Նախաբան
Եթե Քո Խոսքն այլևս զորություն չունի,
Ապա ինչի՞ վրա պետք է հանգչի իմ
հավատքը: Ինձ համար ոչինչ չեն
նշանակում հազար աշխարհներ,
Այլ միայն Քո Խոսքը:
Ն.Լ. Կոմս Ֆոն
Ցիցենֆորֆ
ՆԱԽԱԲԱՆ
Ես գրելու դրդում եմ զգում Եվրոպայում ի հայտ եկող իրար հետ խճճված կրոնական և քաղաքական համաշխարհային նշանակության հանգամանքների պատճառով: Ես համոզված եմ, որ իմ դիտարկած թեման հենց մեր օրերում չափազանց հրատապ է: Այսօր հավանաբար հնարավոր չէ մարդկանց առաջարկել իրենց պահանջներին համապատասխան և ավելի արդիական որևէ մի բան: Խնդրի արմատներին մոտենալու համար հարկ է քննել կրիտիկական թեմաները, բացահայտել պատմական փաստերը: Քրիստոնեության զարգացումը պետք է կրկին լուսավորվի նրա ծագումից մինչև հիմա: Այժմ ես տեսնում եմ, որ եկել է պահը հրապարակավ ասելու ճշմարտությունը լայն հասարակության առջև: Ես աշխատել եմ գրել պարզ, բոլորի համար հասկանալի լեզվով և դիտավորյալ չեմ օգտագործել աստվածաբանական և հատուկ փիլիսոփայական արտահայտություններ: Քանի որ այս գիրքը հրատարակվում է տարբեր երկրներում և տարբեր լեզուներով, ես կցանկանայի նշել հետևալը: Ես հայտնում եմ բոլոր կրոնների և աշխարհայացքների հանդեպ իմ հարգանքի մասին, նույնիսկ եթե ես ունեմ այլ համոզմունքներ, ինչը բազմիցս հաստատել եմ իմ միսիոներական ճանապարհորդություններում, որոնք ինձ տարան ավելի քան հարյուր երկրներ: Ինքնըստինքյան հասկանալի է, որ մենք հարգում ենք բոլոր մարդկանց արժանապատվությունը, նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նրանց հավատքն ու վարվելակերպը թվում են մեզ օտար, անգամ տարօրինակ: Եթե ավելի քան 800 միլիոն հնդիկների համար կովը սրբություն է, ապա դրա հետ պետք է հաշվի նստել: Եթե խիստ կրոնավոր հնդիկ տղամարդիկ առավոտյան ճակատին են քսում կովի «սուրբ» աթարի մոխիրը, ոչ ոք չի կարող դա նրանց արգելել: Եթե սիկհերի կրոնը պահանջում է, որ ամեն մեկը հանի կոշիկները և լվանա ոտքերը մինչ Ամրիտսարեի ոսկե տաճարը մտնելը, ապա դա պետք է անի յուրաքանչյուրը, ով ցանկանում է տեսնել տաճարը: Մուսուլմանական սրբարաններում, ինչպես նաև մյուս կրոնների տաճարներում ես միշտ հետևել եմ այնտեղ ընդունված սովորույթներին: Ես համարյա միշտ բաց դռների եմ հանդիպել քրիստոնեական շրջաններում, զեկուցումներ եմ տվել համագումարներում և միջհարանվանական կոնֆերանսներում ամբողջ աշխարհի հավատքի հարցերով, հյուրընկալվել եմ որպես քարոզիչ տարբեր եկեղեցիներում և համայնքներում: Նույնպես և Հարավային Աֆրիկայում` հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցում, որտեղ ես քարոզում էի, միանում էի արարողությունների ընթացքին: Ես սկզբունքորեն հարգում եմ ամեն մի աշխարհայացք և ընդունում եմ յուրաքանչյուր մարդու իրավունքը` որոշել, թե ինչին է ցանկանում հավատալ և ինչ անել: Պետրոսի տաճարում ես մի քանի անգամ ականատես եմ եղել, թե ինչպես տարբեր տեղերից մարդիկ հոգևոր կարիքի մեջ ապարդյուն համբուրում էին Պետրոսի արձանի ոտքը: Ես տեսել եմ այնտեղ և ուրիշ տեղերում շատ ուրիշ բաներ ևս: Այդ ժամանակ ես զգում էի մեծ ցավ այդ մարդկանց համար: Այս գրքում աստվածաշնչյան տեսանկյունից դիտարկվում են ճիշտ դիրքորոշումները և հակադրվում են կեղծերին: Ներկայացված նյութի մասին սեփական մտածողություն կազմելու հնարավորությունը տրվում է անկախ ընթերցողին: Որպես անհրաժեշտություն ես ստիպված եմ առաջին հերթին Աստծու Խոսքի հիման վրա Սուրբ գրերից լուսաբանել Հռոմի կաթոլիկ «Տիեզերական հաստատությունը» և հակադրվել նրան, քանզի միայն աստվածային հայտնության լույսի ներքո մենք կարող ենք տեսնել ճշմարտությունը և հնարավորություն ստանալ ճանաչելու սխալներն ու մոլորությունները: Հռոմեական եկեղեցու հավակնությունը առ այն, որ փրկություն տալու մենաշնորհը բացարձակապես իրենն է, շատ թե քիչ չափով, բարձրաձայն կամ լուռ ընդօրինակեցին բոլոր մյուս քրիստոնեական դավանությունները: Բոլորը ցանկանում են իրենց ձևով երանելի դարձնել, սակայն դա անհնարին է: Այնուամենայնիվ եկեղեցին, որը վկայակոչում է Քրիստոսին, Պետրոսին և առաքյալներին, պետք է տրամադրի իրեն այդ հավակնությունները քննելու համար: Բոլոր ընթերցողներին ես ցանկանում եմ Ամենակարող Տիրոջ օրհնությունները: