Այսպես է ասում Տերը. ՙԲայց ժամանակ կգա, և հիմա է, երբ ճշմարիտ երկրպագողները հոգով ու ճշմարտությամբ կերկրպագեն Հորը, որով- հետև Հայրն իրեն այսպիսի երկրպագողների է ուզում: Աստված Հոգի է ու նրան երկրպագողները պիտի հոգով ու ճշմարտությամբ երկրպագեն՚ (Հովհ.4:23,24): Միայն նա, ով իսկապես ճշմարտության մեջ է, կարող է սրբանալ և երկրպագել Աստծուն: Տերն Ինքն աղոթել է Իրենների համար. ՙՆրանց սուրբ արա քո ճշմարտությամբ. քո Խոսքը ճշմարտություն է՚ (Հովհ.17:17): 1965 թվականի հունվարի 18-ի ՙՏարաձայնության սերմը՚ քարոզում Բրանհամ եղբայրը, որպես ներածական խոսք, կարդաց երկու տարբեր սերմերի առակը (Մատթ. 13:24-30): 36-43 համարներում Տերը դրա նշանակությունը բացատրում է Իր աշակերտներին: Աստծո ճշմարիտ սերմը հայտնվում է որպես Թագավորության որդիներ, որպես ցորենի հատիկ, որը Տերն է ցանել և պահելու է Իր շտեմարանում (Մատթ. 3:12, Մատթ. 13:30): Տարաձայնության սերմը՝ որոմը, ցանվել է թշնամու կողմից: Բրանհամ եղբայրը տեսիլքում տեսավ սպիտակ հագած սերմնացանին, որը բարի սերմ էր ցանում: Նրանից անմիջապես հետո եկավ սև հագուստով մեկը և որոմ ցանեց: Երկու սերմերն աճեցին և ստացան նույն անձրևը: Ինչպես որ Փրկագնիչն է մարմնով հայտնված Խոսքը, այնպես էլ փրկագնվածներն են Նրան ծառայող Խոսք-Սերմը (Սաղմոս 22:31, Եսայի 53:10): Բրանհամ եղբայրը բառացիորեն ասաց. ՙԱյն ամենը, ինչ չի համապատասխանում Խոսքին, տարաձայնության սերմ է՚: Ոչ մի սուտ չի գալիս ճշմարտությունից (1 Հովհ. 2:21): Նա, ով կապում է ճշմարիտ Աստծուն և Իր ուղարկած մարգարեներին տարբեր սուտ ուսմունքների հետ, որոնց մասին այստեղ չենք խոսի խորությամբ, բռնված է ստի ոգով: Ուիլյամ Բրանհամն Աստծուց ուղարկված մարդ էր: Բայց այսօր ի՞նչ են անում նրա ասածները մեջբերելով: Մարդուն ուղղված ցանկացած փառաբանություն հայհոյություն է և գարշելի է Աստծո առջև: Ճշմարիտ երկրպագողներն ամեն տեղ Աստծուն երկրպագում են միայն հոգով և ճշմարտությամբ: Աստծուց ուղարկված ծառայողը կքարոզի միայն Խոսքը և ոչ թե համատեքստից հանված մեջբերումներ: 2 Տիմ. 4:2 համարում Պողոսը պատվիրում է իր գործընկեր Տիմոթեոսին քարոզել միայն Խոսքը: Եվ դրանից անմիջապես հետո գրում է. ՙՈրովհետև ժամանակ կգա, որ ողջամիտ վարդապետությունը չեն հանդուրժի, այլ իրենց հատուկ ցանկությունների համաձայն ուսուցիչներ կդիզեն իրենց վրա՝ իրենց ականջներին հաճելի եղածների համեմատ և իրենց ականջները ճշմարտությունից հետ կդարձնեն ու առասպելների հետևից գնալով կմոլորվեն՚ (2 Տիմ.4:3, 4): Սա համապատասխանում է այն խոսքին, որը Տերն Ինքն է ասել. ՙՍակայն իզուր են Ինձ պաշտում՝ մարդկանց պատվիրած բաներն իբրև վարդապետություն սովորեցնելով՚ (Մատթ. 15:9): Աստծո բոլոր ճշմարիտ ծառաները քարոզում են Խոսքը և բաժանում են հոգևոր կերակուրը, որը կապված է Աստծո կամքի հետ (Հովհ. 4:34): Մենք քարոզում ենք խաչյալ Հիսուս Քրիստոսին և լրիվ Ավետարանը որպես Աստծո զորություն (1 Կորնթ. 1:18), ինչպես քարոզել են առաքյալներն ու Բրանհամ եղբայրը: Ներկայումս այս ժամանակաշրջանի համար պատգամը, որը Եկեղեցու համար ամենակարևոր պատգամն է, հստակորեն հասնում է աշխարհով մեկ: Հայտնի է դառնում, թե ովքեր են Աստծուն պաշտում հոգով և ճշմարտությամբ, և ովքեր են իրենց մտքերում և աղոթքներում անցնում Աստծո կողքով, մոլորության մեջ լինելով: