Աստծո փառքի համար կարող եմ վկայել այն բաների մասին, ինչ ինձ պարգևել է Նա Իր շնորհքով: Ուղիղ 70 տարի է, ինչ դարձի եմ եկել և կյանքս տվել Տիրոջս: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո եմ Հիսուս Քրիստոսին ընդունել որպես իմ անձնական Փրկիչ, 1948 թվականի հունիսին տեղի ունեցած առաջին ավետարանչական վրանային արշավի ժամանակ: Չորս շաբաթ առաջ՝ 1948 թվականի մայիսի 14-ին Բեն Գուրիոնը հռչակել էր Իսրայել պետության ստեղծումը: 1949 թվականի հունիսին Համբուրգում տեղի ունեցած հոգեգալստական միջազգային կոնֆերանսի ժամանակ ես ստացա Սուրբ Հոգու մկրտությունը: 1955 թվականի օգոստոսին Կարլսրուե քաղաքում առաջին անգամ մասնակցեցի Բրանհամ եղբոր հավաքույթին, և 1955 թվականի օգոստոսի 15-ին առաջին անգամ անձամբ հանդիպեցի նրան: 1958 թվականի հունիսի 12-ին Թեքսասի Դալաս քաղաքում հնարավորություն ունեցա մանրամասն զրուցելու նրա հետ: 1962 թվականի ապրիլի 2-ին գերբնական ձևով կանչվեցի ծառայության: Հատկապես այդ պահից սկսած կարող եմ ասել. ՙԻմ կյանքը նվիրված է եղել Տիրոջ ծառայությանը, թե՜ մոտիկ, թե՜ հեռավոր քաղաքներում՚: Արդեն բազմիցս վկայել եմ 1962 թվականի ապրիլի 2-ին իմ ունեցած հզոր փորձառության մասին: Այստեղ ուզում եմ մեկ անգամ էլ հիշատակել այն, ինչ տեղի ունեցավ 1962 թվականի դեկտեմբերին: Բրանհամ եղբոր հետ հեռախոսով պայմանավորվել էինք հանդիպել դեկտեմբերի սկզբին անձնական զրույցի համար: Կիրակի օրը՝ դեկտեմբերի 2-ին նստած էի Բրանհամի խորանի դահլիճում: Երբ հովիվ Նեվիլ եղբայրը խնդրեց ժողովրդին ոտքի կանգնել աղոթքի համար, Հիկերսոն եղբայրը բարձրաձայն աղաղակեց. ՙԱյսպես է ասում Տեր Աստվածը՝ իմ որդի Ֆրանկ, դու իզուր չես կտրել, անցել օվկիանոսը: Մի հուսահատվիր, որ չհանդիպեցիր Իմ մարգարեին երեկ, վաղը կհանդիպես նրան, և նա քեզ կասի, թե ինչ կա քո սրտում՚: Հովիվ Նեվիլ եղբայրը իմ մասնակցած երկու հավաքույթների ժամանակ ինձ կանչեց եկեղեցում խոսելու: Երկու անգամ քարոզեցի նույն ամբիոնից, որտեղից մարգարեն պատգամ էր տալիս: Կատարվեց այն, ինչ Հիկերսոն եղբայրն ասել էր մարգարեության մեջ: Բրանհամ եղբայրը երեկոյան եկավ ինձ հյուրանոցից տանելու, և մենք մի քանի ժամ զրուցեցինք: Երկու եղբայների՝ Ֆրեդ Սոտմանի և Բենքս Վուդի ներկայությամբ մարգարեն կրկնեց այն խոսքերը, որոնք Տերն ինձ ասել էր 1962 թվականի ապրիլի 2-ին: Նա ասաց, որ սովը վերաբերում էր ոչ թե մարմնավոր կերակրին, ինչպես ես կարծել էի, այլ հոգևոր, որը ես պետք է բաժանեի: Բրանհամ եղբայրը իմ ստացած կանչը հաստատեց հայտնությամբ և պատասխանեց այն հարցերին, որոնք կային իմ սրտում: Վերջում նա բառացիորեն ասաց. ՙՖրանկ եղբայր, կերակուրը բաժանելու համար սպասիր, մինչև ստանաս մնացած կերակուրը՚: Մնացած կերակուրը գտնվում էր 1963 թվականի մարտին յոթ կնիքների վերաբերյալ արված քարոզներում մինչև վերջին քարոզը, որն Աստծո մարդը քարոզեց 1965 թվականի դեկտեմբերին: Այդ քարոզներն ուղարկվեցին ինձ: Միայն այդ պահին կարող էր սկսվել կերակրի բաժանումը: Հոգևոր կերակրի բաժանումը միշտ պետք է պարունակի գրված Խոսքի քարոզչությունը: ՙԱհա օրեր են գալիս,- ասում է Տեր Եհովան,որ սով պիտի ուղարկեմ երկրի վրա, ոչ թե հացի սով և ոչ ջրի ծարավ, այլ Տիրոջ Խոսքը լսելու՚ (Ամովս 8:11): Տերն ասաց. ՙՄարդ ոչ միայն հացով է ապրում, այլ այն ամեն խոսքով, որ Աստծո բերանից է դուրս գալիս՚ (Մատթ.4:4): Ինձ համար իմ կանչվելը ծառայության մեջ նույնքան կարևոր է, որքան այն խոսքերը, որոնք Տերն ուղղեց Աբրահամին Ծննդոց 12-րդ գլխում, Մովսեսին՝ Ելից 3-րդ գլխում, Հեսուին՝ Հեսու առաջին գլխում, Հովհաննես Մկրտչին Ղուկաս 3-րդ գլխում, Պողոսին՝ Գործք 9-րդ գլխում և Բրանհամ եղբորը՝ 1933 թվականի հունիսի 11-ին և 1946 թվականի մայիսի 7-ին: Ամեն կոչում և աստվածային հանձնարարություն կապ ունի Աստծո փրկության ծրագրի հետ: ՙՃշմարիտ, ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. ՙՈվ որ ընդունի նրան, ում ես կուղարկեմ, ինձ է ընդունում, իսկ ինձ ընդունողը ինձ ուղարկողին է ընդունում՚ (Հովհ.13:20): Հետո եկավ 1976 թվականի սեպտեմբերի 19-ը, երբ Տերը սուրբգրային ձևով ցույց տվեց ինձ տրված Իր հանձնարարությունը. «Իմ ծառա, ըստ Մատթ. 24:45-47 համարների Ես քեզ նշանակել եմ, որ կերակուր բաժանես ճիշտ ժամանակին»: Բրանհամ եղբայրը տեսիլքով տեսել էր, թե ինչպես է ինքը տարբեր տեսակի կերակուրներ շարում դարակների վրա: Նա այդ մասին խոսել է 1962 թվականի ապրիլի մեկին և դեկտեմբերի 30-ին: Աստծո կողմից ինձ հանձնարարվեց Աստծո ժողովրդին մատուցել լավ պատրաստված, ամբարված կերակուրը Տիրոջ սեղանի վրա: Աշխարհի բոլոր եղբայրները բաժանում են նույն կերակուրը, երբ քարոզում են հայտնությամբ տրված Խոսքը: ՙՈրովհետև Տերը ողորմելու է Հակոբին և տակավին ընտրելու է Իսրայելին, և նրանց տեղավորելու է իրենց սեփական երկրում՚ (Եսայի 14:1): ՙԻսրայելին ցրիվ տվողը պիտի ժողովի նրան և նրան պիտի պահպանի ինչպես հովիվն իր հոտը՚ (Երեմիա 31:10): ՙՈւստի ասա. ՙՏեր Աստվածն այսպես է ասում, ՙՁեզ ժողովուրդների միջից հավաքելու եմ այն երկրներից, որտեղ դուք ցրված էիք, և ձեզ եմ տալու Իսրայելի երկիրը՚ (Եզեկ. 11:17): ՙԵվ սուրբ երկրում Տերը ժառանգելու է Իր բաժին Հուդան ու նորից ընտրելու է Երուսաղեմը՚ (Զաքարիա 2:12): ՙԱռակը թզենուց սովորեցեք. երբ նրա ճյուղերն արդեն փափկել են, ու տերևը բուսել է, իմանում եք, որ ամառը մոտ է՚ (Մատթ.24:32):