Եղբայր Ֆրանկ
Ես նույնպես ցանկանում եմ բոլորին սրտանց ողջունել այս հեռարձակմանը, և ողջունել այստեղ, մեր մեջ: Շնորհակալություն Շերրեր եղբորը, ով սկզբի համար կարդաց Աստծո Խոսքը, դա ուղղակի Զորավոր Աստծո Խոսք է: Երբ մենք սկսենք մտածել այդ մասին, մտորենք այդ մասին, որ Աստված Հին Ուխտում մարգարեներին, և Նոր Ուխտում առաքյալներին… Նա նրանց կարողացել է օգտագործել այն բանի համար, որ նրանք Աստծո ժողովրդին փոխանցեն ողջ փրկագնման ծրագիրը, հատկապես համայնքի վերջին ժամանակաշրջանում, այն որ նրան տրված է եղել իմանալ ողջ փրկագնման ծրագիրը: Այսօր մենք կարող ենք մեր ձեռքում ունենալ Հին և նոր կտակարանները, բացել նրանց, կարդալ երկու կտակարանները, և տեսնել համայնքի ողջ փրկագնման պատմությունը: Պողոսը, եփեսացիների ուղերձում, չէր դիմում այս կամ այն հարանվանությանը, այլ նա դիմում էր բոլոր ճշմարիտ հավատացյալներին: Նա կարող էր գրել. «Մեկ Տեր, մեկ հավատք, մեկ մկրտություն»: Նա կարող էր գրել, նա բոլոր սուրբգրային հիմքերը կարող էր ընդգծել: Նա կարող էր շեշտադրել դրանք, մինչ այն, որ մենք պետք է ուշադրություն դարձնենք այն բանին, որպեսզի չտարուբերվենք տարբեր վարդապետական քամիներից, այլ հիմնված լինենք մարգարեների և առաքյալների հիմքի վրա: Որպեսզի ոչ մի ալեկոծություն չկարողանա որևէ բան փոխել մեր սրտերի մեջ, որտեղ ամեն բան պետք է մնա հաստատ, ինչպես սկզբում է եղել: Եվ մենք լավ կանենք, եթե Եփեսացիների 4-րդ գլուխը մեկ անգամ ևս կարդանք: Եվ մենք շնորհակալ ենք Աստծուն մեր եղբայրների համար, այստեղ Շվեցարիայում, լինի նա Շերրեր եղբայրը՝ ով հիմա կարդաց Աստծո Խոսքը, եղբայր Քելլերը, եղբայր Բաումգարտները: Աստված Ինքն է այստեղ հոգացել այս ամենի համար, որպեսզի Շվեցարիայում ճշմարիտ հավատացյալներ լինեն, որոնք չեն տարուբերվում տարբեր վարդապետական քամիներից, տարատեսակ քամիներից, տարբեր աղավաղված ուսմունքներից: Ոչ, այլ նրանք կմնան Քրիստոսի վարդապետության մեջ, հաստա՜տ կմնան առաքյալների ումունքի մեջ, և հիմա իրենց պատրաստությունն են տեսնում Հիսուս Քրիստոսի վերադարձին: Մենք այստեղից ողջունում ենք նաև Ավստրիայում ապրողներին, և հարևան երկրներում ապրողներին: Եվ նաև ողջույններ ենք հղում ողջ աշխարհում բնակվող Աստծո բոլոր զավակներին, որոնք ապրում են երկրի բոլոր ծայրերում: Մենք հիմա հատուկ ժամանակահատվածում ենք ապրում: Մենք նորություններ ենք լսում ամեն տեղից եկող, և հարցնում ենք, թե ուրիշ էլի ի՞նչ պետք է տեղի ունենա այս երկրի վրա: Եվ մենք նորից ու նորից մտածում ենք Մատթեոսի ավետարանի 4-րդ գլխի մասին հատկապես: Այդ գլխում նկարագրված է այն ամենը, ինչ վերջում տեղի է ունենալու երկրի վրա, սովերի մասին, երկրաշարժերի մասին, թանկացումների մասին, պատերազմների մասին, և հատկապես ծանր հիվանդությունների մասին, որոնք գալու են այս երկրի վրա, դրանց մասին ամեն ինչ գրված է, որ այս ամենը տեղի է ունենալու Հիսուս Քրիստոսի վերադարձից առաջ: Եվ մենք պետք է ուշադրություն դարձնենք այդ իրադարձություններին հատկապես, և դա որպես նշան է տրված մեզ, որ երբ տեսնենք այդ ամենը կատարվելիս, մեր գլուխները վեր բարձրացնենք, որովհետև մեր փրկությունը մոտեցել է, և Տերը գալու է իրեններին Իր մոտ վերցնի: Եկեք մոտենանք հատուկ թեմայի, Հիսուս Քրիստոսի՝ մեր Տիրոջ վերադարձին: Մենք Տիրոջը ամբողջ սրտով շնորհակալ ենք, որ մենք բոլոր այս մանրամասները գտնում ենք Սուրբ Գրվածքներում, բոլոր այն իրադարձությունները որոնք իրականացան Հիսուս Քրիստոսի առաջին գալուտի ժամանակ: Եվ եթե Դոկտոր Լարկինը ճիշտ է հաշվարկել, ապա Հիսուս Քրիստոսի առաջին գալուստին, Հին Ուխտից նախապես ասված 109 մարգարեություններ իրականացան: 109 մարգարեություններ Հիսուս Քրիստոսի առաջին գալուստին իրականացան: Ամեն բան նախապես գրի էր առնվել, թե ինչպես է լինելու, և ամեն բան իրականացավ իր ժամանակին, հենց այն ժամանակ, երբ Հիսուսը եկավ: Ղուկասի 4-րդ գլում Հիսուսը կարդաց Եսայիա մարգարեից, Նա ասաց. «Այսօր այս Գրվածքը կատարվեց ձեր աչքերի առջև»: Ճիշտ նույն կերպով մարգարեական Գրվածքները իրականանում են նաև մեր ժամանակներում, մեր օրերում: Եվ մենք մոտեցել ենք 2022 թվականի փետրվարի ամսվա վերջին, և մտածում ենք 1963 թվականի փետրվարի 28-ի մասին: Թանկագին եղբայրներ և քույրեր, եկեք սա ասենք ամենայն պարզությամբ, երեք տարբեր հավատքներ կան, առաջին հավատքը դա ճշմարիտ հավատքն է, երկրորդը դա հորինված հավատքն է, երրորդը դա արդեն լիարժեք անհավատությունն է: Եվ մենք պետք է ուղղակի այսպես ասենք, Աբրահամի և բոլոր ճշմարիտ հավատացյալ Աստծո զավակների հետ, խոսքը չի գնում որևէ մեկնության մասին, որևէ ուսմունքի ներկայացման մասին, այլ մենք հավատում ենք այնպես, ինչպես Աբրահամն էր հավատում Աստծուն: Այսինքն Աստծուն ենք հավատում, այն ինչ Աստված ասել է Իր Խոսքում և խոստացել, հենց դրան ենք մենք հավատում: Դա կենդանի, իրական, Աստծո հավատքն է, որը Աստծուց տրվել է Իր զավակներին: Եվ մեր Տերն ասում է. «Նա ով Ինձ հավատում է այնպես, ինչպես Գրվածքն է ասում»: Նույն կերպով, շեշտադրելով Նա ասաց. «Եթե չհավատաք որ Ես Եմ, ձեր մեղքերի մեջ կմեռնեք»: Եթե մենք մեկ անգամ ևս հիշենք անհավատության մասին, դա սկսվեց Եդեմական պարտեզում, երբ սատանային հաջողվեց ծռել՝ աղավաղել Խոսքը, որը Աստված էր ասել, նա հարցրեց ուղղակի. «Իրո՞ք Աստված ասաց», հարցականի տակ դրեց Աստծո Խոսքը: Այնտեղ, որտեղ Աստծո Խոսքը հարցականի տակ է դրվում, այնտեղ թագավորում է անհավատությունը, հենց առաջին իսկ պահից: Այնտեղ, որտեղ Աստված Խոսում է, և հետո սկսվում են մեկնությունները, ուղղումներն են սկսվում, այնտեղ գործ ունենք հորինված հավատքի հետ: Այնտեղ, որտեղ մարդիկ ամբողջ սրտով հավատում են այն բանին, ինչ Աստվա՜ծ է ասել Իր Խոսքի մեջ, այնտեղ խոսքը գնում է կենդանի հավատքի մասին, Միակ, Ճշմարիտ, Կենդանի Աստծո հավատքի, ով հայտնվեց մեզ մեր Տեր՝ Հիսուս Քրիստոսի մեջ: Որպեսզի այստեղ շատ համառոտ ասենք, բոլոր քրիստոնեական եկեղեցիները ունեն իրենց հավատո հանգանակները, և նրանցից ոչ ոք, այդ 350 հարանվանություններից ոչ մեկը Աստծուն չի հավատում այն հին ձևով, այնպես, ինչպես կարդացինք ներածական խոսքի մեջ, Եփեսացիների 4-րդ գլխում, որտեղ կարդացվեց. «Մեկ Տեր, մեկ հավատք, մեկ մկրտություն»: Բոլոր այդ «Հանգանակները» իրենց ձևակերպած հավատամքներն են, նրանք ներմուծել են իրե՜նց դոգմաները, իրե՜նց պատվերները, ամեն բան այլ է դարձել այդ համայնքներում: Եվ Պողոսը գրո՜ւմ է Գաղատացիներին, առաջին գլխում, 8-րդ խոսքում, որ անեծքը մնում է բոլորի վրա, ովքեր որ բերում են աղավաղված, ուրիշ ավետարան: Պետք է ուղղակի շատ լուրջ ընդունել այս խոսքը. Նա ով Սուրբ հոգու առաջնորդության տա՜կ չի գտնվում, նա ով չունի՜ այդ նույն ավետարանը՝ չի քարոզում այն Սուրբ պատգամը, նա ով չունի՜ այն մեկ և միակ մկրտությունը, նա ով չի՜ համապատասխանում Աստծուն և Նրա Խոսքին, նա աղավաղված ձևով է հավատում, նա իզուր է հավատում: Եվ դրա մասին Տերն ասաց. « Եւ իզուր տեղն են պաշտում Ինձ. Սովորեցնելով այնպիսի վարդապետութիւններ, որ մարդկանց պատուէրներ են »: Եվ դրա համար, եղբայրներ և քույրեր, ես մտածում եմ այն մասին, «Եկեղեցիների խորհրդի» մասին, որտեղ վերջում ասում են, որ մենք բոլորս շատ տարբեր ենք մեկս մյուսից, բայց բոլորս միաբան ենք Սուրբ Երրորդության մեջ, և հետո նրանք ավարտում են. Հանուն Հոր, Որդու և Սուրբ Հոգու: Եղբայրներ և քույրեր, մենք դա արդեն ասել ենք, և պետք է նորից ու նորից կրկնենք, եռամեկության բացատրությունը՝ Աստծո եռամեկությունը, և ինչպես որ նրանք են բացատրում, երեք հավիտենականներ, երեք ամենակարողներ: Այդ ուսմունքը աղավաղված ուսմունք է, դա սուտ է, դա ոչ մի կապ չունի Աստծո հետ, ոչ մի կապ չունի Աստծո փրկագնման ծրագրի հետ, սա շեղված ուսմունք է, որը տարածվել է: Դուք գիտեք եկեղեցու բոլոր զարգացումների մասին, որոնք տեղի են ունեցել աառաքյալների հեռանալուց հետո, լինի դա Պողիկարպոսը, լինի Երենեյը, լինի Մարտինը, Օգոստիանոսը, մենք գիտենք թե ինչ ընթացք ունեցան առաքյալների հեռանալուց հետո: Ընդհուպ մինչև 312 թվականը, 321 թվականը, 325-ը Նիկեայում, թե ինչպես տարատեսակ Հավատո հանգանակներ ներմուծեցին, տարատեսակ աղավաղումներ առաքյալների վարդապետության վրա: Այսպես կասեմ թանկագին եղբայրներ և քույրեր, մենք հետ չենք վերադառնում Նիկեա, մենք չենք վերադառնում Քաղքեդոն, մենք չենք վերադառնում Հռոմ, մենք վերադառնում ենք Երուսաղեմ, մենք վերադառնում ենք բնօրինակին, այնտեղ, որտեղ հիմնադրվել է Նորկտակարանյան եկեղեցին, նա փրկագնված է եղել, լիարժեք փրկագնում է տեղի ունեցել Հիսուս Քրիստոսի միջոցով, Գողգոթայի խաչի վրա, այդ փայտի վրա, որտեղ տեղի է ունեցել քավությունը: Մենք այնտե՜ղ ենք վերադառնում, հե՜նց Երուսաղեմ: Եվ սա նույնպես կասենք ամբողջ պարզությամբ, 1963 թվականի փետրվարի 28-ը, դա հա մի հատուկ օր է եղել Աստծո փրկագնման ծրագրում, Աստծո կենդանի եկեղեցու համար: Մենք միշտ դա շեշտադրել ենք, որ խոստում եղե՜լ է Հիսուս Քրիստոսի առաջին գալստի համար, և կա խոստում Հիսուս Քրիստոսի երկրորդ գալուստի վերաբերյալ, և ինչպես որ կար նախակարապետ Քրիստոսի առաջին գալուստից առաջ, ում համար խոստմունք կար Սուրբ Գրվածքներում, Եսայիա մարգարեն է խոսել այդ մասին, թե լինի Մաղաքիայի գրքի մեջ, 3-րդ գլխում, 1-ին խոսքում, առաջին մասում է գրված այդ մասին, որ «Աստծուց ուղարկված մարդը ճանապարհ է պատրաստելու, նրանց ուշադրությունը Հիսուս Քրիստոսին է ուղղելու, պատրաստելու է նրանց»: Հիմա մենք մի քանի հատվածներ կարդալու Գրվածքից, որոնք հաստատում են այդ միտքը: Եվ նույնպես կան խոստմունքներ, որոնք վերաբերվում են Հիսուս Քրիստոսի երկրորդ գալուստին, որոնցից մի մասը կատարվել է, իսկ մյուս մասը դեռ պետք է կատարվի: 1962 թվականի ապրիլին, Բրանհամ եղբայրը Աստծուց հանձնարարություն ստացավ, որպեսզի մեկնի Արիզոնա, որվհետև այնտեղ գերբնական իրադարձություն էր տեղի ունենալու, և գերբնական ամպն էր նրան երևալու, և նրան նաև պետք է ասվեր, թե այժմ ինչ է կատարվելու Աստծո թագավորությունում: Եվ հետո եկավ փետրվարի 28-ը, և հիմա տեսեք, Բրանհամ եղբայր գտնվում էր Թուսոնից ոչ հեռու, 42կմ Թուսոնից Արիզոնա՝ դեպի Մեկսիկա, սահմանի մոտակայքում: Եվ տեսեք թե ինչ կատարվեց, երկնքից հզոր դղրդյուն լսվեց, որոտներով և կայծակներով ուղեկցվող, հզոր մրրիկ, նույնիսկ ծառերի կատարները պոկվել, ընկել էին այդ հզոր մրրիկից: Որոտներն ու կայծակները որոտացին, հետո այդ ամենը անցավ, և երկինքը դարձավ պարզ երկնագույն, և այդ պարզ երկնքում երևաց գերբնական ամպը, որի մասին ես այդքան հաճախ խոսել եմ, և Բրանհամ եղբայրը, վերցվել էր այդ տեսիլքի մեջ: Եվ տեսեք, 7-րդ հրեշտակը այդ ամպի մեջի… Այնտեղ հրեշտակներ էին, և նրանք պատկերված էին որպես մի բուրգ, և 7-րդ հրեշտակը նրան ասաց. «Վերադարձիր Ջեֆերսոնվիլլ, քանի որ այնտեղ տեղի է ունենալու 7 կնիքների բացումը, ժամը հասել է դրա համար »: Տարբեր քարոզներում կարելի էր լսել, թե ինչ էր նշանակում այդ փորձառությունը, այդ վերապրումը Բրանհամ եղբոր համար: Եվ հետո նա այդ հրեշտակի ցուցումով վերադարձավ Ջեֆերսոնվիլլ, և 1963 թվականի մարտ ամսին, այդ 7 կնիքները իրականում բացվել էին, և նա դա քարոզել էր Աստծո ժողովրդին: Բայց այստեղ մեկ կետ պետք է նշել, 1933 թվականին, Աստծո մարդուն ասվել էր. «Ինչպես որ Հովհաննես մկրտիչն էր ուղարկվել մի պատգամով, Քրիստոսի առաջին գալուստից առաջ, այնպես էլ դու կուղարկվես մի պատգամով, որը կնախորդի Քրիստոսի երկրորդ գալուստին», և դրան են պատկանում 7 կնիքների հետ կապված բոլոր հայտնությունները: Բոլոր այդ ծածկված խորհուրդները Աստծո Խոսքից, բացվել էին Աստծո զավակներին: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տեր Աստծուն, որ ճանաչել ենք մեր այցելության օրը, և ժամանակը: Եվ մենք հիմա զանազանում ենք, թե որ ժամանակում ենք ապրում: Եվ ես շնորհակալ եմ Տեր Աստծուց, որ ինձ հստակ տվել է մի մասը այն բանի, ինչը տվել էր Բրանհամ եղբորը, այս ծառայության մեջ: Ես, 1962 թվականի դեկտեմբերին Բրանհամ եղբոր հետ եմ եղել, նա ասաց որ պետք է հավաքի ճամպրուկները և ուևորվի Արիզոնա, ինչպես որ նրան ասվել և հայտնություն էր տրվել Աստծուց: Նա ինձ ծանոթացրեց բոլոր մանրամասների հետ, ինչը որ ե՜ս պետք է անեի այս պարագայի մեջ: Թանկագին եղբայրներ և քույրեր, հենց սկզբից Աստված դա այդպես առաջնորդեց, որ 1949 թվականից, երբ ես առաջին անգամ լսեցի Աստծո այդ մարդու մասին, ես հասկանայի, որ նա Աստծուց ուղարկված մարդ է: Ես իմ անցած քարոզներում, ձեզ արդեն պատմել եմ իմ ունեցած տարբեր փորձառությունների մասին: Մենք շնորհակալ ենք Աստծուց, որ Բրանհամ եղբայրը իր ծառայությունը իրականացրել է ճիշտ ժամանակին, և որ Աստված նրան Իր մոտ վերցրեց՝ Իր փառքի մեջ: Եվ այդ ժամանակից ի վեր, Աստծո պատգամը տարածվում է ամբողջ երկրով մեկ: Վերջին ժամանակների համար նախատեսված Աստծո Խոսքը քարոզված է եղել ամբողջ աշխարհին: Եվ այսօր, Աստծո ժողովուրդը, բոլոր ժողովուրդներում՝ ազգերում և լեզուներում, ողջ երկրով մեկ, նրանք լսո՜ւմ են այս պատգամը: Բոլորը, ովքեր Աստծուց են, ճանաչում են օրը և ժամանակը, նրանք Սուրբ Գրություններից մարգարեությունների իրականացումը ճանաչում են, այն որ ժամանակների նշանները ցույց են տալիս, որ Հիսուս Քրիստոսի վերադարձը շատ մոտ է: Եվ նորից պետք է շեշտը դնել այն բանի վրա, ինչ մեր Տերն ասել է. «Երբ տեսնեք այս ամենը կատարվում է…», Պատերազմներ, երկրաշարժեր, սով երկրի վրա, հիվանդություններ, կլիմայական փոփոխություններ են լինում, տաքացումներ են լինում, պետք է միայն նորությունները լսել, և լիովին տեղեկացված կլինեք այդ իրադարձություններով: Եվ կարելի է բացականչել, բոլոր այդ Գրվածքները, բոլոր մարգարեությունները բառացիորեն իրականանում են մեր աչքերի առջև: Եվ ամբողջ մամուլը, և բոլոր քաղաքական գործիչները, բոլոր կրոնական դեմքերը մեր ժամանակների, հաստատում են որ այս ամենը անելանելի վիճակ է: Եվ բոլոր հավատացյալները երկրի վրա պետք է հասկանան, որ մենք հիմա գտնվում ենք ժամանակների վերջում, և որ Տերը Իր վերջին պատգամն է տարածում երկրի վրա, Իր վերջին կանչը, որպեսզի ովքեր որ պատկանում են հարս համայնքին, իրականում կարողնան ասել. «Մեկ Տեր, մեկ հավատք, մեկ մկրտություն», ովքեր ընդունում են Հոգու միաբանությունը, և ամուր բռնել են իրենց սրտում: Եվս մի քանի հատվածներ կարդանք Գրվածքից, խնդրեմ բորգ եղբայր:
—Մենք կարդում ենք Դանիելի մարգարեության, 9-րդ գլուխ, 23 խոսք: Դանիելի 9-րդ գլուխ, 23 խոսք:
« 23 Քո աղաչանքի սկզբումը խօսք դուրս եկաւ, եւ ես եկայ իմացնելու, որ դու ցանկալի ես. ուրեմն հասկացիր խօսքը եւ իմացիր տեսիլքը. »:
—Փառք և գոհություն մեր Տիրոջը: Ոչ թե որ դու գաս ինչ-որ քննարկումներ անելու, այլ նրան ասվեց, որ «Երբ դու սկսեցիր աղոթել»… Եվ թող բոլոր քարոզիչները, բոլոր Աստծո Խոսքի ծառայողները, ձեզ ուզում եմ ասել. Սկզբում աղոթն է արվում, հետո գալիս է Աստծո Խոսքը, որը պետք է քարոզվի Աստծո զավակներին, և ինչպես որ գրված է այստեղ՝ ուշադրություն դարձրու Աստծո Խոսքին, որպեսզի կարողանաս ճիշտ հասկանալ հայտնությունը, որը Աստծո Խոսքի մեջ է գտնվում, որպեսզի ճիշտ հասկանաս հայտնությունը: Այս խոսքը ԴանիԷլի 9-րդ գլխից էր: Մեր եղբայր Ուրս Գրաֆը, նա միշտ շեշտադրում էր այս խոսքերը, և իր քարոզներում միշտ հիշում էր ԴանիԷլից այս խոսքերը: Սկզբից պետք է աղոթքը լինի, որպեսզի մենք աղոթքով կապը գտնենք Աստծո հետ, փնտրենք այդ կապը և գտնենք, որպեսզի Նա կարողանա մեր հետ և մեր միջոցով խոսի: Մենք ներածական քարոզում կարդացինք և լսեցինք, որ Աստված Իր համայնքում Ինքն էր դրել մարգարեներ, առաքյալներ, ավետարանիչներ, հովիվներ և ուսուցիչներ, համայնքի շինության համար: Եթե խոքը հետո գնում է Աստծո Խոսքի մարգարեական մասի մասին, ապա շատ կարևոր է, որ միայն ասվի այն, ինչ Աստված է ասել, և հետո այդ ասված Խոսքի համար ի վերուստ հայտնություն ստանալ, և հետո երբ այդ հայտնությունը գա, բաժանել Աստծո ժողովրդին, ինչպես որ ասված է եղել. «Դու ցանկալի մարդ ես», ինչ որ քեզ Տերը ցույց տվեց, հայտնի կլինի քեզ, որպեսզի հետո դու կարողանաս այն բաժնեկցել: Թող բոլոր Աստծո Խոսքի ծառայողներին, քարոզիչներին, թող Տիրոջից Խոսքի հայտնություն լինի ձեզ: Քարոզից առաջ աղոթքի կանգնեք, և Տերը թող Շնորհ անի ի վերուստ: Եվ հետո ինչ Աստված մեզ Իր Խոսքի միջոցով հայտնում է, մենք կարող ենք փոխանցելԱստծո ժողովրդին, Աստծո զավակներին, և դրա միջոցով կսովորեն և կմխիթարվեն:
—Մենք կարդում ենք Ղուկասի ավետարանից, 1-ին գլխից, 66 և 67 խոսքերը:
« 76 Եւ դու, երեխայ, Բարձրեալի մարգարէ կ’կոչուիս. որովհետեւ կ’գնաս Տիրոջ երեսի առաջից նորա ճանապարհները պատրաստելու, 77 Որ նորա ժողովրդին տաս փրկութեան գիտութիւնը իրանց մեղքերի թողութեան մէջ»:
—Գոհություն Տիրոջը: «Դու պետք է գնաս Տիրոջ առաջից», ինչպես ասված է եղել նրա համար, «Եվ Նրա ճանապարհները կպատրաստես»: Ոչ մի աստծո մարդ, ոչ մի մարգարե, ճանապարհ չի պատրաստում ինքն իր համար: Մենք ուղարկվել էինք, որպեսզի վերացնենք բոլոր խոչնդոտները Աստծո ժողովրդի ճանապարհից, որպեսզի Աստծուն հնարավորություն տայինք նորից հայտնվելու Աստծո ժողովրդին: Ինչպես որ Հին Ուխտում մարգարեություն էր եղել Հովհաննես մկրտչի վերաբերյալ, նույն կերպ էլ Նոր Ուխտի մեջ է ասված եղել մարգարեի մասին: Եվ նա պետք է Տիրոջ համար ճանապարհ պատրաստեր, և Տիրոջ համար ժողովուրդ պատրաստեր, և բարեկարգ ժողովրդին Աստծո մոտ առաջնորդեր, և նա կատարեց դա Տիրոջ ողորմությամբ:
—Մենք կարդում ենք Մարկոսից, 1-ին գլուխ, 4-րդ խոսք:
« 4 Յովհաննէսը անապատումը մկրտում էր, եւ ապաշխարութեան մկրտութիւն քարոզում՝ մեղաց թողութեան համար»:
—Այստեղ մենք ունենք մի խոսք, որի շուրջ բավականին քննարկումներ են լինում: Ոմանք ասում են, որ մեղքերի թողությունը տեղի է ունենում ջրի մկրտությունով: Բայց նախքան որ դուք այդ խոսքը ևս մեկ անգամ կկարդաք, բացեք Հովհաննեսի ավետարան 1-ին գլուխը, երբ Հովհաննես մկրտիչը ցույց տալով մեր Փրկչին՝ ասաց. «Ահա Աստծո Գառը, ով վերցնում է աշխարհի մեղքը»: Հովհաննես մկրտիչը, արդեն իսկ հավատքով ցույց տվեց մեղքերի թողությունը, որը կատարվելու էր Աստծո Գառնուկի թափված արյան միջոցով: Նա ցույց տվեց մարդկանց լիարժեք քավությունը, որը որ գալու էր, և նրանք Հովհաննես մկրտչի մկրտությունով մկրտվեցին ապաշխարհության համար:
—Ղուկասի 3-րդ գլուխ, 3-րդ խոսքը: 3-րդ գլուխ, 3-րդ խոսք:
« 3 Եւ նա եկաւ Յորդանանի ամեն կողմերը, ապաշխարութեան մկրտութիւնը քարոզելով մեղքերի թողութեան համար. »:
—Ամեն բան հաստատվում է երկու, երեք Սուրբգրային հատվածներով: Հովհաննես մկրտիչը ոչ միայն մկրտում էր, նա ապաշխարություն էր քարոզում ժողովրդին, նա մարդկանց ասում էր. Ապաշխարեք, Աստո՜ւն դարձեք, Աստծո Գառա՜նը հավատացեք, Փրկչին հավատացեք, ով թափելու է Իր արյունը: Դա ուղղակի պատգամ չէր, այլ այդ քարոզչության հիմքն էր ուղղորդել դեպի Աստծո Գառնուկը, դեպի ապաշխարությունը, դեպի Աստծուն դառնալը: Եվ ովքեր որ հավատացին, որ Աստծո Գառը կվերցնի՜ աշխարհի մեղքը, և կթափի Նոր Ուխտի արյունը, մեղքերի թողության համար, նրանք բոլորը Հովհաննեսի մոտ եկան և հոժարություն ունեցան մկրտվելու ապաշխարության մկրտությունով: Այն ինչ նախապես ասվել էր, նրանք հավատքով ընդունեցին իրենց սրտերում:
—Կարդում ենք գործք առաքելոցից, 2-րդ գլուխ, 38 խոսքը: Գործք առաքելոց, 2-րդ գլուխ, 38 խոսք:
« 38 Պետրոսն էլ նորանց ասեց. Ապաշխարեցէք՝ եւ ձեզանից ամեն մէկը թող մկրտուի Յիսուս Քրիստոսի անունովը՝ մեղքերի թողութեան համար, եւ Սուրբ Հոգու պարգեւը կ’ընդունիք»:
—Եվ Գրվածքից այս հատվածը նույնպես սխալ է հասկացվել շատերի կողմից: Կարծես թե ջրի մկրտությամբ մեղքերի թողություն է տեղի ունենում, ո՜չ: Ջրի մկրտությունով մենք հաստատո՜ւմ ենք, որ մեր մեղքերի թողությունը արյան հեղման միջոցով, մենք ընդունել ենք, և անձամբ վերապրել ենք այդ թողության փորձառությունը: Մենք գիտենք թե տերն ինչ ասաց իր աշակերտներին միսսիոներական հանձնարարության մեջ, «Նա ով հավատա և մկրտվի, կփրկվի», իսկ ով չհավատա և չմկրտվի, անիծված կլինի: Ջրի մկրտությունը պատկանում է նրանց, ովքեր որ հավատացել են, դա մենք կարող ենք կարդա՜լ Գրվածքում: Գործք առաքելոցում կարող ենք կարդալ՝ 8-րդ գլխում, 10-րդ գլխում, 19-րդ գլխո՜ւմ կարող ենք կարդալ Գործք առաքելոցի, Հռոմեացիների 6-րդ գլխո՜ւմ կարող ենք կարդալ, ջրի մկրտության մասին բոլոր տեղերում կարող ենք կարդալ: Սկզբում գալիս է քարոզը՝ Աստծո Խոսքի ավետելը, ապաշխարությունը, դարձը, այն, որ մենք Հիսուս Քրիստոսին ընդունում ենք մեր սրտերում որպես մեր անձնական Փրկիչը, և մենք հավատում ենք այդ թողությանը, որը կատարվում է արյունը թափվելու միջոցով, և Աստծո Գառան միջոցով տրվում է մեզ այդ ամենը, և մենք դա ընդունում ենք:
—Մենք կարդում ենք Եփեսացիների 1-ին գլխից, 7-րդ Խոսքը:
«7 Որով ունինք փրկութիւնը նորա արիւնովը՝ մեղքերի թողութիւնը իր շնորհքի մեծութեան չափովը. »:
—Մենք բոլորս լսեցինք, Նրա միջոցով, Նրանում, մեր Տիրոջմով՝ Աստծո Գառնուկի, մենք մեղքերի թողություն ունենք Նրա թափած արյունով, արյան միջոցով: Միայն մեկ թողություն կա, միակ թողությունը մեր մեղքերի, և այն կատարվել է, և կատարվում է Գառան արյունը թափվելու միջոցով: Արդեն իսկ Հին Ուխտում, երբ Աստծո ժողովուրդը դուրս էր բերվել Եգիպտոսից, հարկավոր էր մորթել 1 տարեկան գառների, արական սեռի, և դռներին քսվել էր այդ արյունը: Արդեն իսկ Հին Ուխտում արյունը դեր էր խաղում: Բացի դռան շեմից, դռան շեմին արյուն չէին քսում, միայն աջ և ձախ կողմերը և դռան վերևի մասը՝ մուտքի դռների, այդ գառների արյունն էր քսված, որովհետև արյունը երբեք չէր կարելի ոտնահարել, այն Աստծո ժողովրդի պաշտպանության համար էր: Արյունը դա երաշխիքն էր այն բանի, որ Տիրոջ հրեշտակը անցնելու էր հրեաների վրայից: Եվ հնարավոր էր որ նրանց բոլոր անդրանիկները մահանային, բայց դա տեղի չունեցավ, որովհետև արյունը պաշտպանեց: Այդպես էլ Նոր Ուխտի մեջ, արյունը չի՜ կարելի ոտնահարել, Հիսուս Քրիստոսի թափված արյունը պետք է ընդունվի մեր կողմից, «Երբ արյունը տեսնեմ, ձեր վրայից պիտի է անցնեմ, որպեսզի չկորցնեմ ձեզ»: Աստծո Գառան արյան մեջ մեղքերի թողություն կա, հաշտություն Աստծո հետ, լիարժեք քավություն, և հավիտենական կյանք: Քանի որ այն կյանք որը գտնվում էր Աստծո Որդու արյան մեջ, այն փոխանցվել է Աստծո բոլոր որդիներին և դուստրերին, որոնք փրկագնված են Հիսուս Քրիստոսի թափած արյան միջոցով: Այնպես որ հետ վերադառնանք դեպի աստվածային հին քարոզչությանը՝ Աստծո լրիվ ավետարանին, որտեղ ամեն բան իր տե՜ղն ունի, Գառան արյունը, թողությունը, հաշտությունը, Շնորհքը, լիարժեք քավությունը, ջրի մկրտությունը, Սուրբ Հոգո՜ւ մկրտությունը, այդ բոլորը իրենց տե՜ղն ունեն: Եվ դրա համար մենք շնորհակալ ենք Աստծուն, մենք շնորհակալ ենք Աստծուն, որ իսկապես Բրանհամ եղբոր ծառայության միջոցով, դուրս ենք բերվել բոլոր այդ ավանդույթներից, դուրս ենք բերվել բոլոր այդ հարանվանություններից, դո՜ւրս ենք բերվել և շինվել ենք մարգարեների և առաքյալների հիմքի վրա: Եվ սա ասենք ամենայն պարզությամբ, ճշմարտությունն այն է, որ գույություն ունի մեկ և միակ ճշմարիտ Աստված, ով Նոր Ուխտի մեջ՝ ո՜չ Հին Ուխտում, Հին Ուխտում ոչ ոք Աստծուն չէր աղոթում որպես Երկնային Հոր, ոչ մի տեղ չկա, որտեղ Աստծուն դիմում էին որպես երկնային Հորը, էլ չենք ասում որ ինչ-որ Որդու աղոթք անեին, կամ ինչ-որ Սուրբ Հոգի Աստծո աղոթք անեին: Ո՜չ, Հին Ուխտում Աստված ամեն բան նախապես ասաց մարգարեների միջոցով, այն ինչ վերաբերվում էր Իր փրկագնման ծրագրին: Եվ հետո նույնիսկ ասել է. «Ես Նրան հայր կլինեմ, իսկ Նա Ինձ Որդի», դուք բոլորդ դա կարող եք կարդալ Թագավորաց գրքում, դուք կարող եք կարդալ դա Սաղմոսներում, որտեղ գրված է. «Դու Իմ Որդին ես, Ես այսօր ծնեցի Քեզ», 2-րդ Սաղմոսը, և մնացած հատվածներում Գրվածքից՝ Եսայիա 7-րդ գլխում, Եսայիա 9-րդ գլխում, «Կույսը կհղիանա և որդի կծնի», այդ ամենը Հին Ուխտում նախապես ասված է եղել: Որդին հավիտենության մեջ չի ծնվել, կամ ստեղծվել, Որդին ծնվել է Բեթլեհեմում: Եվ եղբայրներ և քույրեր, կարդացեք Հովհաննեսի 1-ին թուղթը, 4-րդ գլուխը, 2-րդ խոսքը, որ ամեն հոգի, ով դավանում է Հիսուս Քրիստոսին մարմնով եկած, նա Աստծուց է: Եկած մարմնով: Այստեղ, այս երկրի վրա Նա ծնվեց: Մարյամը խոստում էր ստացել, որ «Քեզնից ծնվածը Աստծո Որդի, Բարձրյալի Որդի պիտի կոչվի»: Անյպես որ, Աստված հայտնվեց մեզ Նոր Ուխտի մեջ, որպես Հայր և Որդի, և Սուրբ Հոգու միջոցով: Եվ Նա այդ կերպով բացահայտվեց: Եվ դրա համար գրված է առաքելական հանձնարարության մեջ, մեկ, հրաշալի, փրկագնող անվան մեջ, որը բարձր է բոլոր անուններից, եվ ասվել է. «Գնացեք ամբողջ աշխարհը և ավետարանը քարոզեցեք ամեն արարածի, և մկրտեք նրանց անվան մեջ՝ Հոր Որդու և Սուրբ Հոգու»: Այդպես է գրված արամերեն և եբրայերեն հին տեքստերում. «Եվ մկրտեք նրանց Հոր Որդու և Սուրբ Հոգու անվան մեջ »: Աստված հայտնվեց մեզ որպես Հայր Որդու մեջ, և Սուրբ Հոգու միջոցով: Նա հայտնվեց մեզ այդ միակ անունի մեջ, որը բարձր է բոլոր անուններից: Եվ մենք լավ կանեինք, եթե Հին Ուխտի մեջ տեսնեինք, և հատկապես եբրայերեն լեզվով, թե ինչ է նշանակում այդ անունը: Եսայիան ասաց. «Նրա անունը ԷմմանուԷլ պիտի կանչեն»: Իսկ Նոր Ուխտի մեջ Նրա անունը Յահշուա պետք է լինի: Երկուսն էլ նշանակում են… Նա եղե՜լ է հենց ԷմմանուԷլը, Նա եղել է Յահշուան, որը նշանակում է Յահվե Փրկիչ: Պետք է երկու կողմերն էլ միասին նայել, և վերցնել Հին ու նոր կտակարանները, միշտ երկուսը միասին դիտարկել, որպեսզի հասկանալ իմաստը: Եկեք գոհանանք մեր Տեր Աստծուց, Աստծո Խոսքի բացարձակ պարզության համար: Եվ պարզ ձևով ասենք, որ երրորդության հորինված վարդապետությունը և երրորդաբանական մկրտության բանաձևը, միայն մ.թ. 321 թվականից հետո են սկսել տարածվելը: Իսկ այնտեղ երրորդությանը հավատացող թարգմանիչները, ուղղակի կամայականորեն թարգմանեցին՝ «Եվ մկրտեցե՜ք նրանց Հոր, Որդու և Սուրբ Հոգու անունով», չունենալով որևէ հայտնություն անվան հետ կապված: Եղբայրներ և քույրեր, եկել է ժամանակը, երբ բոլոր սխալները և բոլոր հերետիկոսությունները պետք է բացահայտվեն: Եվ ես նորից կասեմ, միայն նա, ով պատվո՜ւմ է Աստծո բնօրինակ Խոսքը, ոչ թե մեկնաբանում է, այլ ընդունում է ինչպես որ գրված է, միայն նա է համարվում Աստծո ճշմարիտ հավատացյալը: Եկեք ամփոփենք արդյունքները այսօրվա ասվածի: Մենք հիմա ապրում ենք մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի վերադարձից առաջ վերջին ժամանակաշրջանի վերջին հատվածում: Այս ժամանակում ամեն բան կատարվում է այնպես, ինչպես որ գրված է, բոլոր աստվածաշնչյան մարգարեությունները իրականանում են, բոլոր ազգերում, ժողովուրդներում և լեզուներում: Մենք այսօր արդեն խոսեցինք, կլիմայական փոփոխությունների մասին, երկրաշարժերի, ջերմաստիճանի տաքացման, սովերի, հիվանդությունների, պատերազմների, այդ ամենը մենք տեսնում ենք, դա տեղի է ունենում մեր աչքերի առջև: Բայց կենդանի Աստծո համայնքում տեղի է ունենում այն, որ քարոզվում է վերջին պատգամը, այսպես է հնչում. «Դուրս եկեք նրանց մեջից, ով Իմ ժողովուրդս, և ոչ մի պիղծ բանի մի դիպչեք», և սա միայն մի մասն է կազմում: Ես ուզում եմ ուղղակի պարզ և բացահայտ ձևով ասեմ. Աստված ինձ մեծ ողորմություն է արել, որ 1948 թվականից ի վեր ես կյանքս նվիրել եմ Տիրոջը: Եվ ես մկրտական եկեղեցում ջրով մկրտվել էի այդ երրորդաբանական ձևակերպմանբ, հետո, 1949 թվականին Տերը ողորմություն արեց ինձ որպեսզի վերապրեմ Հոգևոր մկրտությունը, բայց հետո շնորհեց ինձ, որ լսեմ Բրանհամ եղբոր քարոզները, որտեղ պարզ ձևով բացատրվում էր, որ աստվածաշնչյան ջրի մկրտությունը, այն պետք է կիրառվի Տեր Հիսուս Քրիստոսի անունով, այլ ոչ թե երրորդաբանական ձևակերպմամբ, ինչպես արդեն ասացինք: Եվ մենք դուրս ենք բերվել բոլոր մոլորություններից, և պետք է առանձնացված լինենք այդ ամենից և լուսավորվենք Ճշմարտության Խոսքով: Եվ այն ժամանակ ես նորից ջրով մկրտվեցի Տեր Հիսուս Քրիստոսի անունով: Դա ճշմարիտ մկրտության ձևն է, դա վերաբերվում է ճշմարիտ հավատացյալ մարդուն: Թող բոլոր եղբայրները և քույրերը, հատկապես ծառայող եղբայրները, քարոզիչ եղբայրները, այսօրվա ասված խոսքից՝ որը կոպիտ ձևով շարադրվեց, հասկանան, թող Սուրբ հոգին հայտնի ձեզ, թե որքան կարևոր է որ մենք դուրս գանք Բաբելոնյան գերությունից, բոլոր հարանվանություններից, որովհետև բոլոր հարանվանություններում իրականում տիրում է այդ Բաբելոնյան, կրոնական գերությունը: Մենք պետք է դուրս կանչված լինենք, և դրված լինենք Աստծո հայտնության սուրբ հողի վրա: Եվ նախքան մեր քարոզելը՝ մենք աղոթենք, և նախքան որ դուք կսկսեք քարոզելը՝ թանկագին քարոզիչներ, նախապես գնացեք աղոթելու, գնացեք Աստծո մոտ, որպեսզի ձեզ վերից Խոսք տրվի, որպեսզի դուք Սուրբ հոգու առաջնորդությամբ կանգնեք և քարոզեք: Բոլոր եղբայրները, որոնք այսօր հոգևոր կերակուրն են բաժանում, որը Աստծո հայտնված Խոսքն է, ովքեր մասնակցությո՜ւն ունեն դրանում, անձամբ մկրտված են Տեր Հիսուս Քրիստոսի անունով: Եվ բոլոր նրանք ովքեր հավատացե՜լ են Աստծո այս պատգամին, ջրով մկրտվում են Տեր Հիսուս Քրիստոսի անունով: Գնացեք բոլոր եկեղեցիները, և այնտեղ ամեն անգամ «Հանուն Հոր, Որդու և Սուրբ Հոգու», և այդ եռակի ձևը այդ: Եվ մարդիկ մկրտվում են արտասանելով այդ, և դրանով բոլորն օրհնում են իրենց, և մեկը մյուսին: Ի՞նչ կարելի է ասել այս ամենին, ամբողջ մարդկությունը, և ամբողջ քրիստոնեությունը մոլորության մեջ է ընկել: Եվ այդ պատճառով Աստված մարգարե է ուղարկել մեր օրերում, ով նախապես աղոթք է արել, և հետո ստանալով Աստծո հայտնված խոսքը, փոխանցել է Աստծո զավակներին: Հովհաննես մկրտիչը նույնպես պատգամ էր բերել, լուր, նա քարոզում էր Աստծուց առաջնորդված, և մենք հասկանում ենք թե ինչ էր քարոզում Հովհաննես մկրտիչը, և հետո Պողոս առաքյալն էր քարոզում, և մենք ճիշտ ենք հասկանում թե նա ինչ էր քարոզում, և մենք հասկանում ենք որ հավատքը քարոզից է, քարոզը Աստծո Խոսքը լսելուց: Եվ մենք նախապես պետք է հավատանք այդ ամենին, ընդունենք այդ ամենը, և հետո նոր գնանք ջրով մկրտվելու: Մտածեք այս մասին, (ես սա չեմ ասում, որ ամաչեցնեմ որևէ մեկին) երբ եկեղեցու ծառայողը իր իր ձեռքը ջրի մեջ է մտցնում, որից հետո երեք անգամ կաթեցնում է երեխայի՝ մանկան ճակատին և ասում. Դու Սուրբ Գրքի հիման վրա ծնվել ես ջրից և Հոգուց: Աստվա՛ծ իմ, բոլոր եկեղեցիներում, Աստծո ժողովրդին խաբում են իրենց մանկությունից սկսած: Ծննդյան օրից մինչև թաղում մարդիկ խաբվում են քրիստոնեության մեջ: Իսկ ես հիմա պետք է լռե՞մ, ո՜չ, դա անհնար է, թող Աստված օգնի ինձ և օգնի բոլոր եղբայրներին ու քույրերին, բոլոր նրանց, ում վիճակված է Տիրոջ հետ լինելու հավերժ: Եվ մենք միասին պետք է շարունակենք փառաբանել Տիրոջը, գովել Նրա արյան զորությունը, գովելՆրա Խոսքի զորությունը, և Սուրբ հոգու զորությունը: Եվ Տերը Իր հարս համայնքի մեջ ամեն բան հրաշալի ձևով իրականացնելու է, և կատարելություն կշնորհի Իր ողորմությամբ, Սուրբ հոգու զորությունով: Փառք նրան հավիտյանս հավիտենից: ԱլուլուՅահ, ԱլելուՅահ մեր Տիրոջը: Տերը օրհնի բոլորին Շվեյցարիայում, բոլորին Ավստրիայում, բոլորին բոլոր հարևան երկրներում և բոլորին ամբողջ աշխարհում Հիսուս սուրբ անունով: Ալելույա՜ Ամեն։ Մենք կկանգնենք աղոթքի համար:
—Թանկագին երկնավոր հայր, մենք շնորհակալ ենք Քեզ ողջ սրտով, Քո թանկագին խոսքի համար, որը մենք հիմա լսեցինք: Դու մեզ օգնել ես Տեր, Դու մեզ դուրս ես կանչել Տեր ամեն Բաբելոնյան գերությունից, Դու հանեցիր մեզ Տեր և հայտնեցիր Քո Խոսքը, Քո Խոսքի իմաստը Տեր: Եվ մենք կարող ենք համոզմունքով ասել, որ միայն հավատում ենք նրան, ինչ Գրվածն է ասում: Հզոր Տեր, օրհնիր բոլորին, ովքեր լսեցին այս քարոզը, այստեղ՝ Ցյուրիխում և բոլոր երկրներում, Ավստրիայում, Շվեցարիայում, և բոլոր հարևան երկրներում: Մենք գիտենք, որ Քո Խոսքը կենդանի է, Նա, ովքեր հավատում են Նրան, նրանց մեջ կատարում է այն գործը, ինչի համար Դու ուղարկել ես: Մենք շնորհակալ ենք Քո խոսքի համար: Օրհնիր Քո բոլոր ժողովուրդը ամբողջ երկրի երեսով մեկ: ԱլելուՅահ, Ամեն: