«Մարդիկ հարցնում են, Աստված պատասխանում է Իր Խոսքով» գրքույկը շատ մարդկանց է օգնել ողջ աշխարհում: Մինչդեռ հատկապես ծառայության մեջ եղող եղբայրները միշտ նոր հարցեր են ինձ ներկայացնում և խնդրում են հրապարակավ լուսաբանել դրանք: Մասամբ խոսվում է նրանց մասին, ովքեր հատուկ ուսմունքներ և հայտնություններ են բերում: Մինչև հիմա ես երբեք չեմ վարկաբեկել որևէ եղբոր՝ նշելով նրա անունը, ո՛չ կոնֆերանսների ժամանակ, ո՛չ գրքույկներում, և ապագայում էլ այդպես կմնա, եթե Տերն ուղղակիորեն ինձ չպատվիրի այդ անել: Աստծո ուղարկած մարգարեները չէին կարող այնպես անել, որ սուտ մարգարեներ չբարձրանան: Առաքյալները չէին կարող խոչընդոտել սուտ վարդապետների, առաքյալների հայտնվելը: Հիսուս Քրիստոսը չխանգարեց, որ սուտ քրիստոսներ և սուտ մարգարեներ բարձրանան: Բայց բոլոր ժամանակներում Աստծո փրկության ծրագրի հետ անմիջականորեն կապված միայն մեկ ճշմարիտ կոչում է եղել, ինչպես նաև Եկեղեցու ծառայությունները (1 Կորնթ.12 և 14, Եփես. 4 և այլն): Եղել է միայն մեկ Աբրահամ, մեկ Մովսես, մեկ Հեսու և այսպես շարունակ: Եղել է միայն մեկ Հովհաննես Մկրտիչ, մեկ Պետրոս, մեկ Պողոս: Նաև Եկեղեցու ողջ պատմության մեջ առաջին հերթին միայն մեկ մարդ է առանձնահատուկ կերպով հայտնվել աստվածային հանձնարարությամբ: Եկեղեցիներին ուղղված յոթ նամակներում (Հայտն. 2 և 3) ամեն անգամ նամակը հասցեագրված է Եկեղեցու հրեշտակին, որի առաջադրանքն է աստվածային պատգամը հաղորդել Աստծո սպասավորներին (Հայտն.1:1-3): Մեր ժամանակներում, ինչպես Աստված խոստացել էր, Ուիլյամ Բրանհամն ուղարկվել էր վերականգնման պատգամով, որը պետք է նախորդեր Քրիստոսի երկրորդ գալստին: Մենք հետադարձ հայացք ենք գցում այն բոլոր տարիներին, որոնց ընթացքում, Բրանհամ եղբոր տուն գնալուց հետո Պատգամը տարվել է աշխարհով մեկ, ինչպես Տերն Ինքն ասել էր. «Ես քեզ կուղարկեմ ուրիշ քաղաքներ՝ Իմ Խոսքը քարոզելու»: Եթե երկնային Փեսան դեռևս ուշացնում է Իր գալուստը, դա միայն նրա համար է, որ ուրիշներն էլ կանչվեն և պատրաստվեն: Ժամի պատգամը ընդգրկում է իր մեջ Աստծո փրկության ողջ ծրագիրը: Բոլոր աստվածաշնչյան վարդապետությունները, բոլոր աստվածաշնչյան կիրառությունները, ինչպես նաև սուրբգրային բոլոր պատվերները պետք է վերականգնվեն Եկեղեցում: Բոլորովին վերջերս անհավատալի վարդապետություններ են տարածվել Մատթ.25-րդ գլխի վերաբերյալ, ինչպես նախկինում՝ «յոթ որոտների հայտնությունների» վերաբերյալ, կամ ենթադրություններ «յոթերորդ կնիքի խորհրդի» վերաբերյալ, 1 Թես.4-րդ գլխի վերաբերյալ, որտեղ նկարագրվում է Քրիստոսի գալուստը, ինչպես նաև Հայտն.10-րդ գլխի վերաբերյալ: Բոլոր այս թեմաների վերաբերյալ փիլիոսոփայելու կարիք չկա: Ամեն իրադարձություն կկատարվի այնպես, ինչպես նկարագրվել է: Դա վերաբերում է նաև Մատթ.25-րդ գլխին: Դա կատարվում է Տիրոջ ասածի պես: Ամեն մեկնություն գալիս է չարից: Աստված Ինքը ամեն բան անում է Իր Խոսքի համաձայն, և մենք պետք է հարգենք այդ: Մենք բոլորս սպասում ենք Աստծո առանձնահատուկ գործողությանը և խորապես փափագում ենք, որ դա կատարվի: Մինչդեռ ի՞նչ իրավունքով են թշնամու կողմից խաբված մարդիկ փորձում իրենց սեփական մեկնություններով հանդարտեցնել հավատացյալների ճշմարիտ փափագը: Բրանհամ եղբայրը այսպես է ուղարկվել. «Ինչպես Հովհաննես Մկրտիչն ուղարկվեց Քրիստոսի առաջին գալստից առաջ, այնպես դու կուղարկվես մի Պատգամով, որը կնախորդի Քրիստոսի երկրորդ գալստին»: Որպես Աստծո մարդ՝ Բրանհամ եղբայրը քարոզել է լրիվ Ավետարանը, ինչպես Պողոսն էր քարոզում և Աստծո Պատգամը բերել է ամբողջությամբ: Նա Խոսքի բոլոր սպասավորներին է ուղղել այս լուրջ նախազգուշացումը. «Երեք բան կա, որ չպետք է անեք. առաջին, չպետք է սխալ տեղում դնել Խոսքը, երկրորդ, Խոսքը չհանել իր համատեքստից, երրորդ, չպետք է Խոսքը մեկնել սեփական իշխանությամբ»: Մատթ.25-րդ գլխի առակում, որտեղ պատմվում է Փեսային դիմավորելու ելած տասը կույսերի մասին, հիմնականում խոսքը ճրագների, յուղի և ճրագները մաքրելու մասին է: Դրա վերաբերյալ Բրանհամ եղբայրն ասել է հետևյալը. «Ճիշտ է, որ մեր ճրագները միշտ պետք է լեցուն լինեն, որ վառվեն: Այն բանով, որ հիմա ունեք, չեք կարող շարունակել, որովեհտև յուղը վառվելիս մուր է առաջացնում: Դրա համար պետք է անընդհատ մաքրեք ձեր ճրագները: Դուք պետք է շարունակ մաքրեք ձեր ճրագները և այդպիսով հասնեք Քրիստոսով վերին կոչման նպատակին» (24.03.1963): «Ճանաչեք, հիմա է ճրագները մաքրելու ժամանակը՝ դուրս գալու և մտնելու ժամանակը» (27.11.1965): «Պատգամը դուրս է գալիս սկզբում: Հիմա ճրագները մաքրելու ժամանակն է: Վեր կացեք, մաքրեք ձեր ճրագները… Ահա Փեսան գալիս է: Վեր կացեք, մաքրեք ձեր ճրագները: Եվ նրանք այդպես արեցին: Նրանցից շատերը տեսան, որ բավարար չափով յուղ չունեին: Մինչդեռ հիմա ճրագները մաքրելու ժամանակն է» (4.12.1965): Բրանհամ եղբոր ժամանակ էլ Մատթ.25-րդ գլուխը նույնքան արդիական էր, որքան հիմա: Պատգամի ողջ քարոզչության ժամանակ տեղի է ունենում հետևյալը. դուրս են գալիս այն ամենից, ինչ ներդաշնակ չէ Սուրբ Գրքի հետ, և մտնում են Խոսքի հետ կատարյալ ներդաշնակության մեջ: Յոթանասունհինգ անգամ Բրանհամ եղբայրը վկայակոչել է Զաք.14:7 համարը և հայտարարել է. «Երեկոյան ժամանակ լույս կլինի»: Դրանով նա վկայակոչում է իրեն տրված Պատգամը: Նաև անդադար երգել է այս երգը. «Երեկոյան ժամանակ լույս կլինի, փառքի ճանապարհն անշուշտ կգտնեք»: Իսկ թե, ինչքան ժամանակ է անցնում երեկոյից մինչև կեսգիշեր, դա պետք է թողնենք Աստծուն: Մատթ.24-րդ գլխում խոսվում է ծառայի, ծառայակիցների և ժամանակին կերակուրը բաժանելու մասին: Մատթ.25-րդ գլխում խոսվում է Փեսային դիմավորելու ելած կույսերի մասին: Կույսերի կեսը իմաստուն են, մյուս կեսը՝ հիմար: Երկու խմբերն էլ հավատում են Քրիստոսի վերադարձին, երկուսն էլ գնում են Փեսային դիմավորելու, երկուսն էլ ճրագ ունեն, այսինքն՝ հոգևոր լուսավորում: Երկու խմբերն էլ քնում են, որովհետև նրանց թվում է, թե Տերը Իր գալն ուշացնում է (2 Պետր.3:9): Մինչդեռ այդ ժամանակ Փեսայի գալստյան լուրը հնչում է, և դրա համար բոլոր կույսերը վեր են կենում և մաքրում են իրենց ճրագները: Իմաստունների համար կատարվում է. «Բայց մեզ ձեզ հետ հաստատողը և մեզ օծողը Աստուած է, որ մեզ կնքեց էլ ու Հոգու գրավը մեր սրտերի մեջ դրեց» (2 Կորնթ.1:21,22): Ինչպես նաև՝ «Նրանով դուք էլ հուսացիք, երբ ճշմարտության Խոսքը լսեցիք՝ ձեր փրկության Ավետարանը, որին էլ երբ հավատացիք, խոստացված Սուրբ Հոգով կնքվեցիք: Որը մեր ժառանգության գրավն է, մինչև ստացվածքի փրկությունը՝ նրա փառքի գովության համար» (Եփես.1:13,14): Խարիզմատիկ օծությունը բավարար չէ: Հավատացողները պետք է Ճշմարտության Խոսքը ընդունեն որպես աստվածային Սերմ՝ Սուրբ Հոգով կնքվելու համար: Ճշմարտության Խոսքը և Ճշմարտության Հոգին միասին են գործում: Այն ժամանակ իմաստուն կույսերի մեջ տեղի է ունենում Հոգու վերջին գործողությունը, և միայն այդ ժամանակ են հիմարները նկատում, որ իրենց յուղը պակասում է: Դրա համար իմաստուններից յուղ են խնդրում: Մինչդեռ Հոգով իսկապես մկրտված հավատացյալը կարո՞ղ է մեկ ուրիշ հավատացյալի տալ Հոգու յուղը: Բնականաբար՝ ոչ: Այստեղ է մեծ դասը՝ միայն Հիսուս Քրիստոսը կարող է մկրտել Սուրբ Հոգով և կրակով, միայն Նա է իրականացնում Հոր խոստումը և տալիս վերից զորությունը (Մատթ.3:11,12, Ղուկ.24:49, Գործք 1:1-9): Արդեն Պենտեկոստեի օրը իր առաջին քարոզի ժամանակ Պետրոսը հավատացյալներին պատվիրեց մկրտվել ջրով և նրանց հաղորդեց Սուրբ Հոգու մկրտության մասին (Գործք 2:38,39): Իմաստունները հավատում են այնպես, ինչպես Սուրբ Գիրքն է ասում: Նրանք մկրտվում են Տեր Հիսուս Քրիստոսի Անունով և որպես հաստատում՝ ստանում են Հոգու մկրտությունը: Մատթ.25-րդ գլխում ողջ ճշմարտությունը լույսի է բերվում: Իմաստունները հիմարներին Հիսուսի մոտ չեն ուղարկում, այլ վերավաճառողների մոտ, որոնք Հոգու լեցունությունն ունեցողների տպավորություն են թողնում: Ամենուրեք երկրի վրա երկու բան է կատարվում. ոմանք մնում են կեղծ վարդապետությունների ազդեցության տակ, նաև խարիզմատիկ հավաքույթներում. այնտեղ մարդկանց առաջ են հրավիրում, որպեսզի ստանան Հոգու լեցունությունը, առանց նրանց քարոզելու հավատքի եկածների սուրբգրային մկրտությունը՝ Տիրոջ անունով: Այնտեղ նախատեսվածի պես նրանք մեջքի վրա ընկնում են, նրանց պահում են և պառկեցնում գետնին, և «վերջին ժամանակների օծյալները» բարձրաձայն հայտարարում են. «You are slain under the power of the Holy Spirit»՝ «Դուք հարվածվել եք Սուրբ Հոգու զորության տակ»: Սուտ օծյալները և սուտ վարդապետները մնում են ավանդական սուտ ուսմունքների մեջ և մտադիր էլ չեն Սուրբ Գրքի համաձայն ուղղվել: Նրանք շեշտը հավիտյան մնացող Խոսքի վրա չեն դնում, այլ նշանների և հրաշքների: Մյուսները զատվում են մի կողմ և ուտում են պահված մանանան՝ Աստծո բացահայտված Խոսքը և Աստծո Հոգով առաջնորդվում են ողջ Ճշմարտության մեջ: Ամենավերջին ժամանակաշրջանում, երբ Հոգու զորությունը կդրսևորվի այնպես, ինչպես երբեք նախկինում, հիմար կույսերը կնկատեն, որ Հոգու ճշմարիտ լեցունությունը նրանց պակասում է: Նրանց ուղարկում են կրոնական վաճառողների մոտ՝ յուղ գնելու: Ինչու՞ գնել: Հոգու մկրտությունն, անշուշտ, պարգև է: «Հոգու գործողության» հետ կապված խարիզմատիկ դրսևորումներում խոսքը մեծ առևտրի մասին է: Հաճախ, և ոչ միայն այս թեմայի վերաբերյալ քարոզչության մեջ, Բրանհամ եղբայրը խոսում էր վերջին ժամանակների օծյալների մասին և շեշտում այն փաստը, որ եթե հնարավոր լիներ, ընտրյալներն էլ կմոլորվեին նրանց կողմից (Մատթ.24:24): Ակնհայտ է, որ հիմար կույսերը կատարյալ հաղորդակցություն չեն գտել Տիրոջ հետ, ճշմարիտ Եկեղեցու հետ. նրանք լիովին չեն ազատվել իրենց ավանդույթներից, այնպես, որ Հոգու յուղն ունենալու համար գնում են վաճառողների մոտ, ոչ թե Հիսուսի, և հենց այդ պահին էլ գալիս է Փեսան: Նույն համարում ասվում է. «Եվ երբ նրանք գնացին գնելու, փեսան եկավ. պատրաստները նրա հետ հարսանիքի խնջույքի մտան. դուռն էլ փակվեց» (Մատթ.25:10): Իմաստուն կույսերը պատրաստ են և կմասնակցեն հարսանյաց ընթրիքին: Նրանք չեն ընկնի ոչ մի խարիզմատիկի ազդեցության տակ, որովհետև հավատում են Աստծո բացահայտված Խոսքին և Հոգով առաջնորդվում են ողջ Ճշմարտության մեջ: Նրանք ճանաչել են, որ Աստված հարգել է իր խոստումները և ուղարկել է խոստացված մարգարեին, ամեն բան վերականգնել է նրա ծառայության միջոցով և որ Եկեղեցում սկզբնական, աստվածաշնչյան կարգը վերականգնվել է: Նրանք վերադառնում են առաջին սիրուն, որովհետև միայն կատարյալ սերը կարող է մտնել երկինք: Այդպես է դա բացվել Բրանհամ եղբորը: Պողոսը նույնպես ասել է. «Եթե մարդկանց ու հրեշտակների լեզուներով խոսեմ, բայց սեր չունենամ…­» (1 Կորնթ.13:1): Թող ամեն մարդ ինքն իրեն հարցնի. «Պատրա՞ստ եմ ես: Մաքրվա՞ծ է իմ ճրագը: Յուղով լցված աման ունե՞մ»: Թող մենք Ենովքի պես քայլենք Աստծո հետ, որպեսզի մենք էլ Հիսուս Քրիստոսի վերադարձի ժամանակ հափշտակվենք:

Գործելով Աստծո հանձնարարությամբ՝

Էվալդ Ֆրանկ