2017 թվականի ապրիլի երկուսին լրացավ հիսունհինգ տարին, երբ հավատարիմ Տերը ինձ կանչեց Իր կամքի և փրկության ծրագրի համաձայն: Պողոսն իր կանչվելու մասին վկայեց երեք անգամ՝ Գործք 9, 22 և 26 գլուխներում: Բրանհամ եղբայրը նույնպես բավական հաճախ է վկայել իր կանչվելու մասին: Նրանք, ովքեր Աստծո առաջ շնորհք են գտել, հավատացին: Մյուսները անտարբեր անցան: Նույնը հիմա է կատարվում: Պողոս առաքյալն այսպես է ներկայանում. ՙՊողոս՝ Հիսուս Քրիստոսի ծառա, կանչված առաքյալ լինելու, առանձնացված Աստծո Ավետարանի համար... ՚ (Հռոմ. 1:1): Հակոբոս առաքյալը ներկայանում է որպես ծառա. ՙՀակոբոսը՝ Աստծո և Տեր Հիսուս Քրիստոսի ծառան...՚ (Հակոբ 1:1): Նույնն անում է Պետրոս առաքյալը. ՙՍիմոն Պետրոս՝ Հիսուս Քրիստոսի ծառա և առաքյալ, ձեզ…՚ (2 Պետր.1:1): Հավատարիմ ծառան ճշտությամբ կատարում է Տիրոջ բոլոր հանձնարարությունները: Բազմաթիվ շրջաբերական նամակներում ես պատմել եմ տարբեր այլ փորձառությունների մասին, որոնք կապված են այն ծառայության հետ, որը Փրկիչն Ինքն է ինձ հանձնարարել: Բազմիցս է Նա ինձ կանչել՝ ինձ անվանելով ՙԻմ ծառա՚, և ես կարող եմ նշել բոլոր վայրերն ու ժամանակը, երբ դա պատահել է: Ոչ մի անգամ երազ չի եղել, յուրաքանյուր անգամ ես արթուն եմ եղել: Պողոսի նման ես էլ կարող եմ Աստծո և մարդկանց առաջ վկայել. ՙԵվ այնպես եղավ...՚ (Գործք 22:6): Ո՞վ կարող է հասկանալ, թե ինչ է նշանակում Տիրոջ թափանցող ձայնը, և ինչ պատասխանատվություն է, երբ Տիրոջից անմիջապես առա- ջադրանք ես ստացել: Կրեֆելդ. 1962 թվականի ապրիլի 2-ին իմ ունեցած գերբնական փորձառությունը ձեզ ծանոթ է վաղուց: Լուսաբացին ես լսեցի Տիրոջ հզոր ձայնը. «Իմ ծառա, այս քաղաքում քո ժամանակը շուտով կվերջանա: Ես քեզ կուղարկեմ ուրիշ քաղաքներ՝ քարոզելու Իմ Խոսքը»: Ես պատասխանեցի. ՙՍիրելի Տեր, նրանք ինձ չեն լսի: Նա պատասխանեց. «Իմ ծառա, կգա ժամանակ, երբ կլսեն քեզ: Կերակրի պաշար հավաքիր, որովհետև մեծ սով է լինելու: Այն ժամանակ կկանգնես ժողովրդի մեջ և կերակուր կբաժանես»: Դրան հաջորդեցին մանրամասները, որոնց ես պետք է ուշադրություն դարձնեի: Ահա վերջին երկու բաները, որոնք Տերն ինձ ասաց. «Իմ ծառա, մի՜ հիմնիր որևէ տեղական եկեղեցի և մի՜ հրատարակիր երգարան…»: Ես համոզված եմ, որ տեղական եկեղեցիները Աստվածաշնչի համաձայն են, բայց իմ առաջադրանքը տարբեր քաղաքներում և երկրներում եկեղեցիներ հիմնելը չէ: Մեզ մոտ՝ Կրեֆելդում նույնպես, ինչպես բոլոր եկեղեցիներում ընդունված է երգարանով երգել, բայց ես չպետք է սեփական երգարան հրատարակեմ: Ես ճշտորեն կատարեցի Տիրոջ ասածը: Մարսել, Ֆրանսիա. «Իմ ծառա, վեր կաց և կարդա 2 Տիմ. 4-րդ գլուխը, որովհետև Ես ուզում եմ խոսել քեզ հետ»: Նախորդ երեկոյան ինձ հարցրել էին Հայտնության 10-րդ գլխի յոթ որոտների մասին: Ես չկարողացա պատասխանել այդ հարցին: Հաջորդ առավոտյան Տերն Ինքը ինձ պատասխան տվեց Սուրբ Գրքի միջոցով. «Խոսքը քարոզիր շարունակ՝ ժամանակին լինի, թե ժամանակից դուրս, հանդիմանիր, սաստիր, հորդորիր ամենայն համբերատարությամբ և վարդապետությամբ» (2 Տիմ.4:2): Հետո ես Աստվածաշունչը դրեցի սեղանին, ձեռքերս բարձրացրի և ասացի. «Սիրելի՜ Տեր, որքան, որ հաստատ է, որ Դու ինձ պատվիրեցիր կարդալ այս համարը, նույնքան հաստատ է, որ յոթ որոտների ասածը չի գրվել որպես Աստծո Խոսք: Ահա թե ինչու չի կարող քարոզվել»: Սա է ԱՅՍՊԵՍ Է ԱՍՈւՄ ՏԵՐԸ: Ճշմարիտ սպասավորները Տիրոջից պատվեր են ստացել կարդալ և պահել միայն «դրա մեջ գրվածները» (Հայտն. 1:1-3), և նրանք ոչինչ չպետք է ավելացնեն և պակասեցնեն գրվածից (Հայտն. 22:18-20): Հայտնության 10-րդ գլխի յոթ որոտները կհնչեն միայն այն ժամանակ, երբ Տերն իջնի որպես Ուխտի Հրեշտակ, և ոտքերը դնի ցամաքի և ծովի վրա: Կրեֆելդ. Ցորենի արտի և կոմբայնի տեսիլքը բացառիկ էր: Այս փորձառությունը շատ բամբասանքների առիթ է եղել: Համբուրգում ապրող մի եղբայր շատ տարիներ առաջ նույնիսկ գրքույկ է գրել դրա վերաբերյալ հետևյալ վերնագրով՝ «Կոմբայնի գործերը»: Այդ գրքույկում ինձ ներկայացնում են որպես հակաքրիստոս, մոլորեցնող և շատ ծաղրում: Աստծո առաջ ես կրկնում եմ միայն այն, ինչ տեսել և լսել եմ. հոգով ես տեղափոխվեցի շատ հասուն ցորենի մի արտ և տեսա, թե ինչպես լեցուն հասկերը, որոնք արդեն խանձվել էին արևի տակ, միանման թեքվել էին: Ես գիտեմ, որ շնորհքի ողջ ժամանակաշրջանում Խոսքը ցանվել է որպես սերմ, և Եկեղեցու ամեն շրջանում հոգիների հունձ արդեն եղել է: Մինչդեռ Սուրբ Գիրքը խոսում է նաև այն հունձի մասին, որը լինելու է վերջում (Մատթ.3:12): Ես նկատեցի, որ ոչ մի տատասկ չկար արտի մակերեսին, և հոգով գիտեի, որ որոմը արդեն քաղհանված է, ինչպես գրված է. «Նախ որոմները քաղեցեք ու դրանք խուրձ-խուրձ կապեցեք՝ այրելու…» (Մատթ.13:30): Հետո նայեցի ձախ և տեսա մի բոլորովին նոր կոմբայն: Այդ պահին Տերը խոսեց զորավոր ձայնով. «Իմ ծառա, այս կոմբայնը նախատեսված է քեզ համար, որովհետև դու պետք է հավաքես հունձը: Դա դեռ ոչ ոք չի օգտագործել…»: Ես անմիջապես առաջ եկա և բարձրացա կոմբայնը: Բայց ամեն ինչ մթնեց, կարծես պատերազմ լիներ ամպերի մեջ: Ես ասացի. «Հավատարիմ Տեր, արդեն չափազանց ուշ է: Ես չեմ կարող հունձը հավաքել: Դատաստանները հիմա կթափվեն երկրի վրա»: Հաջորդ պահին ամպերի մեջ եղած բացվածքից արևը հայտնվեց ողջ ուժով և փայլեց արտի վրա: Ես անմիջապես բարձրացրի լծակները և սկսեցի հունձը հավաքել: Հազիվ էի վերջացրել, երբ երկինքը նորից մթնեց, և ես միայն կայծակի և որոտի ձայն լսեցի: Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, չեղյալ արա Հնդկաստան ուղևորությունդ»: Ես այդպես արեցի, երբ Տերը երկրորդ անգամ ինձ դա հրամայեց: Ես արդեն տուրիստական բյուրոյից վերցրել էի իմ տոմսը և պետք է մեկնեի ուրբաթ օրը, 1976 թվականի հոկտեմբերին: Բոմբեյից Մադրաս թռչող ինքնաթիռը, որում ես գրանցված էի, պայթեց թռիչքի ժամանակ, ընկավ և բոլոր 96 ուղևորները զոհվեցին: Իմ անունը կար ուղևորների ցուցակում (դահաստատվեց Արտաքին գործերի նախարարության հեռախոսազանգով), մինչդեռ տուն գնալու իմ ժամանակը չէր եկել: Էդմոնտոն, Կանադա. «Իմ ծառա, ըստ Մատթ. 24:45-47 համարների Ես քեզ նշանակել եմ, որ կերակուր բաժանես ճիշտ ժամանակին»: Դա Տիրոջ կողմից տրված պատասխանն էր այն բանից հետո, երբ նախորդ օրը Բաբլից եղբայրն ինձ հարց էր տվել, թե արդյոք իմ ծառայությունը նույնպես կա Աստվածաշնչում, ինչպես Բրանհամ եղբոր ծառայությունը: Մինչ այդ ես չգիտեի: Ո՜հ, Աստծո հավատարմությունը: Ամեն: Բրանհամ եղբայրն ինձ ասել էր 1962 թվականի դեկտեմբերի 3-ին. «Ֆրանկ եղբայր, կերակուրը բաժանելու համար սպասիր, մինչև ստանաս մնացած պաշարը»: Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, երբ վերջին գործողությունը կսկսվի, Ես նորից կխոսեմ քեզ հետ, և Իմ Հոգին կսրբանա քո մեջ…»: Միաժամանակ հիշատակվեց Ցյուրիխ քաղաքը: Ես հաստատապես համոզված եմ, որ Աստված վերջում մի կարճ և զորավոր գործ կանի, որին մենք կմասնակցենք. «Որովհետև Տերն արդարությամբ մի կարճ ու համառոտ բան կանի. Տերը երկրի վրա մի վճռական բան կանի» (Հռոմ. 9:28): Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, երբ սահմանները բացվեն, Ես կկանչեմ Հարսին արևելյան երկրներից …» (Կրեֆելդ): Տեսիլքում ես գտնվում էի հանդիսությունների մի մեծ դահլիճի բեմում: Շատերը ներս մտան և նստեցին: Մինչդեռ ես նկատեցի, որ ամենուրեք ազատ նստարաններ կային: Հաջորդ պահին Տիրոջ ձայնը հնչեց վերևից, ջահի աջ կողմից, որի տակ ես կանգնած էի. «Երբ դա կատարվի, Իմ գալուստը շատ, շատ մոտ կլինի»: Այդ ժամանակ տեսա, որ արևելքի երկրներից եկող տարբեր խմբերը հերթով ներս մտան: Յուրաքանչյուր խմբի առաջնորդող եղբայրները ինձ ողջունում էին բեմի վրա և բոլորի հետ մտնում դահլիճ: Վերջին խումբը մտնելուց հետո նայեցի դահլիճին և տեսա, որ բոլոր տեղերը զբաղեցրած են: Ես այս փորձառությունն ունեցա 1989 թվականին Բեռլինի պատը ընկնելուց և արևելքի սահմանները բացվելուց 13 տարի առաջ: Այն ժամանակ ոչ ոք չէր մտածում, որ արևելյան բլոկը կփլուզվի և Գերմանիայի և Եվրոպայի վերամիավորումը տեղի կունենա: Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, գնա հարևան հողամասը և հանձնիր այն ինձ»: Մեր եկեղեցու կողքին գտնվող հողամասը, որը երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ռազմագերիների ճամբար է եղել, դեռևս ցանկապատված էր 2,30 մետր բարձրությամբ ցանկապատով և փշալարերով: Ես հողամաս գնացի առևտրական կենտրոն տանող նեղ դռնով, ծունկի եկա մացառուտի մեջ և այդ տարածքը հանձնեցի երկնքի Աստծուն՝ երկրի վրա գտնվող Իր Եկեղեցու համար: Այսօր այդ տարածքում գտնվում են միսիոներական ծառայության շենքերը, տպարանը, գրասենյակը, առաքման սենյակները և մկրտության ավազանը: Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, գնա Ռ. Տ.-ի մոտ, վերցրու քեզ հետ երեցներին և կարդա նրա համար Եզեկիային ուղղված Եսայի մարգարեի խոսքերը: Նա կառողջանա»: Ռուսս եղբայրը, Շմիդտ եղբայրը և ես արեցինք այն, ինչ Տերը պատվիրել էր, և Աստված հաստատեց Իր Խոսքը բժշկության հրաշքով: Կրեֆելդ. «Իմ ծառա, գնա՜ այնտեղ, ասա՜ Խոսքը, որովհետև այդ հավատացյալ կինը չպետք է ամոթահար լինի իր անհավատ ամուսնու մոտ»: Մի թանկագին քույրիկ 300 կմ ճանապարհ էր եկել հավաքույթին մասնակցելու համար բոլորովին նոր մեքենայով, բայց երբ ուզում էր տուն վերադառնալ, մեքենան գործի չէր ընկնում, նույնիսկ այն բանից հետո, երբ մեր մասնագետ եղբայրները և նույնիսկ ճանապարհային ծառայության մասնագետները ջանացին գործի գցել այն: Ես հենց այդ ժամանակ առաջանում էի դեպի աղոթքի դահլիճը, և Տիրոջ ձայնը հնչեց: Ոչ ոք չի կարող պատկերացնել, թե ինչ վստահություն, ինչ համոզվածություն է բերում Տիրոջ բերանից դուրս եկած Խոսքը: Ես դուրս եկա (մի քանի եղբայրներ դեռ այնտեղ էին), հանդիպեցի այն քրոջը և ասացի. «Գնա՜ և գործի դիր մեքենան, որովհետև այսպես է ասել Տերը»: Քույրն առարկեց. «Բայց ամեն ինչ փորձեցինք…»: Ես նրան ընդհատեցի. «Մի՜ խոսիր, գնա՜ և արա՜ այն, ինչ քեզ ասվեց Տիրոջ անունով»: Ասվածն արված էր: Մեքենան գործի ընկավ հենց առաջին փորձից և քույրը առանց պատահարի տուն հասավ: Հաջորդ առավոտյան մեքենան ոչ մի ձայն չէր արձակում և այն բուքսիրով հասցրին վերանորոգման արհեստանոց: Այնտեղ պարզեցին, որ բենզապոմպը լիովին շարքից դուրս է եկել, և պետք է նորը տեղադրել: Կրեֆելդ. 1978 թվականի նոյեմբերի 18-ին ժամը տասին մոտ միսիոներական կենտրոնի գրասենյակում Տերն ինձ ասաց. «Իմ ծառա, քննի՜ր Գործք առաքելոց գիրքը և տես, թե երբևէ որևէ տղամարդ իր կնոջ հետ միասին կանչվել է ծառայության»: Ես վերցրի Աստվածաշունչը, կարդացի Գործք առաքելոց գիրքը և պարզեցի, որ նույնիսկ յոթ սարկավագները, որոնք հոգ էին տանում այրիների համար, ծառայության չէին կանչվել իրենց կանանց հետ: Դրանով հենց Աստծո կողմից քողազերծվեց 1976 թվականի մայիսին եղած մի սուտ մարգարեություն, ըստ որի ես պետք է մի զույգի ձեռնադրեի ծառայության համար (ես դա արել էի՝ մտածելով, որ դա է ԱՅՍՊԵՍ Է ԱՍՈՒՄ ՏԵՐԸ): Կրեֆելդ. 1980 թվականի դեկտեմբերին Աֆրիկայում Գանայի Ակկրա քաղաքում միսիոներական ճամփորդության ժամանակ մի գիշերվա մեջ մոծակը չորս անգամ ինձ խայթեց: Ճանապարհորդությունից վերադառնալուց հետո հունվարի մեկին ինձ տարան հիվանդանոց, որտեղ տվեցին ախտորոշումը՝ խորացած տրոպիկական մալարիա: Երեք օր հետո լսեցի, թե ինչպես պրոֆեսորը՝ գլխավոր բժիշկ Բեքերն ասում էր իր բժշկական անձնակազմին. «Արդեն չափազանց ուշ է: Այստեղ ոչինչ չի օգնի՝ ոչ մի դեղ, ոչ մի արյան ներարկում»: Ես կարողանում էի միայն լսել, բայց չափազանց թույլ էի խոսելու համար: Ես զգում էի, որ իմ վերջը եկել է, և միայն մի հարց ունեի. «Իմ Տե՜ր, իմ Փրկի՜չ, ի՞նչ վիճակում եմ կանգնում Քո առջև»: Այդ պահին մարմնով հափշտակվեցի և հասա կապույտ երկնքին, տեսա սպիտակ զգեստներ հագած մի անհաշվելի բազմության: Բոլորը երիտասարդության ծաղկուն շրջանում էին (Հոբ 33:25): Ուշադրություն էին գրավում մազերի տարբեր գույները: Բոլոր քույրերը երկար մազեր ունեին, որոնք թափվում էին մեջքին: Բոլորս վեհասքանչ ձևով ավելի ու ավելի էինք բարձրանում: Հետո ես նկատեցի հորիզոնական, բաժանող մի գիծ, որը հայտնվում է որ Տերը քաղցր է. երանելի է այն մարդը, որ հուսացած է Նրան»: Բրանհամ եղբայրն ասել է 68 անգամ. ՙՏիրոջ հրեշտակն այստեղ՝ բեմի վրա է՚: Դա Տիրոջ ներկայությունն էր գերբնական լույսի մեջ: Ամեն բան շնորհքից է՝ կանչվելը, հանձնարարությունը և դրա հետ կապված փորձառությունները: Ճիշտ է, որ պատգամը պետք է նախորդի Քրիստոսի երկրորդ գալստին: Բրանհամ եղբայրը դա ասել է 17 անգամ, և ոչինչ չի կարող չեղյալ անել այն, ինչ հաստատվել է աշխարհի ստեղծումից առաջ աստվածային փրկության ծրագրում: ՙՈր պատմում եմ առաջուց վերջինը և վաղուց այն, որ չէ եղած. որ ասում եմ, թե իմ խորհուրդը պիտի հաստատվի և անում եմ Իմ բոլոր ուզածը՚ (Եսայի 46:10): Աստվածային նախասահմանության շնորհիվ ես կարողացել եմ մինչև այսօր կատարել ինձ տրված հանձնարարությունը փրկության ծրագրում: Հավատարիմ լինելով 1962 թվականի ապրիլի երկուսին Տիրոջ տված հանձնրարությանը՝ 1966-67 թվականներին ես հավաքույթներ կազմակերպեցի Արևմտյան Եվրոպայի հինգ երկրներում և քսանհինգ քաղաքներում, Բրանհամ եղբոր՝ փառքի մեջ գնալուց կարճ ժամանակ անց: 1968 թվականից ճանապարհորդեցի նաև Արևելյան Եվրոպայի երկրներում՝ անցնելով Մոսկվայով, հասնելով մինչև Ուրալ և Սիբիր: Հետո հաջորդեցին ուրիշ երկրներ և մայրցամաքներ: Ես գնացի քաղաքից քաղաք, երկրից երկիր, մայրցամաքից մայրցամաք և քարոզեցի Խոսքը, ինչպես Տերն ինձ պատվիրել էր 1962 թվականի ապրիլի երկուսին, նույնիսկ Կահիրեում, Դամասկոսում, Հալեպում և Բեյրութում: Ես սովորեցրել եմ Աստծո Խոսքը և քարոզել եմ պատգամը նաև Կանադայում, ԱՄՆ-ում, Լատինական Ամերիկայում, Աֆրիկայում, Ասիայում, Ավստրալիայում, Նոր Զելանդիայում, նույնիսկ Պեկինում, որտեղ ութսունական թվականներին հրավիրված էի որպես պետական հյուր: Հավատարիմ Տերը պարգևեց Իր շնորհքն ու օրհնությունները յուրաքանչյուր ճամփորդության ժամանակ: Ես շատ լրջորեն եմ ընդունել Նրա տված հանձնարարությունը, որը հաստատվել է Բրանհամ եղբոր միջոցով 1962 թվականի դեկտեմբերի երեքին մի քանի վկաների առաջ: Ես աժանում եմ կերակուրը և քարոզում եմ հավիտենապես ճշմարիտ Աստծո Խոսքը ամեն տեղ, որտեղ հնարավորություն եմ ունենում: 1962 թվականի ապրիլի երկուսի գերբնական փորձա- ռությունից ի վեր, 55 տարիների ընթացքում այցելել եմ 160 երկիր, որոնցից մի քանիսը բազմիցս, և ավելի քան 650 քաղաք: Այդ ժամանահատվածում 10 միլիոն մղոնից ավելի ճանապարհ եմ անցել ամենամսյա միսիոներական ճանապարհորդությունների ընթացքում: Միևնույն վայրում մեկ-երկու օրից ավելի չեմ մնում, ամենաշատը երկու-երեք հավաքույթ եմ անցկացնում և շարունակում եմ հաջորդ քաղաքում, որպեսզի քարոզեմ Աստծո կողմից այս վերջին պատգամը, մինչև կանչվեն վերջին նախասահմանվածները: Հեռուստահաղորդումների միջոցով պատգամը հասնում է այն երկրները, որոնց դեռ չեմ այցելել: Այսպիսով, Արքայության Ավետարանը քարոզվում է աշխարհով մեկ՝ վկայություն լինելու բոլոր ազգերին (Մատթ. 24:14) և դուրս կանչելու ընտրյալներին (2 Կորնթ. 6:14-18), իսկ հետո կգա վերջը, ինչպես Տերն ասել է: Բոլոր այդ տարիների ընթացքում այստեղ՝ միսիոներական կենտրոնում նույնպես ունեցել ենք բազմաթիվ օրհնված հավաքույթներ: Չնայած սատանան 1979 թվականին զրպարտության և նախատինքի միջոցով փորձեց կործանել ինձ և աստվածային հանձնարարության հանդեպ վստահությունը, ինչպես նաև ոչնչացնել եկեղեցին և ողջ գործը, մենք, այնուամենայնիվ, շարունակեցինք գործը Աստծո օգնությամբ, ինչպես Տերն ասել էր Եսայի 54:17 համարում. ՙՔո դեմ ստեղծված ոչ մի զենք հաջողություն չի ունենալու, և ամեն մի լեզու, որ դատաստանի է ելնելու քո դեմ, պիտի դատապարտվի: Սա է Տիրոջ ծառաների ժառանգությունը, և նրանց արդարությունն Ինձանից է,– ասում է Տերը՚: Ճշմարիտ հավատացյալները սրտանց են ընդունել մեր Տիրոջ Խոսքերը. ՙՃշմարիտ, ճշմարիտ եմ ասում ձեզ. ՙՈվ որ ընդունի նրան, ում ես կուղարկեմ, ինձ է ընդունում, իսկ ինձ ընդունողը ինձ ուղարկողին է ընդունում՚ (Հովհ.13:20): Նրանք հավատարիմ են մնացել: Դժբախտաբար, կատարվում է նաև այս գրվածը. ՙԲայց բոլորը չէ, որ հնազանդվեցին Ավետարանին: Ինչպես Եսային է ասում. ՙՏե՜ր, ո՞վ հավատաց մեր տված լուրին՚ (Հռոմ.10:16): Ես հասկացա, որ ծառան պետք է կրի նույնը, ինչ իր Տերն է կրել և մյուս Աստծո ծառաները, ինչպես եղավ Հոբի և իր ընտանիքի հետ: Հակոբոս առաքյալը գրել է. ՙԱհա երանի ենք տալիս համբերողներին: Դուք լսել եք Հոբի համբերության մասին և գիտեք, թե Տերը նրան ինչ վախճան տվեց (Հոբ 42:10) որ Տերը գթառատ է և ողորմած՚ (Հակոբ 5:11): Հոբի նման եկեղեցին նույնպես կստանա վերականգնում կրկնակի չափով: Հավիտյան ուժի մեջ է այն, ինչ Տերն ասել է Եկեղեցու համար. ՙ...և դժոխքի դռները նրան չեն հաղթի՚ (Մատթ. 16:18): Ամբողջ աշխարհից եղբայրներ և քույրեր են եկել մեր միջազգային հավաքույթներին, որոնք տեղի են ունենում ամեն ամիս: Ավելին, հիմա 1700 տնային խմբեր, ինչպես նաև ամբողջ եկեղեցիներ 170 երկրներում հետևում են հավաքույթներին համացանցի միջոցով: Ամենակարող Տերը հոգ է տարել բոլոր ոլորտներում՝ երեցների և սարկավագների համար, երգչախմբի և նվագողների համար, որոնք հարստացնում են մեր հավաքույթները, եղբայրների և քույրերի համար, որոնք մի քանի լեզուների են տիրապետում, որպեսզի հավաքույթները և գրքույկները թարգմանվեն 15 լեզուներով, տեխնիկայում, տպագրության և առաքման ծառայության մեջ հմուտ աշխատողների համար: Հենց սկզբից մենք կարողացել ենք բոլոր գրքույկները, գրքերը, CD և DVD սկավառակները անվճար ուղարկել աշխարհով մեկ, որովհետև Աստված մղել է եղբայրներին և քույրերին աջակցելու այս համաշխարհային միսիոներական գործին: Նա ոչինչ չի մոռացել. փառք Նրան դրա համար: Մենք շուտով սպասում ենք Աստծո վերջնական գործողությանը Իրեն պատկանողների մեջ, ինչպես գրված է Հակոբ 5:7, 8 համարներում. ՙԱրդ, եղբայրներս, մինչև Տիրոջ գալուստը համբերող եղեք: Ահա մշակը համբերությամբ սպասում է հողի պատվավոր պտղին, մինչև որ առաջին ու վերջին անձրևն առնի: Դուք էլ համբերատար եղեք, ձեր սրտերը ամրացրեք, որովհետև Տիրոջ գալուստը մոտեցել է՚ (Հակոբ 5:7, 8): Երանելի են նրանք, ովքեր մասնակցում են այն գործին, որ Աստված անում է հիմա: