Ողջունում եմ բոլոր հավատացյալներին, ողջ աշխարհի բոլոր եղբայրներին և քույրերին 2 Պետրոս 3:9 համարի խոսքերով. ՙՏերը խոստումը չի ուշացնի, ինչպես ոմանք կարծում են, թե ուշացնում է, բայց մեր նկատմամբ համբերող է լինում, որովհետև չի ցանկանում, որ կորչողներ լինեն, այլ որ բոլորն ապաշխարության հասնեն՚: Խոստումը սա է. ՙԵվ երբ գնամ ու ձեզ համար տեղ պատրաստեմ, նորից կգամ ու ձեզ ինձ մոտ կվերցնեմ: Որպեսզի ուր որ ես եմ, դուք էլ լինեք՚ (Հովհ. 14:3): Ողջ սրտով գոհանում ենք Աստծուց Իր թանկագին և սուրբ Խոսքի համար, Հին և Նոր Կտակարանների համար, Ավետարանների, առաքյալների նամակների, ինչպես նաև Հայտնության գրքի համար: Ամեն աստվածաշնչյան թեմա այնտեղ քննարկվել է անվիճելի հստակությամբ: Յուրաքանչյուր աստվածաշնչյան հավատացյալի համար գլխավորը եղել է և մնում է Քրիստոսի երկրորդ գալստին վերաբերող թեման: Ներկայումս դրա հետ կապված է վերջին պատգամը, որ Հիսուս Քրիստոսի Եկեղեցուն կոչ է անում դուրս գալ, զատվել և պատրաստվել մեր Տիրոջ վերադարձի փառավոր օրվան: 2 Պետրոս 3:14 համարում կարդում ենք. ՙՈւստի, սիրելիներ, դուք, որ սպասում եք այս բաներին, ջանացեք, որ Նա ձեզ խաղաղության մեջ գտնի՝ անբիծ ու անարատ՚: Առաքյալներն առաջնորդվել են հավատացյալներին բերելու խորացված ուսուցում մեր Տիրոջ վերադարձի վերաբերյալ: Այսպես է գրել Հովհաննեսը 1 Հովհ. 2:28 համարում. ՙԵվ այժմ, որդյակներ, մնացեք Նրա մեջ, որ երբ Նա հայտնվի, մենք համարձակություն ունենանք, և Նրա գալու պահին Նրա առջև չամաչենք՚: Ապշեցուցիչ է տեսնել, թե ինչ բեռ է դրել Աստծո Հոգին առաքյալների վրա այդ փառավոր օրվա պատրաստության կարևորության վերաբերյալ և ինչպես է նրանց առաջնորդել գրելու դրա վերաբերյալ: Դա հատկապես վերաբերում է մեզ, որ գիտակցում ենք, թե ինչքան մոտ է Հիսուս Քրիստոսի վերադարձը, որ իրոք կարողանանք ավարտել մեր պատրաստությունը: Այն, ինչ Պողոս առաքյալը գրեց իր գործընկեր Տիմոթեոսին, այսօր վերաբերում է ինձ առանձնապես, բայց նաև աշխարհի բոլոր եղբայրներին, որոնք հավատարմորեն քարոզում են բացահայտված Խոսքը և բաժանում են հոգևոր կերակուրը: ՙ...որ դու այս պատվիրանը անբիծ ու անհանդիմանելի պահես՝ մինչև մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի հայտնվելը՚ (1 Տիմ. 6:14): Հիմա՝ Տիրոջ վերադարձից առաջ, քարոզչությունը պետք է լինի լիովին սուրբգրային: Պետք է անարատ կերպով փոխանցել Աստծո Խոսքը: 15-րդ համարում առաքյալը գրում է՝ խոսելով Տիրոջ վերադարձի մասին. ՙՈր իր ժամանակին ցույց կտա Երանելին ու միակ Հզորը, թագավորների Թագավորը ու տերերի Տերը՚: Աստված ամեն բան սահմանել է նախապես՝ փրկության ծրագիրն իր ամբողջության մեջ, այն, ինչ տեղի էր ունենալու Քրիստոսի առաջին գալստի ժամանակ, նաև այն, ինչ տեղի է ունենալու Քրիստոսի երկրորդ գալստի ժամանակ: Հետևաբար առաքյալը գրեց. ՙ...որ իր ժամանակին ցույց կտա...՚: Դրա համար մեր ժամանակներում նույնպես պատգամ է նախորդում Քրիստոսի երկրորդ գալստին: 2 Տիմ. 2:15 համարում կարդում ենք. ՙՋանա քո անձն ընտիր ներկայացնել Աստծո առջև՝ որպես մի մշակ, որ ամաչելու պատճառ չունի՝ ճշմարտության Խոսքը ուղիղ բացատրելով՚: Աստված իրոք մտածել է ամեն ինչի մասին: Եվ մենք դրա համար շնորհակալ ենք, ես անձամբ շնորհակալ եմ բոլոր այն տարիների համար, որոնց ընթացքում քարոզել եմ Աստծո Խոսքը, առանց որևէ մեկնություն բերելու, այլ քարոզել եմ միայն Աստծո սուրբ Խոսքը: Հատկապես գոհանում եմ այն բանի համար, որ Տերը 1980 թվականին ինձ պատվիրեց. «Իմ ծառա, վեր կաց և կարդա 2 Տիմ. 4-րդ գլուխը՚. ՙԱրդ այս վկայությունն եմ դնում Աստծո և Տեր Հիսուս Քրիստոսի առաջ, որ դատելու է կենդանիներին ու մեռածներին իր հայտնության և թագավորության ժամանակ. Խոսքը քարոզիր շարունակ՝ ժամանակին լինի, թե ժամանակից դուրս, հանդիմանիր, սաստիր, հորդորիր ամենայն համբերատարությամբ ու վարդապետությամբ: Որովհետև ժամանակ կգա, որ ողջամիտ վարդապետությունը չեն հանդուրժի, այլ իրենց հատուկ ցանկությունների համաձայն ուսուցիչներ կդիզեն իրենց վրա՝ իրենց ականջներին հաճելի եղածների համեմատ և իրենց ականջները ճշմարտությունից հետ կդարձնեն ու առասպելների հետևից գնալով կմոլորվեն: Բայց դու ամեն բանում արթուն կաց`նեղություններ կրելով: Ավետարանչի գործն արա, քո պաշտոնը կատարիր՚ (2 Տիմ.4:1-5): Այն ժամանակվանից այս գլուխը առանձնահատուկ արժեք ունի ինձ համար: Տեսնում ենք, որ առաջին համարներում կա կարևոր հորդորանք: Այն ժամանակ Պողոս առաքյալի այս հորդորանքն ուղղված էր իր գործընկեր Տիմոթեոսին: 1980 թվականին Տերն ինձ ասաց այդ խոսքերը: Հետո կարդում ենք, թե Պողոսն ինչ ասաց իր ծառայության վերաբերյալ ու դա այսօրվան էլ է վերաբերում, որովհետև սա վերջին պատգամն է, որը քարոզվում է Աստծո հանձնարարությամբ: ՙԲայց Տերն ինձ հետ կանգնեց և զորացրեց ինձ, որպեսզի իմ միջոցով պատգամը լրիվ քարոզվի, և բոլոր հեթանոսները լսեն: Եվ ես ազատվեցի առյուծի բերանից՚ (2 Տիմ. 4:17): Այստեղ ունենք առանձնահատուկ մի բան: Պողոսը համոզված էր, որ իր քարոզչությամբ հաղորդվել է այն ամենը, ինչ Աստված որոշել էր Իր փրկության ծրագրում, այդ պատճառով ասում է, որ Տերն իրեն զորացրեց: Դա գոռոզություն չէր, ոչ էլ սեփական կարծիք: Դա Աստծո հանձնարարությունն էր: Եվ իրեն տրված զորությունը մարդկային ուժ չէր, այլ Սուրբ Հոգու զորությունը: Պողոսը առանձնահատուկ կերպով գրել է Հիսուս Քրիստոսի վերադարձի մասին 1 Կորնթ. 15, 1 Թես. 4 գլուխներում և այլ հատվածներում: Այնուհետև կարդում ենք Տիտոս 1:3 համարում. ՙ...բայց իր ժամանակին Իր Խոսքը հայտնեց քարոզչությամբ, որն ինձ վստահվեց մեր Փրկիչ Աստծո հրամանով՚: Մենք կարդացինք, որ Տիրոջ վերադարձը կլինի իր ժամանակին, այստեղ կարդում ենք, որ Նա Իր Խոսքը հայտնեց իր ժամանակին: Այս երկու իրադարձությունները կատարվում են մեր ժամանակներում՝ բացահայտված Խոսքի պատգամի տարածումը և Տիրոջ վերադարձը իր ժամանակին: Թող փառավորվի և մեծարվի մեր Տերը: Նա հայտնել է Իր մարգարե Ուիլյամ Բրանհամին այս ժամանակաշրջանի համար նախատեսված Իր Խոսքը, ինչպես մի ժամանակ հայտնել էր Պողոսին, ով կարողացավ վկայել իրեն վստահված հանձնարարության մասին: Աստծո կողմից կանչված մարդիկ եղել են Հին և Նոր Կտակարաններում և բոլորը՝ Նոյը, Մովսեսը, Եղիան, Հովհաննես Մկրտիչը, Պողոսը և մյուսները, Աստծո կողմից հանձնարարություն են ստացել և կատարել: Նոր Կտակարանի սկզբում հայտնվում է Հովհաննես Մկրտիչը նախատեսված ժամանակում, այսինքն՝ այն ժամանակաշրջանում, երբ իրականանում էր աստվածաշնչյան մարգարեությունը, Քրիստոսի առաջին գալստի ժամանակ (Մատթ. 3): Նա Աստծո կողմից ուղարկվել էր՝ Աստծուց անմիջական կանչ ստանալով և պատրաստեց Տիրոջ ճանապարհը, ինչպես դա հաղորդվել էր Հին Կտակարանում՝ Եսայի 40:3 և Մաղաքիա 3:1 համարում: Նա կարող էր վկայակոչել Խոսքը և իր վկայությունը հիմնել դրա վրա: Հովհաննեսի Ավետարանի առաջին գլխում նրան հարցրին. ՙԴու՞ ես Քրիստոսը՚: ՙՆա խոստովանեց և չուրացավ, խոստովանեց, թե՝ ՙԵս Քրիստոսը չեմ՚: Եվ նրան հարցրին. ՙՀապա ո՞վ, Եղիա՞ն ես՚: Նա ասաց. ՙՈչ՚: ՙՀապա ո՞վ ես, որ մեզ ուղարկողներին պատասխանենք. քո մասին ի՞նչ են ասում՚: Նրա պատասխանը գրված է 23-րդ համարում: Նա այստեղ վկայակոչում է Եսայի 40:3 համարը. ՙԱնապատի մեջ կանչողի ձայնը. ՙՊատրաստեցեք Տիրոջ ճանապարհը, և ուղիղ արեք ամայության մեջ շավիղը մեր Աստծո համար՚: Նրա ծառայությամբ պատրաստ ժողովուրդ ներկայացվեց Տիրոջը. ՙԵվ Իսրայելի որդիներից շատերին իրենց Տեր Աստծո կողմը կդարձնի: Ինքն էլ Եղիայի հոգով ու զորությամբ նրա առաջից կգա, որպեսզի հայրերի սրտերը որդիներին դարձնի, անհնազանդներին` արդարների իմաստության, որպեսզի Տիրոջ համար պատրաստ ժողովուրդ կազմի՚ (Ղուկաս 1:16, 17):