Եղբայր Ֆրանկ
Մենք ամբողջ սրտով շնորհակալ ենք, որ կարող ենք ունենալ այս հեռարձակումները: Եվ մենք ցանկանում ենք շատ, շատ ողջույններ փոխանցել բոլոր եղբայրներին և բոլոր քույրերին: Եղբայր Մյուլլերից՝ Բալթյան ծովից, եղբայր Հուսարից՝ Ավստրիայից, եղբայր Վագներից, այստեղից, այնտեղից և ամեն տեղից, Շվեցարիայից՝ եղբայր Բաունգարտներից, և էլի շատ եղբայրներից, ամեն տեղից, մենք ողջույններ ենք փոխանցում, Դոկտոր Մբիեից: Այո՜, շնորհակալություն Տիրոջը, որ բոլոր այն եղբայրները, ովքեր հավատացել են աստվածային այս պատգամին, և բաժին են ունեցել այդ հայտնության մեջ, կարող են շարունակել փոխանցել այն, ինչը Տիրոջից տրվել է մեզ: Մենք արդեն զորավոր ներածական խոսք լսեցինք, որը կարդաց Բորգ եղբայրը: Պողոսը այդ խոսքերը ուղարկել էր նրան, ովքեր Աստծուց ողորմություն էին ստացել, ովքեր բերվել էին Աստծո փրկագնման ծրագրի մեջ, նրանց, ում Հոգին հայտնե՜լ էր Խոսքը: Եվ նույնը տեղի է ունենում մեր ժամանակի մեջ: Չէ՞ որ միշտ եղել են մարդիկ, որոնց Խոսքի հատնությունն են ստացել Սուրբ հոգու միջոցով: Սիրելի եղբայրներ և քույրեր, այսօր ինձ համար դարձյալ հատուկ օր է: Մենք մոտեցել ենք մարտ ամսին, և 59 տարի առաջ, մարտ ամսին, 1963 թվականին, Բրանհամ եղբայրը խոսել է 7 կնիքների մասին: Ես նախորդ կիրակի օրը, Ցյուրիխի քարոզի մեջ, արդեն խոսել եմ այս մասին, այն որ Բրանհամ եղբայրը հանձնարարություն էր ստացել, որպեսզի Արիզոնա մեկնի, և այն, որ Տերը այնտեղ խոսելու էր նրա հետ, և նրան ցուցումներ էր տալու: Եվ հետո եկավ 1963 թվականի փետրվարի 28-ը, և հետո եկան այն օրերը, մարտի 17-ից մինչև 24-ը, 1963 թվականի, երբ Բրանհամ եղբայրը, Աստծո հանձնարարությամբ, և ուղղակիորեն Աստծո հրամանով խոսեց 7 կնիքների մասին: Եղբայրներ և քույրեր, մենք իսկապես ապրում ենք Շնորհքի ժամանակաշրջանի վերջին հատվածում, և այն ինչը հիմա կատարվո՜ւմ է, լինի դա քաղաքականության մեջ, լինի էկոնոմիկայի մեջ, լինեն դրանք պատերազմները թե պատերազմների լուրերը, մենք չենք ուզում դրանց անդրադառնալ: Եվ մեզնից ոչ ոք զարմացած չի այն բանից, ինչ հիմա կատարվում է, քանի որ Տերը դա նախապես ասել է, այն որ այդ ամենը այդպես պետք է լինի, երկրաշարժերը, սովը, թանկացումները, պատերազմները, պատերազմների լուրերը, և այլն, և այլն: Եվ սա նույնպես Տերն ասել է, որ արքայության ավետարանը պետք է քարոզվի բոլոր ազգերին, վկայության համար: Միայն մեկ դիտողություն շատ հակիրճ: Երբ մտածում ես առաջին համաշխարհային պատերազմի մասին, այնտեղ 9 միլլիոնից շատ մարդիկ, տվել են իրենց կյանքը: Երբ մտածում ենք երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին, ապա այնտեղ 60 միլիոնից շատ մարդիկ, տվել են իրենց կյանքերը: Եվ եթե մտածենք Ծննդոց գրքի 2-րդ գլխի մասին, այնտեղ թափվել է առաջին արյունը, Կայենը սպանեց իր եղբորը՝ Աբելին: Մենք չենք անդրադառնա այդ ամենին, բայց որքա՛ն արյուն է թափված եղել, մինչև 60 միլիոն հեաներ են սպանված են եղել: Իհարկե, մենք նայում ենք դեպի ապագան, և մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը, և շուտով անցյալը, կպատկանի անցյալին: Եվ Տերը ողորմություն է անելու, և հաստատելու է Իր արքայությունը, Իր թագավորությունը, ինչպես որ գրված է Հայտնության 11-րդ գլխում, 15-րդ խոսքում, այն որ Տերը թագավոր է լինելու ամբողջ երկրի վրա: Մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը, ինչպես ես նախկինում եմ ասել, այն որ մենք ուղիղ կապ ենք ունեցել այն բանի հետ, ինչ Տերը խոստացել է այս ժամանակահատվածի համար: Եվ մենք դա տեսնում ենք Մատթեոսի 24-ում, Մարկոս 13-ում, Ղուկասի 21-րդ գլխում, թե ինչպես են այս ամենը նախապես ասված եղել: Եվ հետո ով անդրադառնա Եզեկիէլի 39-րդ գլխին, նա կկարդա, որ վերջի ճակատամարտում, նախքան հազարամյա թագավորության սկսվելը, այնքա՛ն սարսափելի բաներ պիտի կատարվեն, ԻսրաԷլի շուրջը: Այն որ 7 տարի է պահանջվելու, որպեսզի ամեն բան կարգի բերվի, և վերացվի բոլոր զենքերը: Այո՜, ամեն բան տեղի կունենա այնպես, ինչպես մեզ խոստացվել է Աստծո Խոսքի մեջ: Իհարկե, մեզ համար, ովքեր որ ամբողջ սրտով հավատում են, հավատում ենք այն բանին, ինչ Տերը խոստացել է Իր համայնքին, և այն, ինչը հիմա արդեն տվել է: Որպեսզի օգնի մեզ՝ եթե կարդացել ենք, որ Հովհաննեսը՝ Հիսուսի սիրելի աշակերտը, Պատմոս կղզում էր գտնվում Աստծո Խոսքի համար, և Հիսուսի վկայության համար: Եվ այնտեղ ստացավ հայտնությունը: Եթե այդ ամենը մեզ համար հայտնված չլիներ նույն Սուրբ հոգու կողմից, Բրանհամ եղբոր ծառայության միջոցով, ապա մենք… Մենք ևս մի քանի հատվածներ կդիտարկենք աստվածաշնչից: ես ինքս զարմացած եմ, զարմացած որ հավատարիմ Տերը արդեն 1949 թվականից այնպես արեց, որ ես կապի մեջ եղա Բրանհամ եղբոր հետ, երբ ԱՄՆ-ից այդ հատուկ մարդը եկավ Համբուրգ, և ելույթ ունեցավ այնտեղ՝ Հիսունական միջազգային համաժողովում: Դա այն մարդն էր, ով Հոլիվուդյան ֆիլմերի փորձագետ էր, ով Ամերիկյան խմբի կողմից վերցվել էր, որպեսզի Հերոսիմայի և Նագասակիի ռմբակոծությունը նկարահաներ: Այդ մարդը վկայեց, թե ինչ էր կատարվել իր ներսում 1949 թվականին, երբ նա տեսավ ռմբակոծության հետևանքները, իսկ հետո երբ վերադարձավ Բրանհամ եղբոր ժողովին, իր կյանքը նվիրեց Տիրոջը։ Իհարկե որ Աստված դա այդպես առաջնորդեց հենց սկզբից: Եվ այն որ ես իսկապես 10 տարի՝ հատկապես 1955-ից մինչև 1965 թվականը, ուղղակիորեն կապված էի Բրանհամ եղբոր ծառայության հետ: Ես ոչ միայն մասնակցել եմ նրա ժողովներին, լինի դա Գերմանիայում, թե լինի դա ԱՄՆ-ում, ես չէ՞ որ նրա հետ նամակագրությունից 21 նամակներ ունեմ, ես չէ՞ որ հեռախոսազրույցներ եմ ունեցել նրա հետ, մեկ սեղանի շուրջ նստել եմ նրա հետ, և նույն մեքենայով ուղևորվել եմ, և մասնակցել եմ ժողովներին, որտեղ Աստծո գերբնական գործողությունն է տեղի ունեցել, և ես դա տեսել եմ և վերապրել: Եվ ես իսկապես կարող եմ պատմել այն, ինչ տեսել են իմ աչքերը, և այն, ինչ լսել են իմ ականջները, և դա մենք ձեզ ենք փոխանցում: Եվ այսպես, 1963 թվականի մարտ ամսին, գերբնական լույսը իջավ Բրանհամ եղբոր սենյակում, կեսօրին, և ամեն օր բացում էր այն կնիքը, որի մասին նա պետք է խոսեր: Եվ Բրանհամ եղբայրը վկայում էր այն մասին, որ այդ նույն ամպի սյունը և կրակի սյունը, որը ԻսրաԷլի հետ է եղել, ինչպես որ դա կարելի է կարդալ Ելից գրքում, 13-րդ գլխում, վերջին երեք խոսքերում, այն որ ամպի սյունը ԻսրաԷլի հետ էր ցերեկը, իսկ կրակի սյունը գիշերը, որպեսզի ցույց տար ճանապարհը և լուսավորեր նրանց համար, և այն որ Տերը նույն կերպով, ինչպես որ Հին Ուխտում, այնպես և Նոր Ուխտի մեջ, գերբնական ձևով հայտնում էր Ինքն Իրեն, և գործում: Գոհություն և պատիվ լինի մեր Աստծուն: Շնորհ է, բոլոր այն մարդկանց համար, որ կարող են հավատալ այն բանին, ինչ Աստված մեր ժամանակում իրականացրել է: Շնորհ է բոլորի համար, ովքեր կարող են հավատալ ինչ Աստված արել է այն բանից հետո, երբ Իր մարգարեն տուն է գնացել,1965 թվականի դեկտեմբերին, և այն ինչ Աստված անում է այսօր: Եղբայրներ և քույրեր, սա յուրահատուկ, պատմական ժամանակ է որին մենք մոտեցել ենք: Եվ այդ պատճառով եկեք մի քանի հատվածներ կարդանք Աստվածաշնչից, Աստված օրհնի բոլորիս ամբողջ աշխարհով մեկ, ողջ աշխարհով մեկ, բոլոր ազգերում, ժողովուրդներում և լեզուներում, և հատկապես բոլոր ծառայող եղբայրներին: Խնդրեմ:
—Մենք կարդում ենք ԴանիԷլից, 12-րդ գլխից, 4-րդ Խոսքը:
« 4 Եւ դու, ով Դանիէլ, փակիր այս խօսքերը եւ կնքիր գիրքը մինչեւ վերջի ժամանակը. շատերը պիտի քննեն, եւ գիտութիւնը պիտի շատանայ »:
—Թող օրհնվի մեր Տերը: Ինչպես հենց նոր կարդացինք, Հին Ուխտում, ԴանիԷլի ժամանակ, այն ինչ Աստված հայտնել էր, պետք է ծածկված մնար, կնքվեր: Բայց միայն մինչև վերջին ժամանակը, և ով այս փոխկապակցվածության մեջ կարդում է, նա հասկանում է, որ շատերը պետք է առանձնացված լինեն, մաքրված լինեն, և որ շատերը իրենց պատրաստության փորձառությունը պետք է ունենան: Եվ մենք շնորհակալ ենք Աստծուն, որ բոլոր այս խորհուրդները՝ գաղտնիքները, որոնք որ կնքված են եղել, մեր ժամանակում, ողորմությամբ բացվել են: Մենք սա չենք ասում հենց այնպես, սա այդպե՜ս է կատարվել մեր Աստծո հանձնարարությամբ: Եկեք շարունակենք կարդալը:
—Մենք կկարդանք Հայտնության գրքի 1-ին գլխի, 3-րդ Խոսքը:
« 3 Երանելի են այս մարգարէութեան խօսքերը կարդացողը եւ լսողները, եւ սորանում գրուածները պահողները. որովհետեւ ժամանակը մօտեցել է »:
—Եկեք շնորհակալություն հայտնենք Տիրոջը նաև սրա՜ համար: Եկեք անկեղծ լինենք եղբայրներ և քույրեր, որքա՞ն մարդիկ են կարդում Հայտնություն գրքի հատվածները, և նրանցից շատերը երբեք չեն լսել այն մասին, թե ինչ է արել Աստված 1963 թվականին: Նրանք կարդում և կարդում են, և իրենց սեփական մտքերն են ունենում իրենց կարդացածի վերաբերյալ: Բայց կա ընտրությաւն, կա նախասահմանություն, և բոլոր նրանք ովքեր հիմա ողորմություն են գտել Աստծուց, նրանք կարդում են այս գրքի մարգարեական խոսքը հայտնության լույսի տակ: Նրանք այլևս ոչինչ չեն մեկնաբանում, նրանք ուղղակի առաջնորդվել են յուրաքանչյուր կնիքի մեջ, այն բանի մեջ ինչ պետք է տեղի ունենար, և տեղի է ունեցել: Դրանց մեջ մեծ տարբերություն կա: Բոլորը կարող են կարդալ ԴանիԷլի 12-րդ գլուխը, բոլորը կարող են կարդալ Հայտնության գրքից, բայց ո՞ւմ է տրված եղել, որպեսզի հավատա այն բանին, ինչ Աստված իրականացրել է մեր ժամանակվա մեջ: Եվ այդ արտահայտությունը. « Կնքիր գիրքը մինչեւ վերջի ժամանակը »: Եղբայրներ և քույրեր, մենք չէ՞ որ զանազանել ենք, որ ապրում ենք վերջին ժամանակաշրջանում, և այն ինչ կնքված և ծածկված է եղել, դա պետք է բացահայտվի: Դա չէ՞ որ այն է, ինչ Աստված Ինքն է ասել: Եվ մենք շնորհակալենք, որ Հայտնության 1-ին գլուխը կարող ենք կարդալ, և պահպանել այն, ինչ գրված է նրանում, այն, ինչն իսկապես Աստծմով բացահայտված է եղել: Նախկինում երբեք, Հայտնության 22 գլուխները, հնարավոր չէր այսքան հաճույքով կարդալը, որքան որ հիմա: Ես սրտանց ուրախանում եմ դրա համար: Եկեք շարունակենք ընթերցելը:
—Մենք կարդում ենք Հայտնության 22-րդ գլխից, 20 և 21 Խոսքերը:
« 20 Այս բաներին վկայողը ասում է. Այո. ես շուտով գալիս եմ։ Ամէն։ Եկ, Տէր Յիսուս։
21 Մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի շնորհքը լինի ձեր ամենի հետ։ Ամէն »:
—Գոհություն և շնորհակալություն Տիրոջը: « Շնորհքը ձեր ամենի հետ լինի », սա վերջին Խոսքն է Հայտնության գրքի, 22-րդ գլխից: Իսկ դրանից առաջ. «Այո, Ես շուտով գալիս եմ »: Այժմ, Տիրոջ վերադարձը ոչ միայն իսկապես մոտեցել է, այլ ինչպես որ գրված է. «Դռների մոտ է»: Երկու հազարամյակների ընթացքում, անընդմեջ կարելի՜ էր ասել. Մոտեցել է, մոտեցել է, իսկ այժմ, եկել է աստվածաշնչյան մարգարեությունը, ոչ թե մոտենում է, այլ այն մեր մեջ է: Եվ Տերն ասում է. «Երբ տեսնում եք այս ամենը կատարվում է, ձեր գլուխները վեր բարձրացրեք, որովհետև ձեր փրկությունը մոտենում է»: Կարդո՞ւմ ենք մենք Հայտնության 1-ին գլխից… Եվ հենց այս մասը՝ թանկագին եղբայրներ և քույրեր, Գերմաներենում Հայտնություն բառը, « A P O K A L U Y I S » (Ապոկալիպսիս), բացում, կամ բացահայտում: Ինչ-որ բան ծածկված է եղել: Վերցնենք, օրինակ այս թաշկինակը, և ծածկենք ամբողջը՝ ամենը ինչ, ինչ այստեղ կա: Եվ հետո գալիս է այն պահը, երբ թաշկինակը վերցվում է, բացվում է… Հիսուս Քրիստոսի բացահայտումը, հայտնությունը, մեր Աստծո գաղտնիքի (խորհրդի) բացահահայտումը: Այսպիով, մենք ապրում ենք այն ժամանակի մեջ… Բացումը, բացահայտումը, հայտնությունը, մեր Աստծո մեծագույն Խորհուրդների (գաղտնիքների): Նույնիսկ այն գաղտնիքը, որը Աստված հայտնե՜ց մեզ, թե ինչպես է Հայրը Որդու մեջ, և Սուրբ Հոգու միջոցով, ո՜չ թե երեք հավիտենական անձեր, այկ մեկ և միակ Աստված: Բայց Նոր Ուխտի մեջ, չէ՞ որ տեղի ունեցավ այն, ինչը Հին Ուխում նախապես ասվել էր: Աստված չէր ուզում ուղղակի ունենալ մարդկանց, որոնց ստեղծել էր հողից, Իր պատկերի նմանությունով… Դա Ադամն էր, բայց Հիսուս Քրիստոսը չէ՞ որ հարվում է երկրորդ Ադամը, որը հողից չէր արարված, «Բայց Սուրբ Հոգին քեզ վրա կգա, և Բարձրյալի Զորությունը քեզ հովանի կլինի, և այն ծնված սուրբն էլ Աստծո Որդի կկոչվի»: Եղբայրներ և քույրեր, սա չէ՞որ ամենազորավոր բանն է: Եվ սա կասեմ հուսալով որ Աստված չի բարկանա իմ վրա. Առաջին արարչագործության ժամանակ, եղավ միայն Աստծո թույլատրելի կամքը: Աստված գիտեր, որ Եվան չէր կարողանալու դիմակայել փորձությանը, և այդպիսով, Աստված դա գիտեր նախքան աշխարհը ստեղծելը, Նա արդեն նախագծել էր փրկագնման ծրագիրը, և այն, որ մեր Տերն ու Փրկիչը՝ որպես Աստծո Գառ, աշխարհի ստեղծվելուց առաջ նախասահմանվա՜ծ էր որպեսզի տա՜ր Իր կյանքը: Եվ մեր անունները արդեն գրված էին մորթված Գառնուկի գրքի մեջ, աշխարհի ստեղծումից առաջ: Եղբայրներ և քույրեր, մենք Աստծուն ամբողջ սրտով շնորհակալ ենք: Եվ հետո, մենք կարող ենք աստվածաշնչից անդրադառնալ նորկտակարանյան բոլոր հատվածներին: Թե ինչպես են բոլորը Ադամով մեռնում, և թե հետո ինչպես են բոլորը Քրիստոսով կենդանանում: Մենք կարող ենք աստվածաշնչից այդ բոլոր հատվածները, Հին և Նոր կտակարաններից՝ համախմբե՜լ միասին, և Աստծո ողջ խորհուրդը տեսնել մեր աչքերի առջև: Եվ մենք իսկապես ամբողջ սրտով շնորհակալ ենք, որ ընդունել ենք որդիությունը, և որ մեր Տերն ու Փրկիչը անդրանիկն է եղել շատ եղբայրների մեջ: Եվ նա մեզ նման դարձավ, մարմնավոր մարմնում, որպեսզի մենք Նրա նման դառնանք հոգևոր մարմնում: Օ՛, թող Աստծուն լինի գոհությունը և փառքը, կատարված փրկության համար, շնորհակալություն Աստծուն Իր թանկագին և Սուրբ Խոսքի համար: Եկեք շարունակենք կարդալը:
—Մենք կկարդանք Հռոմեացիների 1-ին գլխից, 1-ին և 2-րդ Խոսքերը:
« 1 Պօղոս Յիսուս Քրիստոսի ծառայ՝ կանչուած առաքեալ՝ Աստուծոյ աւետարանի համար որոշուած, 2 Այն որ առաջուց խոստացաւ իր մարգարէների ձեռովը սուրբ գրքերումը »:
—Թող փառավորվի մեր Տերը: Պողոսը այդպես խոսեց իր ուղերձի սկզբում: Առանձնացված և որոշված, որպեսզի հռչակի Աստծո փրկագնման լուրը: Եվ Աստված Իր մարգարեների միջոցով, Հին Ուխտում դա արդեն հռչակել էր և խոստացել: Եղբայրներ և քույրեր, դա այնքան կարևոր է, որպեսզի մենք Նոր Ուխտի մեջ տեսնենք Հին Ուխտի մարգարեությունների իրագործումը, և որ Նոր Ուխտում քարոզչությունը հիմնված լինի այն բանի վրա, ինչ Աստված Հին Ուխտի մեջ խոստացել է: Եվ հիմա ես հարց եմ տալիս, կա՞ գեթ մեկ քրիստոնեական եկեղեցի, կա՞ գեթ մեկ քրիտոնեական հանրություն, որը կարողանա հայտարարել, որ ունի ճշմարիտ ավետարանը և այն քարոզում են այնպես, ինչպես մարգարեներն են նախապես քարոզել, և այնպես, ինչպես առաքյալներն են այն քարոզել: Երկրի վրա գոյություն ունի՞ գոնե մեկ այդպիսի եկեղեցի: Եվ այդ առումով մենք միայն կարող ենք ասել. Գոյություն ունի կենդանի Աստծո համայնքը: Եվ մենք Տիրոջը այնքա՛ն շնորհակալ ենք, որ Շնորհքի ժամանակաշրջանի վերջում, ամեն բան վերականգնվում է, այնպես ինչպես որ եղել է ամենասկզբում, այնպես ինչպես եղել է Երուսաղեմում, այնպես, ինչպես առաքյալների կողմից քարոզվել է, և կիրառվել է: Ճիշտ նույն կերպով տեղի է ունեցել վերականգնումը, և դրա համար Աստված օգտագործել է Բրանհամ եղբորը, որպեսզի սկզբնական, մարգարեական, առաքելական խոսքը, հնարավոր լինի քարոզել, և որպեսզի մեզ կարողանա վերադարձնել սկզբին, որպեսզի համայնքը կարողանա կանգնել այնպես, ինչպես որ կանգնած է եղել ամենասկզբում, որպեսզի Աստծուց օրհնված լինի բոլոր ոլորտներում: Մենք կշարունակենք կարդալը:
—Մենք կկարդանք Եզրաս մարգարեից, 1-ին գլուխ, 3-րդ խոսքը:
« 3 Ամեն ով որ ձեզանից նորա ժողովրդիցն է, իր Աստուածն իր հետը լինի, թող վեր գնայ Երուսաղէմ որ Յուդայումն է, եւ շինէ Իսրայէլի Աստուծոյ՝ Եհովայի տունը. նա է Աստուած, որ Երուսաղէմումն է »:
—Փառք Տիրոջը նաև այս Խոսքի համար: Ո՞վքեր են նրանք որ պատկանում են Նրա ժողովրդին, ո՜չ բոլոր նրանք, ովքեր ասում են որ հավատացյալ են, այլ նրանք, ովքեր իսկապես հավատում են Աստծուն, և այն խոստումին որը Նա տվել է այս ժամանակահատվածի համար: Ո՞վ կարող է իսկապես սրտով հավատալ, ինչ մենք նոր կարդացինք ԴանիԷլի գրքից, « Կնքի՜ր, կնքի՜ր գիրքը մինչեւ վերջի ժամանակը », կարո՞ղ եք դուք այդպես հավատալ, ամեն: Բայց հետո, վերջին ժամանակում բացվեց կնիքը, Աստված հոգ տարավ դրա համար, որ հիմա, ինչը որ թաքցված էր, ինչը կնքված էր, բացահայտվեր: Շատերը, կարող են հավատալ, ինչը գրված է ԴանիԷլի գրքում, բայց ո՞վ կարող է հավատալ Գրվածքին, որ գրված է. «Մինչեւ վերջի ժամանակը », որից հետո այն բացահայտվելու է: Եվ այն ժամանակ շատերն են կանչված լինելու, մաքրված և առանձնացված լինելու: Ապա ժամանակն է, որ բոլոր նրանք, ովքեր պատկանում են Աստծո ժողովրդին, իսկապես վերածնված լինեն կենդանի հույսի համար, նրանք, ովքեր հավատում են Աստծուն ամբողջ սրտով: Եվ նաև վերջին խոստումը, որ Նա ցանկանում էր ուղարկել Եղիայի նման մարգարեի, և ուղարկեց նրան, որպեսզի Աստծո զավակների սրտերը կրկին դարձնի հայրերին՝ Առաքելական հայրերին: Այդպես գրված է Մաղաքիայի վերջին Խոսքերում: Այսպիսով, մասնակցություն ունենալ այն բանում, ինչ Աստված է ասել: Նա ով պատկանում է Նրան, թող ճանապարհ ընկնի, թող վերադառնա Երուսաղեմ, ո՜չ թե Քաղքեդոն, ո՜չ թե Հռոմ, ոչ Լոնդոն և ոչ Փարիզ, նա թող վերադառնա Երուսաղեմ, որովհետև Աստծո խոսքը դուրս է եկել Երուաեղեմից, այնտեղ է տեղի ունեցել մեր Աստծո փրկագնման պատմությունը, և այժմ մենք բոլորս այնտեղ ենք վերադառնում, որպեսզի Աստծո Տունը կառուցվի, և որ Տերը, կրկին Իր համայնքի մեջ բացահայտի Ինքն Իրեն: Խնդրեմ:
—Մենք կարդում ենք Եբրայեցիների 12-րդ գլխից, 14 Խոսքը:
« 14 Հետեւեցէք խաղաղութեան ամենի հետ եւ սրբութեան, որ առանց նորան ոչ ով Տիրոջը չի տեսնիլ.»:
—Փառք Տիրոջը: « Առանց նորան ոչ ով Տիրոջը չի տեսնիլ»: Եղբայրներ և քույրեր, ոչ միայն Խոսքը քարոզելը, այլ հավատալ ամբողջ սրտով, որպեսզի սրբացված լինել բացահայտված Ճշմարտության մեջ, «Սրբացրու նրանց Քո Ճշմարտությունով, Քո Խոսքը Ճշմարտություն է»: Միայն նա, ով ունի Խոսքի հայտնությունը, միայն նա կարող է իրականում աստվածային սրբացման փորձառությունն ունենալ: Եվ դրա համար դա այդքան կարևոր է, որովհետև գրված է, որ «Առանց սրբության ոչ ոք չի տեսնի Տիրոջը»: Եվ այսպե՜ս, բոլորը միասին. Փրկագնումը արյան միջոցով, Աստծո խոսքի հռչակումը՝ Աստծո Ճշմարտության, Սուրբ Հոգու միջոցով ներմուծվել Աստծո թաքնված խորհուրդների մեջ, և միայն դրանից հետո կարող է տեղի ունենալ սրբացումը: Ես կկրկնեմ դա մեկ անգամ ևս, այն ինչ մեր Տերն ասաց. «Սրբացրու նրանց Քո Ճշմարտությունով, Քո Խոսքը Ճշմարտություն է»: Եվ չէ՞ որ բոլորը Աստվածաշունչ ունեն, բոլորը ունեն խոսքը՝ որպես գիր, և բոլորը մեկնաբանում են և խոսում են ինչ ուզում են, և չե՜ն վերապրում ո՜չ իրենց փրկությունը, ո՜չ իրենց մեղքերի թողությունը, ոչ էլ այն ամենը ինչ կապված է դրա հետ: Թույլ տվեք մեկ անգամ ևս ընդգծել սա սիրով, միայն նա, ով ստացել է Աստծո Խոսքի հայտնությունը Հոգու միջոցով, միայն նա կարող է սրբացված լինել Ճշմարտության Խոսքով: խնդրում եմ ընդունեք սա հավատքով, և գոհացեք Տեր Աստծուց դրա համար: Մենք կշարունակե՜նք կարդալը:
—Մենք կկարդանք 2-րդ Պետրոսից, 3-րդ գլուխ, 14-րդ խոսքը:
«14 Սորա համար, սիրելիներ, սորանց սպասելով ջանք արէք որ անբիծ եւ անարատ գտնուիք նորա առաջին խաղաղութեան մէջ »:
—Ամեն: Եվ սա նույնպես շատ կարևոր հատված է Աստվածաշնչից, որը մեզ էր ուղղվել: Մենք սպասում ենք հափշտակությանը, և մենք պատրաստվում ենք այդ փառավոր օրվան, բայց մենք պարտավոր ենք Աստծո Խոսքը լուրջ ընդունել, և այն ամենը ինչ մեզնից պահանջվում է, որպեսզի հավատքով կարողանանք կատարել այդ, մենք պետք է հետևենք դրան, և հատկապես սիրուն: Աստծո սորը, այն պետք է թագավորի ամեն բանում: Աստված Սեր է, և այնտեղ, որտեղ Աստծո Սերը մեր սրտերում հեղվել է Սուրբ Հոգու միջոցով, այնտեղ սե՜ր կա Աստծո հանդեպ, այնտեղ սեր կա խոսքի հանդեպ, այնտեղ սեր կա միմյանց հանդեպ, և աստվածային սիրով, Տերը Իր գործը Իրենների մեջ, ավարտին կհասցնի: Եկեք շարունակենք կարդալը:
—Մենք կարդում ենք 2-րդ Կորնթացիներից, 6-րդ խոսք, 17 և 18 խոսքերը:
«17 Նորա համար՝ նորանց միջիցը դուրս գնացէք եւ բաժանուեցէք, ասում է Տէրը, եւ պիղծ բաների մի դպչիք։ 18 Եւ ես կ’ընդունեմ ձեզ, եւ ես ձեզ հայր կ’լինիմ. Եւ դուք ինձ որդիներ եւ աղջիկներ կ’լինիք, ասում է Ամենակարող Տէրը »:
—Փառք մեր Տիրոջը, յուրաքանչյուր խոսքի համար. Դուք Իմ ժողովուրդս, առանձնացեք, և ոչ մի պիղծ բանի մի դիպչեք, որպեսզի չլինի ոչ մի խառնուրդ, այլ Ճշմարտություն՝ Աստծո բացահայտված Խոսքից: Եվ մենք բազմիցս կրկնել ենք, թե իրականում խոսքը ինչի մասին է: Թշնամուն, պետք էր միայն, որ Եվայի մեջ կասկած սերմաներ. «Աստված իրո՞ք ասաց», և արդեն իշխում էր անհավատությունը, տեղի ունեցավ մեղքի անկումը և Աստծուց առանձնացումը: Խնդրում եմ հավատացեք Աստծո յուրաքանչյուր Խոսքին, բացարձակ տեղ մի տվեք սատանային, կարդացեք այս հատվածները Աստվածաշնչից խաղաղության մեջ, և ասացեք. Ով Տեր, ողորմիր ինձ, որպեսզի բոլոր այս գրվածները իմ մեջ իրականանան, և որ Դու Քո գործը իմ մեջ կարողանաս ավարտին հասցնել: Եկեք շարունակենք կարդալը:
—Մենք կարդում ենք Գաղատացիների 5-րդ գլխից, 16-րդ խոսքը:
« 16 Բայց ասում եմ. Հոգով գնացէք, եւ մարմնի ցանկութիւնը չէք կատարիլ »:
—Սա նույնպես հզոր խոսք է. « Հոգով գնացէք »: Մենք չպետք է մտածենք մարմնավորապես, մարդկային ձևով, այլ աստվածային. «Այն միտքը, որը Քրիստոսն ուներ, Այն նաև բնակվում է ձեր մեջ»: Աստված ուզում է մեզնից այնպիսի մարդիկ դարձնել, ինչպես ես բազմիցս ասել եմ, ովքեր լիարժեք նորմալ, երկու ոտքի վրա կանգնած ապրում են երկրի վրա, բայց իրենց հոգու խորքում կապված են Աստծո բացահայտված Խոսքի հետ, կապված են այն ծառայության հետ, որն Աստված տվել է մեր ժամանակներում: Եվ այս առումով անհրաժեշտ է կրկին ասել. Մենք կանգ չենք առնում Բրանհամ եղբոր ծառայության ավարտի վրա, մենք այսօր դեռևս կարդում ենք այն, ինչ գրել են Պողոսը, Պետրոսը և առաքյալները: Եվ նույնպես կարդում և լսում ենք այն, ինչ Բրանհամ եղբայրն ասել է, լինի դա 7 կնիքների մասին, թե մնացած քարոզներում: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը ամբողջ սրտով, որ Նա մեզ տանում է դեպի ավարտը, և որ մենք իսկապես կլինենք Հարս-Խոսքը, այն որ մենք բոլորս վերադառնանք Երուսաղեմ՝ մարգարեների և առաքյալների ճշմարիտ ուսմունքին, ինչպես որ մենք դա ընդգծեցինք: Վերջը պետք է սկզբի՜ն նման լինի, և այն, որ Հիսուս Քրիստոսը առաջինն է, և վերջինը: Եկեք մեկ ուրիշ հատված լսենք Աստվածաշնչից:
—Մենք կկարդանք Գաղատացիների 5-րդ գլխի, 25-րդ Խոսքը:
« 25 Եթէ Հոգով ենք ապրում, Հոգով վարուինք »:
—Եվ այս Գրվածքից հատվածը նույնպես. « Եթէ Հոգով ենք ապրում, Հոգով վարուինք »: Նա ով կարդա Գաղատացիների 5-րդ գլխի 19-րդ խոսքից, կարող է տեսնել բոլոր այն հատկությունները, որը դրսևորում է հին մարդը, մարդը որը ծնվել է մեղքի մեջ, և որը գնում է իր սեփական ճանապարհով… 19-րդ խոսքից կարդացեք բոլորդ: Բայց հետո, երբ այդ ցուցակը մոտենում է ավարտին, ես կխնդրեմ որ անկեղծ սրտով մենք ստուգենք ինքներս մեզ: Եկեք 19-րդ խոսքից կարդանք այն ամենի մասին, բոլոր մարմնավոր գործերի, այն ամենի, ինչը մեր մեջ չպետք է գտնվի, եթե մենք Հոգով ենք վարվում: Իսկ հետո մենք կարդանք հոգևոր պտուղների մասին, 9 հոգևոր պտուղների մասին, որոնք նույնպես թվարկվում են: Թող տա Աստված տա, որ մենք բոլորս առաջին մասում ավարտին հասնենք, որ մեր մեջ այլևս մարմնի գործեր չգտնվեն: Ինչ-որ մեկն ինձ ասաց, որ այնտեղ 15 տարբեր բաների մասին է գրված, հնարավոր է և ավելի շատ լինի՝ ամբողջը միասին վերցված, բայց հետո, չէ՞ որ այնտեղ թվարկված են եղել Հոգու 9-ը պտուղները: Եղբայրներ և քույրեր, ես այսօր սա ասում եմ այն նպատակով, որպեսզի բոլորը ամեն տեղ, ողջ երկրի վրա, բոլոր ազգերում և լեզուներում, կարողանան ծունկ ծռել, բացել Աստվածաշունչը, կարդան Գաղատացիների 5-րդ գլուխը, հին մարդուն վերաբերվող հատկությունների այդ թվարկված ցուցակը, և որից հետո փառք տան Աստծուն, որ այդ ամենը պետք է մնա անցյալում, և գոհանան Աստծուց նորոգության, վերստին ծնունդի և նոր կյանքի համար: Եվ հետո Հոգու 9-ը պտուղների մասին կարողանան կարդալ, և հավատքով կարողանան ասել. Սիրելի Տերը, այնպես ինչպես Դու հայտնվեցիր մեզ և հայտնեցիր Քո Խոսքը, նույն կերպ էլ Քո բացահայտված Խոսքի մեջ մեզ կսրբացնես, և Հոգու պտուղները կհայտնվեն: Դա տեղի կունենա ճիշտ այնպես, ինչպես որ Տերն ասել է և խոստացել: Եկեք ամփոփե՜նք ամբողջը միասին: Մենք կրկին մոտեցել ենք մարտ ամսվան, և ես հիշում եմ հատկապես կնիքների բացման մասին, և այն ողորմության մասին, որն Աստված տվեց ինձ հենց ամենասկզբից: Ես ո՜չ միայն կարողացել եմ լսել 7 կնիքների մասին և թարգմանե՜լ դրանք, և մնացած բոլոր կարևոր քարոզնե՜րը, որոնք Բրանհամ եղբայրը քարոզել է Ջեֆերսոնվիլլում, կարողացել եմ թարգմանել դրանք: Թող որ Տերը, բոլոր լեզուներում ողորմություն անի, որպեսզի այս վերջին պատգամի մեջ… Ես հավատում եմ որ մենք բոլորս հասկացել ենք, որ մեզ պետք չի ասել որ «Տիրոջ վերադարձը մոտեցել է», քանի որ այն «Արդեն դռների մոտ է, և ահա պետք է տեղի ունենա»: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տեր Աստծուց նաև այս երկու հատվածների համար՝ Հայտնության 1-ին գլխից, և Հայտնության 22-րդ գլխից: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տիրոջից Պետրոսի ծառայության համար, Հակոբոսի, Հովհաննեսի, Պողոսի ծառայության համար, մարգարեների և առաքյալների ծառայության համար, և Հիսուս Քրիստոսի վերադարձից առաջ եղեղ ծառայության համար: Մենք շնորհակալ ենք Տեր Աստծուն, որ Նա ուղարկեց Իր ծառային և մարգարեին, որպեսզի մեզ տանի Իր փրկագնման ծրագրի մեջ: Սա Աստծո Իրականությունն է, որը հաստատվել է Աստծո կողմից: Թող ամենակարող Աստծո օրհնությունները բոլոր եղբայրների և քույրերի վրա լինեն, և թող Աստծո կամքը մեր միջոցով, հարս համայնքի միջոցով, այժմ, իրականանա: Եկեք մեկ անգամ ևս ասենք. Մենք չենք վերադառնում Նիկիա, մենք չենք վերադառնում Քաղքեդոն, մենք չենք վերադառնում Հռոմ, մենք վերադարձել ենք Երուսաղեմ: Եվ մենք շինվել ենք մարգարեների և առաքյալների հիմքի վրա, որտեղ Հիսուս Քրիստոսը անձամբ համարվում է Անկյունի Քարը, և մենք կենդանի քարեր ենք, որ բերվել ենք այդ աստվածային շինության մեջ: Դեռ շատ բան կարելի է ասել, թող Տեր Աստվածը օրհնի՜ ձեզ բոլորիդ, և ձեր հետ լինի, Հիսուսի սուրբ անունով, ամեն: Մենք կկանգնենք աղոթքի համար: Խնդրեմ Բորգ եղբայր, աղոթի՜ր մեր հետ:
—Երկնավո՜ր Հայր, մենք շնորհակալ ենք Քեզնից, Քո թանկագին Խոսքի համար, որը մենք լսեցինք: Քո Խոսքը Հոգի ու Կյանք Է: Մենք շնորհակալ ենք Քեզնից այս վերջին պատգամի համար, մենք շնորհակալ ենք, որ Քո Խոսքը դատարկ տեղը չի վերադառնում Քեզ, այլ գործում է նրանց մեջ, ովքեր հավատում են Նրան, ինչի համար որ Դու ուղարկել ես: Տեր, մենք շնորհակալ ենք Քեզ այս ծառայության համար, այս պատգամի համար, քարոզի համար: Եվ խնդրում ենք Քեզ, օրհնի՜ր Քո ժողովրդին, ով լսեց Քո Խոսքը, Հիսուսի Սուրբ, Սքանչելի անունով, ամեն:
—Ամեն: Եվ բոլոր ժողովուրդը թող ասի ամեն: Ամեն: