Եթե Մովսեսի ժամանակ լուսանկարչությունը գոյություն ունենար, հնարավոր կլիներ ամպը և կրակի սյունը հաստատել ժապավենի վրա, որովհետև այնքան տեսանելի էր մարդկային աչքի համար: Մեզ ցնցում է այն փաստը, որ մեր սերնդի մեջ Տերն այդպես է հայտնվել՝ իջնելով և հասնելով մեզ: Այդպես նա այցելեց Իր ժողովրդին մարդու աչքին տեսանելի գերբնական ներկայությամբ: Դա իսկապես կատարվեց, այլապես ֆոտոխցիկը ոչ մի կերպ չէր կարող լուսանկարել այդ հայտնությունը: Ինչպես Տեր Հիսուսը խոստացել էր, Նա իրոք ներկա է Իր ժողովրդի մեջ, երբ նա հավաքվում է Իր անունով: Բայց այս առանձնահատուկ դեպքում Տերը կամեցավ, որ լինի Իր ներկայության փաստացի ապացույց թե՛ հավատացյալների, թե՛ անհավատների համար: