոլոքոստից առաջ: Տերը նորից ասում է. «Այդպես էլ դուք. երբ այս ամենը տեսնեք, իմացեք, որ մոտ է, դռներին է» (Մատթ.24:33,34): Այնուհետև Տերը խոսում է Իր վերադարձի մասին. երկուսը կլինեն անկողնում, կամ արտում, մեկը կվերցվի, մյուսը կմնա: Եվս մեկ անգամ Նա շեշտում է. «Արդ, արթուն կացեք, որովհետև չգիտեք, թե ձեր Տերը որ ժամին կգա» (Մատթ. 24:42): Եվ որպես վերջին նախազգուշացում՝ ասում է. «Դրա համար դուք էլ պատրաստ եղեք, որովհետև Մարդու Որդին կգա այն ժամին, երբ դուք չեք սպասում» (Մատթ. 24:44): «Պատրաստ եղեք...»: Որովհետև պատրաստ եղողները կգնան հարսանիքի խնջույքին: Այն, ինչ մեր Տերը կանխասել է այս գլխում, կատարվում է մեր աչքերի առաջ՝ Իսրայելի հետ կապված, մերձավոր Արևելքի հետ կապված և ողջ աշխարհում: Մատթ. 24:45-47 համարներում խոսում է մինչև Իր վերադարձը կերակրի բաժանման վերաբերյալ: Տերն Ինքը հարց է տալիս. «Ուրեմն ո՞վ է այն հավատարիմ ու իմաստուն ծառան, որի տերը նրան իր ծառաների վրա դրեց, որ նրանց ուտելիքը ժամանակին տա» (Մատթ. 24:45): Մենք գիտենք, որ ոչ միայն հացով է ապրում մարդը, այլ Աստծո ամեն խոսքով (Մատթ. 4:4, 2 Օրինաց 8:3): Աստված խոստացել է, որ ուղարկելու է Իր Խոսքերը լսելու սով (Ամովս 8:11): Երբևէ Տիրոջ սեղանը այսքան ճոխ կերպով պատր աստված եղե՞լ է, ինչպես հիմա: Մի՞թե նույն հոգևոր կերակուրը չի բաժանվում աշխարհով մեկ ծառայող եղբայրների միջոցով: Իսկ ապես, Սուրբ Գրքում գրվածն իրականանում է մեր աչքերի առջև: Բնականաբար Տերը պետք է խոսեր նաև չար ծառայի մասին 24-րդ գլխի վերջում, 48-51 համարներում: Բայց միշտ էլ այդպես է եղել. նախ Տերն ուղարկում է Իր ծառաներին, որոնք հաղորդում են Իր Խոսքը, այնուհետև հայտնվում են ինքնակոչ մարդիկ, որոնք ներկայացնում են իրենց սեփական մեկնությունները, բայց չեն կարող պատմել Աստծո կողմից կանչվելու և հանձնարարություն ստանալու վերաբերյալ: Աստծո համար դա անփոփոխ է. չկա կոչում առանց ուղարկվելու, և չկա ուղարկվել առանց կոչման: Մատթ. 13:34-43 համարներում մեր Տերը խոսել է բարի սերմի մասին, որն Ինքն է ցանել, և դրանից հետո եկել էթշնամին և ցանել է որոմը: Երկուսն էլ աճել են: Մի սերմը Աստծո որդիներն են, մյուսը՝ չարի: Աշխարհում չկա մի երկիր, որտեղ նախ ճշմարիտ պատգամը քարոզված չլինի: Մատթ. 25-րդ գլխում Տերը շարունակում է՝ ասելով. «Այն ժամանակ երկնքի թագավորությունը պիտի նմանեցվի տասը կույսերի, որոնք վերցրին իրենց լապտերները և դուրս եկան փեսային դիմավորելու»: Պետք է բոլորը գիտակցեն, որ անմիջապես Մատթ. 24-րդ գլխից հետո, Մատթ. 25-րդ գլխի առաջին համարում գրված է. «Այն ժամանակ երկնքի թագավորությունը պիտի նմանեցվի... »: Ո՛չ առաջ, ո՛չ հետո, այլ այն ժամանակ, երբ կատարվում է Մատթ. 24-րդ գլխում գրվածը, և բաժանվում է ճշմարիտ կերակուրը, կատարվում է տասը կույսերի առակը երկնքի թագավորությունում: Պատգամն ավելի բարձր է հնչում հիմա. «Ահա փեսան գալիս է, դուրս եկեք նրան դիմավորելու»: Սկզբում բոլոր կույսերը ճանապարհ են ընկնում: Նրանք գնում են Փեսային դիմավորելու, լապտերները ձեռքերին: Մինչդեռ իմաստունն երը ճանապարհը գնում են մինչև վերջ: Նրանք իրենց հետ յուղի պաշար են վերցնում: Բոլորն էլ քնեցին և արթնացան, երբ լսվեց կեսգիշերային աղաղակը. «Ահա Փեսան»: Բոլոր կույսերն արթնացան, մաքրեցին իրենց լապտերները, բայց վճռական պահին հանգան հիմար կույսերի լապտերները, և այն ժամանակ երբ գնում էին, որ վաճառողներից յուղ գնեն, Փեսան եկավ: Իմաստունն երը մտան հարսանիքի սրահը, և դուռը փակվեց: Ավելի ուշ եկան հիմար կույսերը և կանչեցին. «Տեր, Տեր, բաց մեզ համար»: Բայց այդ ժամանակ լսվեց անըմբռնելի պատասխանը. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ես ձեզ չեմ ճանաչում»: Եվ դրանից անմիջապես հետո հնչում է լուրջ նախազգուշացումը. «Ուրեմն արթուն եղեք, որովհետև չգիտեք ո՛չ օրը, ո՛չ էլ ժամը, որում Մարդու Որդին կգա» (Մատթ. 25:13): Նորից մտածենք սրա վերաբերյալ. երբ կանչը հնչում է, կույսերն են գնում Փեսային դիմավորելու, իսկ վերջում կանչում են փակ դռան առաջ կանգնած. «Տեր, Տեր, բաց մեզ համար»: Հիմար կույսերը, որոնց լապտերները հանգան, սկզբում լույս ունեին. նրանք ընդունում են դուրս գալու կանչը, բայց պատրաստություն չեն տեսնում (Հայտն. 19:7): Աստծո Հոգին առաջնորդումէ ողջ Ճշմարտությանը և հնազանդության: Եվ միայն նրանք, ովքեր Աստծո Հոգով առաջնորդվում են ողջ Ճշմարտության մեջ, Աստծո որդիներն են ( Հռոմ. 8:14): Իմաստունները նաև ամաններով յուղ են վերցնում: Այն, ինչ Եղիա մարգարեն այն ժամանակ ասաց, այսօր էլ ուժի մեջ է. «Կարասից ալյուրը չի վերջանալու ու կուժից յուղը չի պակասելու, մինչև այն օրը, երբ Տերը երկրի վրա անձրև տա» (3 Թագ.17:14): Նրանք ունեն Կյանքի Հացը և Հոգու լեցունությունը և ստանալու են վերջին անձրևի առատ օրհնությունն երը. «Արդ, եղբայրներս, մինչև Տիրոջ գալուստը համբերող եղեք: Ահա մշակը համբերությամբ սպասում է հողի պատվավոր պտղին, մինչև որ առաջին ու վերջին անձրևն առնի» (Հակոբ 5:7): Իմաստուն կույսերը կազմում են Հարսը, նրանք կհասնեն իրենց նպատակին Փեսայի գալստյան ժամանակ: Իմաստուն կույսերը բացարձակապես հավատում են Աստծո ամեն Խոսքին: Նրանք ծառայության միջոցով անմիջապես կապված են Աստծո հետ, Ով ավարտին է հասցնում Իր գործը: Նրանք մերժում են ամեն մեկնություն և թույլ չեն տա, որ իրենց մոլորեցնեն (2 Կորնթ. 11): Ոչ թե սկիզբն է պսակ ստանում, այլ վերջը: