Էվալդ Ֆրանկ.

Թանկագին եղբայրներ և քույրեր՝ Քրիստոսով, ես ի սրտե ողջունում եմ ձեզ, մեր սիրելի Փրկչի, մեր Տիրոջ, Հիսուս Քրիստոսի թանկագին անունով: Սա իմ ցանկությունն է, սա իմ աղոթքն է, որպեսզի Աստված, այս հեռարձակումն օրհնի՜ հատուկ ձևով, և որ այն բոլորի համար օրհնությո՜ւն դառնա: Եվ իմ աղոթքը, բոլոր թարգմանիչների համա՜ր է, ամբողջ աշխարհով մեկ. Թող Աստված օրհնի՜ ձեզ, և Շնորհի ձեզ, որ դուք ճիշտ բառեր գտնեք ձեր լեզուներով: Մենք իսկապես մոտեցել ենք այնպիսի ժամանակահատվածի, որտեղ կարող ենք մեր գլուխները վե՜ր բարձրացնել, քանի որ գիտենք, որ մեր փրկությունը մոտենում է: Մենք բոլորս գիտենք, թե Աստված ի՞նչ է խոստացել, և թե ի՞նչ է անում ներկա պահին: Մենք գիտենք աստվածաշնչյան մարգարեությունը, և մենք տեսնում ենք դրա կատարումը ամբողջ աշխարհով մեկ: Եվ նույնիսկ այս տարվա առաջին օ՜րը, ուժեղ երկրաշարժ եղավ Ճապոնիայում: Եվ եթե մենք նայենք մեր շուրջը, կտեսնենք, որ ամեն բան այլ է դարձել: Եվ մենք գիտակցում ենք, որ Տիրոջ վերադարձը իսկապես շատ մոտ է: Եվ մենք ևս հիշում ենք Աստվածաշնչի այն թանկարժեք հատվածները, որոնք մե՜զ են ուղղված, որոնք հասցեագրված են մե՜զ, որպեսզի մենք լսե՜նք այդ: Եվ մենք նաև ճանաչե՜լ ենք, որ Հիսուս Քրիստոսի վերջին Պատգամը բերվե՜լ է, և որ այն հասել է մինչև երկրի ծայրերը: Եվ մենք գիտենք, որ Բրանհամ եղբայրն Աստծուց ուղարկված, և խոստացված մարգարե էր, որպեսզի կրկին ամեն բան բերի բարեկարգ վիճակի: Եվ եթե մենք կարդանք Գործք Առաքելոցի հենց սկզբից, ապա այնտեղ գրված է, որ նրանք Առաքյալների վարդապետության մեջ էին մնում, և աղոթքների և հաղորդակցության մեջ, նրանք մնո՜ւմ էին, կամ կառչա՜ծ էին սկզբնականին: Եվ ի՞նչը հետևեց հաջորդ տարիներին… Եվ մենք այժմ պետք է ընդգծենք, որ մենք վերադարձվել ենք ամենասկզբին, որ մենք մնում ենք Առաքյալների վարդապետության մեջ: Միայն այդպես մենք կարող ենք Աստծո առջև ճշմարիտ աղոթքի մեջ լինել, հոգով հաղորդակից լինել Տիրոջ հետ, և միմյանց հետ: Եվ Աստված չէ՞ որ քանի անգամներ խոսել է ինձ հետ, և Նա ասաց. «Իմ ծառա, հավաքիր Իմ ժողովրդին, ովքեր Ինձ հետ Ուխտ են կապել, որպեսզի նրանք լսեն Իմ Խոսքերը»: Մենք չենք ուզում որևէ պատմվածք, մենք չենք ուզում որևէ մեկնություն, մենք ուզում ենք լսել բնօրինակ Խոսքը, և իսկապես ուզում ենք վերադառնալ սկզբին, ինչպես որ այն եղել է Գործք Առաքելոցում: Եվ մենք բոլորս գիտենք, որ եթե խոստո՜ւմ է տրվում. «Ես կուղարկեմ ձեզ համար Ե՜ղիա մարգարեին», ապա մենք պետք է վերադառնանք այն բանին, ինչ Ե՜ղիան է արել: Նա չէ՞ որ Աստծո Ժողովրդին մեկտեղ հավաքեց, ովքեր գնում էին տարբեր ուղղություններով, և հետո նա վերցրեց 12 քարեր և զոհասեղան կառուցեց:

«Եւ Եղիան մօտեցաւ բոլոր ժողովրդին եւ ասեց.  Մինչեւ ե՞րբ պիտի դուք կաղաք երկու կողմի վերայ»: [3 Թագավորաց 18.21]

Եվ հենց նույնը մե՜նք պետք է ասենք այժմ, որ չտարուբերվենք այս ու այն կողմ: Եվ եթե մտածենք Եբրաեցիների 3-րդ գլխի 7-րդ Խոսքից, ԻսրաԷլ ժողովրդի մասին, որ նրանք չճանաչեցին Աստծո ճանապարհները, և իրենց սրտերը խստացնելով մոլորվեցին: Աստծո ժողովո՜ւրդ, եղբայրնե՜ր և քույրե՜ր, մենք պետք է ճանաչե՜նք Աստծո ճանապարհները, Նրա համա՜յնքը այս ժամանակում, և այլևս չպետք է գնանք սեփական ճանապարհներով: Սա իսկապես այնպիսի լուրջ ժամանակաշրջան է: Եվ մենք լսե՜լ ենք սա մի քանի հեռարձակումներում, նոր տարվա հետ կապված: Այսպիսի մտքեր են արտահայտել, որ սա կարող է լինել վերջին տարին: Մենք չէ որ մի կրկներգ ունենք Գերմաներեն լեզվով. «Հիսուսը կանչո՜ւմ է քեզ, և հրավիրո՜ւմ է, և սա կարող է լինել վերջին անգա՜մը, և նաև կարող է լինել վերջին տարին»:

Միայն Աստվա՜ծ գիտի վերադարձի ժամանակը, բայց մենք ուզում ենք պատրաստ լինել: Եկեք Աստվածաշնչից մի քանի հատվածներ կարդանք, և թող Աստված Շնորհ անի, որ յուրաքանչյուր Խոսք խոսի՜ մեզ հետ: Խնդրեմ, Բորգ եղբայր:

—Մենք կարդում ենք Եսայա 44-րդ գլխից, 26 Խոսքի առաջին մասը: Եսայա 44 Գլուխ, 26 Խոսք, առաջին մաս.

«26 Որ հաստատում եմ իմ ծառայի խօսքը, եւ իմ դեսպանների խորհուրդը կատարում…»:

—Ամեն: Ո՞վ է հաստատում Իր ծառաների, Իր մարգարեների Խոսքը: Աստված Իր փրկագնման ծրագիրը նախապե՜ս է հաստատել, Իր մարգարեների միջոցով, և Նա պատասխանատվություն է վերցրել կատարելու այն ամենը, ինչը Նա Իր մարգարեների միջոցով հռչակել է: Եկեք շարունակենք կարդալը:

—Կարդում ենք Գործք 20-րդ գլխից, 27 Խոսքը: Գործք 20 գլուխ, 27 Խոսք.

«27 Որովհետեւ ես  ետ չ’քաշուեցայ  Աստուծոյ բոլոր կամքը ձեզ պատմելուց»:

—Ամեն:

Բրանհամ եղբայրը նույնպես բա՜ց չի թողել այս: Նա բավականին քաջությո՜ւն ուներ, և նույնիսկ հանձնարարություն, հռչակելու Աստծո ճշմարիտ Խոսքը:

Եվ ճիշտ նույն կերպ է նաև այսօր: Մենք ունենք Աստծո Պատգա՜մը, և միաժամանակ Աստվածային պատասխանատվություն՝ Աստծո անունից խոսելու միայն ա՜յն, ինչ Աստվա՜ծ է ասել Իր Խոսքում: Դրա համար գրված է.

«Երանելի են այս մարգարէութեան խօսքերը կարդացողը եւ լսողները…»: [Հայտնություն 1.3]

«Բայց  երանելի են ձեր աչքերը՝ որ տեսնում են, եւ ձեր ականջները՝ որ լսում են»: [Մատթեոս 13.16]

Միայն նրանք, ովքեր Աստծո՜ւց են, լսո՜ւմ են Աստծո Խոսքը, իսկ մնացած բոլորը լսում են այն, ինչ ուրիշներն են ասում:

Խնդրում եմ լո՜ւրջ վերաբերվել դրան:

Պողոսը նույնպես հռչակեց Աստծո ամբողջ Խորհուրդը: Եվ Բրանհամ եղբայրը նույն բանն արեց: Եվ ես նույն բանն եմ արել վերջին 60 տարիների ընթացքում։

Եկեք շարունակե՜նք կարդալը:

—Կարդում ենք Եփեսացիների 1-ին գլխի, 9-րդ Խոսքը: Եփեսացիներ 1-ին գլուխ, 9-րդ Խոսք.

«9 Ցոյց տալով մեզ իր կամքի խորհուրդն իր հաճութեան պէս.  որ առաջուց դրաւ իրանում»:

—Մենք այստեղ էլ ենք ասում. Ամեն: Նա մեզ հայտնի դարձրեց Իր կամքի խորհուրդը Համայնքի հետ կապված՝ Հարս-համայնքի, և դրա համար մենք այն առաջ ենք փոխանցում:

Մենք ինքներս մեզնից ոչինչ չենք բերում, այլ միայն այն, ինչ Տերը հայտնե՜լ է մեզ:

Եվ մենք կարող ենք սրտանց վկայել, որ Նա մեզ հայտնել է Իր կամքի խորհո՜ւրդը(Գաղտնիքը), որը Նա որոշել է հավիտենական դարերից առաջ:

Եվ մենք կարողացա՜նք Շնորհով ստանալ այդ, և շարունակել փոխանցելը: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք 1-ին Պետրոսի 1-ին գլխից, 3-5 Խոսքերը: 1-ին Պետրոս 1-ին գլուխ, 3-5 Խոսքեր:

Կարդում եմ 3-րդ Խոսքը.

«3 Օրհնեալ է Աստուած եւ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի Հայրը,  որ իր առատ ողորմութեան համեմատ  մեզ վերստին ծնեց դէպի կենդանի յոյսը,  Յիսուս Քրիստոսի մեռելներից յարութիւն առնելովը…»:

—Եվ այստեղ նույնպես մենք ասում ենք. Ամեն։ Հարությունը յաղթանա՜կն էր, որպեսզի սկսվի նոր կյանքը: Մեր Տիրոջ մահկանացու մարմինը դրվել էր գերեզման: Իսկ Հարության մեջ հարությա՜լ մարմին է: Եվ մենք նո՜ւյնպես նոր կյանք ստացանք, որը հայտնվեց Հարության Զորությամբ, և մենք նո՜ւյնպես Շնորհքով ստացանք նոր՝ Աստվածային Կյանքը(Զոե):

Օրհնյա՜լ լինի Տիրոջ անունը։ Խնդրեմ:

—Կարդում ենք 4-րդ Խոսքը.

«4 Դէպի այն անեղծ եւ անարատ եւ  անթառամ ժառանգութիւնը,  որ երկնքումը պահուած է ձեզ համար…»:

—Եվ այստեղ էլ ենք մենք ասում ենք. Ամեն։ Մենք Աստծո ժառանգներն ենք և Հիսուս Քրիստոսի ժառանգակիցները, և ամեն ինչ պահվում է մեզ համար երկնքում: Եվ մենք մի անակնկալից կանցնենք մյուսին, երբ տեսնենք, թե ինչ է պատրաստել Աստված մեզ համար: Եկեք հավատարի՜մ մնանք մինչև վերջ, քանի որ միայն նրանք, ովքեր մինչև վերջ հավատարի՜մ կմնան, պսակ կառնեն և կբարձրանան փառքի մեջ: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք 5-րդ Խոսքը.

«5 Որ Աստուծոյ զօրութեամբը պահպանվում էք հաւատքով դէպի պատրաստուած փրկութիւնը, որ յայտնուելու էր յետին ժամանակումը»:

—Ամեն: Խոսքն ուղղակիորեն մե՜զ է ուղղված հիմա, երբ սպասում ենք Հիսուս Քրիստոսի վերադարձին: Եվ մենք գիտենք, որ Նա նորից կգա, և ժամանակը մոտ է:

Նա Ինքն ասաց.

«33 Այսպէս էլ դուք. երբոր այս ամենը տեսնէք, իմացէք  որ մօտ է՝ դռներին է»: [Մատթ 24.33]

Եվ մենք հասկացանք, որ ապրում ենք Շնորհի վերջին փուլում, և վերջին Պատգամը կհասնի բոլոր նրանց, որոնք սահմանված են մասնակցելու առաջին Հարությանը և հափշտակությանը:

Եկեք շարունակենք կարդալը:

—Մենք կարդում ենք Հովհաննեսի 3-րդ գլխից, 16 Խոսքը: Հովհաննես 3-րդ գլուխ, 16 Խոսք.

«16 Որովհետեւ Աստուած այնպէս սիրեց աշխարհքը որ իր միածին Որդին տուաւ. որ ամեն նորան հաւատացողը չկորչի, այլ յաւիտենական կեանքն ունենայ»:

—Ամեն: Աստված ա՛յնքան սիրեց ինձ և քեզ, նույնիսկ աշխարհը, որ տվեց Իր միածին Որդուն: Այստեղ խոսքը Գողգոթայի մասին է։ Եվ հետո Հիսուս Քրիստոսը՝ Աստծո Որդին, մահացավ Աստծո բոլոր որդիների և դուստրերի համար:

Նա թափեց Իր արյունը՝ Նոր Ուխտի արյունը, որպեսզի մեզ Հավիտենական Կյանք տա այն բանից հետո, երբ մենք ընդունենք թողությունը և Շնորհը: Այսպիսով, Աստված այնքան սիրեց ինձ և քեզ, սիրեց մեզ, որ տվե՜ց մեր Փրկչին, որ մեռնի մեզ համար:

Մենք փրկագնված ենք, Շնորհքով դարձել ենք Աստծո որդիներ և դուստրեր:

Խնդրեմ։

—Կարդում ենք Հռոմեացիների 12 գլխից, 1-ին Խոսքը: Հռոմեացիներ 12 գլուխ, 1-ին Խոսք.

«1 Արդ աղաչում եմ ձեզ, եղբարք, Աստուծոյ ողորմութիւնովը,  որ ձեր  մարմինները ներկայացնէք  կենդանի, սուրբ եւ Աստուծոյ ընդունելի պատարագ, որ է ձեր բանաւոր պաշտօնը»:

—Այստեղ էլ ենք ասում. Ամեն, սիրելի եղբայրներ և քույրեր: Մեր մարմինները չէ՞ որ Աստծո Տաճար են:  

«…Նորանցում կ’բնակուեմ, եւ նորանցում ման կ’գամ. Եւ նորանց Աստուած կ’լինեմ, եւ նորանք իմ ժողովուրդ»: [2 Կորնթացիներ 6.16բ]

Փրկագնումը չէ՞ որ տեղի ունեցավ, որպեսզի ամեն ինչ նոր դառնա մեր մեջ, և որ Տերը կարողանա բնակությո՜ւն հաստատել մեր մեջ՝ հավատքի միջոցով:

 Թող սա լինի մեր խելամիտ երկրպագությո՜ւնը, որ մենք մեր մարմինները նո՜ւյնպես հասանելի դարձնենք Տիրոջը, որպես Աստծո տաճար: Այսպիսով, ո՜չ միայն երգելով, աղոթելով և ժողովների մասնակցելով, այլ որպեսզի մեր մարմինները իսկապե՜ս տաճար լինեն:

Եվ երբ մենք հավաքվում ենք, հավաքվենք որպես Աստծո զավակներ, և այն ժամանակ դա կլինի մեր ողջամիտ երկրպագությունը Տիրոջ երեսի առջև: Թող Աստված բոլորիս Շնորհք տա այսուհետ նման ծառայություններ ապրելու։ Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Հռոմեացիների 12-րդ գլխի 2-րդ Խոսքը: Հռոմեացիների 12 գլուխ, 2-րդ Խոսք.

«2 Եւ մի կերպարանուիք այս աշխարհքի կերպարանքովը.  այլ նորոգուեցէք ձեր մտքի նորոգութեամբը,  որ դուք քննէք թէ ի՞նչ է Աստուծոյ կամքը՝ բարին, հաճելին եւ կատարեալը»:

—Օրհնյալ լինի Տերը, որ մենք հաստատուն տեսակետ ունենք այս մասին: Ո՛վ Աստված, տուր մեզ բոլորիս, որպեսզի մենք իսկապես ճանաչե՜նք Աստծո բարի, հաճելի և կատարյալ կամքը մեր, և համայնքի համար: Որովհետև մենք ոչ միայն աղոթում ենք. «Քո կամքը թող լինի երկրի վրա, ինչպես որ երկնքում է», այլ ինչպես մեր Տերն աղոթեց Գեթսեմանում.

«Ոչ թե Ի՜մ կամքը լինի, այլ Քո՜ կամքը», որպեսզի մենք մեր սրտից, անկեղծորեն աղոթենք, իսկապես մեր սրտից.

Սիրելի Տեր, ոչ թե ի՜մ կամքը, այլ Քո՜ կամքը կատարվի իմ կյանքում և համայնքում:

Սա այն ժամանակն է, երբ մենք պետք է թույլ տանք, որ Աստծո յուրաքանչյուր Խոսք խոսի՜ մեզ հետ, և ներքին հավանություն և պատրաստակամությո՜ւն ունենանք ՝ անելու ա՜յն, ինչ Տերն ասել է մեզ: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք Եփեսացիների 4-րդ գլխից, 22-24 Խոսքերը: Եփեսացիներ 4-րդ գլուխ, 22-24 Խոսքեր: Կարդում եմ 22 Խոսքը.

«22 Որ  ձեզանից դուրս հանէք  առաջի գնացքի պէս եղող  հին մարդը որ խաբեբայութեան ցանկութիւնովն ապականուած է…»:

—Եվ սա նույնպես շատ լուրջ Խոսք է: Որ դուք պետք է հանեք հին մարդուն և հագենք նոր մարդուն՝ ստեղծված Աստծո արդարությամբ: Թող Աստված Շնորհի՜ դա մեզ բոլորիս, բոլոր երիտասարդներին, և բոլորին, ովքեր ծերացել են: Թող Աստված Շնորհի՜ դա մեզ բոլորիս, որովհետև մենք այս աշխարհին չենք պատկանում: Այստեղ մենք պանդուխտ և օտարական ենք, մեր տունն այնտե՜ղ է, բարձրերում: Երիտասարդները նո՜ւյնպես չպետք է այցելեն աշխարհիկ ակումբներ, այլ ավելի շուտ լինեն Տիրոջ տրամադրության տակ։ Մենք բոլորս սահմանված ենք, որ այլևս չապրենք մեր կյանքով, այլ ապրենք Տիրոջ համար և ունենանք Նրա Կյանքը երկրի վրա: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք 23 և 24 Խոսերը.

«23 Եւ ձեր մտքի հոգովը նորոգուէք. 

24 Եւ  նոր մարդին հագնէք՝ որ  Աստուծոյ պատկերին պէս ստեղծուած է՝ ճշմարտութեան արդարութիւնովը եւ սրբութիւնովը»:

—Օ՛, սրանք ա՛յնքան լուրջ Խոսքեր են: Եվ նորից ու նորից. «Դուք պե՜տք է», «Դուք պե՜տք է» վերստի՜ն ծնվեք: Դուք պետք է հագնեք նոր մարդուն: Դա աստվածային «պարտավորությո՜ւն» է հավատացյալների համար:

Եվ, հետևաբար, մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը, որ Պողոս Առաքյա՝լը, հատուկ ձևով պետք է առաջ քաշեր անհրաժեշտ բանե՜րը, ո՜չ միայն վարդապետական ձևով, այլ հորդորելով՝, ա՜յն, ինչը նա պետք է ներառեր քարոզչության մեջ:

Դուք պետք է հանեք հին մարդուն և հագեք նոր մարդուն, որն ստեղծված է Աստծո արդարության համեմատ: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը մեզ օգնելու համար:

Նա արարում է նորը, և մենք պետք է մի կողմ դնենք հինը: Շնորհակալությո՜ւն Տիրոջը, որ դա տեղի է ունենում: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Գաղատացիս 5-րդ գլխից, 19-21 Խոսքերը: Գաղատացիս 5-րդ գլուխ, 19-21 Խոսքեր.

«19 Եւ յայտնի են մարմնի գործերը, որ են՝ շնութիւն, պոռնկութիւն, պղծութիւն, գիջութիւն, 

20 Կռապաշտութիւն, կախարդութիւն, թշնամութիւններ, կռիւներ, նախանձներ, բարկութիւններ, հակառակութիւններ, երկպառակութիններ, բաժանմունքներ, 

21 Չար նայուածներ, սպանութիւններ, արբեցութիւններ, անառակութիւններ, եւ ինչ որ սորանց նման են. որ առաջուց ասում եմ ձեզ, ինչպէս էլ առաջուց ասում էի, թէ  այսպիսի բաներ գործողներն Աստուծոյ արքայութիւնը չեն ժառանգիլ»:

— Սա ա՛յնքան լուրջ Խոսք է։ Այստեղ 15 բաներ են թվարկված, որոնք հին մարդուն են պատկանում, և որոնք չպե՜տք է լինեն մեզ մոտ: Որ մենք իսկապես նայե՜նք Խոսքի հայելու մեջ, և եթե այս ցուցակից ինչ-որ բան գտնենք, որը մեզ համար կարդացվել է, ապա եկեք հավատքով մի կո՜ղմ դնենք այն, կոտրված սրտով ապաշխարությամբ, և խնդրենք Տիրոջը, որ օգնի՜ մեզ, որ իսկապես հին Մարդը իր բոլոր հատկանիշներով մի կո՜ղմ նետվի, և որ ամեն ինչ նո՜ր դառնա Շնորհի միջոցով:

Խնդրում եմ, բոլորս նայենք Խոսքի հայելու մեջ։ Եվ մենք շնորհակալ ենք Տիրոջը, որ դա հնարավո՜ր է, որ ամեն ինչ նո՜ր դառնա մեր սրտերում, մեր մտքերում և մեր կյանքում: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Գաղատացիների 5-րդ գլխի, 22 և 23 Խոսքերը: Գաղատացիս 5-րդ գլուխ, 22 և 23 Խոսքեր.

«22 Բայց հոգու պտուղն է՝ սէր, ուրախութիւն, խաղաղութիւն, երկայնմտութիւն, 

23 Քաղցրութիւն,  բարութիւն,  հաւատք, հեզութիւն, ժուժկալութիւն.  այնպիսիների դէմ օրէնք չ’կայ»:

—Շնորհակալությո՜ւն Տիրոջը: Պարզապես հրաշալի է, որ այստեղ թվարկված են նոր մարդու արժանիքները։ Եվ ներքին համաձայնությամբ կարող ենք ասել.

Սիրելի Տե՜ր, այս բաները մեր կյանք են մտել Քո Շնորհքով: Հոգու պտուղը դրվել է մեր մեջ Սուրբ Հոգու միջոցով:

Եվ թույլ տվեք ընդգծել սա. Հիսունական շարժման մեջ քա՞նիսն ունեն Հոգու պարգևները, բայց չունեն Հոգու պտուղները: Մեզ երկուսն էլ անհրաժեշտ են: Մեզ պե՜տք են Հոգու պարգևները, բայց հա՜տկապես Հոգու պտուղները: Քանի որ մենք կարդում ենք, որ Տերն ասում է նրանց մասին, ովքեր պետք է գան և ասեն. Մենք չէ՞ որ Քո անունով մարգարեացանք, Քո անունովդ դևեր հանեցինք,  այս ու այն բանն արեցինք: [Մատթեոս 7.22] Եվ Տերն ասում է նրանց. Հեռացե՜ք Ինձանից, Ես ձեզ չեմ ճանաչում: Նա կարող է դա ասել պարգևներ կրողներին, քանի որ նրանք չունե՜ին Հոգու պտուղը:

Եվ ուրեմն, սիրելի եղբայրներ և քույրեր, թող Հոգու պտուղները հայտնվեն մեր մեջ, և պարգևները՝ ներկառուցված լինեն Աստծո սիրո մեջ, որն առաջին հերթին կոչվում է Հոգու պտուղ:

Եվ մենք վերադառնում ենք այս Խոսքին. «Աստված այնքան սիրեց աշխարհը»:

Այն ամենն ինչ աստվածային է, ներդրված է աստվածային սիրո մեջ: Եվ, հետևաբար, այն, ինչ Աստված այժմ անում է կատարելության մեջ, պետք է կատարվի աստվածային սիրով նրանց մեջ, ում մեջ Խոսքը ճշմարի՜տ է դարձել: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք Հռոմեացիների 8-րդ գլխի, 11-րդ Խոսքը: Հռոմեացիների 8-րդ գլուխ, 11 Խոսք.

«11 Եւ եթէ Յիսուսին մեռելներից  յարուցանողի Հոգին ձեզանում բնակուած է,  ապա Քրիստոսին մեռելներից յարուցանողը ձեր մահկանացու մարմիններն էլ կ’կենդանացնէ իր Հոգովը, որ ձեզանում բնակուած է»:

—Շնորհակալություն Տիրոջը:

«Նրա Հոգով, որը բնակվում է ձեր մեջ»:

Ուրեմն ո՜չ միայն ի՜նչ-որ օծությո՜ւն, ի՜նչ-որ օրհնությո՜ւն, այլ ձեր մեջ բնակվող Աստծո Հոգին: Մենք շնորհակալ ենք Տեր Աստծուն դրա համար, ինչպես արդեն ընդգծել ենք. Մենք Աստծո Տաճա՜րն ենք, մենք Տիրոջ մարմինն ենք: Մենք առաջնեկների համա՜յնքն ենք։ Եվ Տերն ուզում է բացահայտել Իրեն մեր մեջ և մեր միջոցով: Եվ այսպես, մենք շնորհակալություն ենք հայտնում Տիրոջն Իր խրատների համար: Եվ մենք շնորհակալություն ենք հայտնում Տիրոջը մեզ հետ այդքան պարզ լեզվով Խոսելու համար: Եվ մենք շնորհակալություն ենք հայտնում Տիրոջը, որ Նա տվել է մեզ այնպիսի սիրտ, որն իսկապես ընդունո՜ւմ է հավատքով և հնազանդվո՜ւմ է այն ամենին, ինչ Տերը պատվիրել է մեզ: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք Հռոմեացիների 5-րդ գլխից: Հռոմեացիներ 5-րդ գլուխ, 5-րդ Խոսք.

«5 Յոյսն էլ չէ ամաչեցնում.  որովհետեւ Աստուծոյ սերը փռուած է մեր սրտերի մէջ Սուրբ Հոգու ձեռովը՝ որ տրուեցաւ մեզ»:

—Կրկին ասում ենք շնորհակալություն: Աստծո սերը հեղվել է մեր սրտերում Սուրբ Հոգու միջոցով:

Ինչպես ընդգծել ենք. Ոչ միայն պարգևները, այլ Հոգու պտուղնե՜րը պետք է բացահայտվեն: Ո՜չ թե իրենց պարգևներից, այլ իրենց պտուղների՜ց դուք նրանց կճանաչեք:

Եվ մենք շատ, շատ երախտապարտ ենք Տիրոջը, որ մեր մահկանացու մարմինները կփոխակերպվե՜ն Սուրբ Հոգու Զորությամբ, ճիշտ այնպես, ինչպես վերափոխվել ենք ներքնապես: Եվ ինչպես Աստված տվեց մեզ նոր սիրտ, նոր կյանք, այնպես էլ մեզ նոր մարմի՜ն կտա Աստծո Զորությամբ՝ Սուրբ Հոգու Զորությամբ:

Թող որ դա տեղի՜ ունենա սիրելի եղբայրներ և քույրեր, որ Սուրբ Հոգու այնպիսի հզոր հեղում լինի, որ մեր սրտերը լցվեն: Ես խնդրում եմ Հիսուս Քրիստոսի անունով, որ Աստված դա անի մեր մեջ, որպեսզի տարբերությունն ակնհայտ դառնա նրանց միջև, ովքեր Շնորհ են գտել Աստծո մոտ, և նրանց, ովքեր միայն խոսո՜ւմ են միայն Շնորհի մասին: Որ տարբերությունն ակնհա՜յտ դառնա նրանց միջև, ովքեր իսկապես հավատում և ծառայում են Աստծուն, և նրանց, ովքեր միայն ասում են՝ «Մենք հավատում ենք, և մենք ծառայում ենք»: Այն, որ ակնհայտ դառնա, որ Աստծո խոստումները կատարվե՜լ են մեր մեջ, և որ մենք անձամբ ապրել ենք խոստումների կատարումը, ինչպես հաճախ շեշտվել է, որ Աստված մեր միջոցով կկատարի այն ամենն ինչ խոստացել է:

Ես պարզապես լցվա՜ծ եմ հավատքով, և գիտեմ, որ Տերն Իր գործն ավարտին կհասցնի: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք 1-ին Կորնթացիների 15-րդ գլխից, 51 և 52 Խոսքերը: 1-ին Կորնթացիներ 15 գլուխ, 51 և 52 Խոսքեր.

«51 Ահա մի խորհուրդ եմ ասում ձեզ.  Ոչ թէ ամենքս կննջենք,  այլ ամենքս կփոխուինք։ 

52 Յանկարծ՝ մի ակնթարթում յետին փողի ժամանակին.  որովհետեւ փողը կփչուի, եւ մեռելները յարութիւն կառնեն անապականելի, եւ մենք կփոխուինք»:

— Փառք ու Շնորհակալություն մեր Տիրոջը: Մենք դա ասացի՜նք սկզբում, ժամանակը մոտենում է ավարտին, ես նկատի ունեմ Շնորհի ժամանակը, և Տիրոջ գալուստը իսկապես մո՜տ է: Դա կարող է լինել վերջին անգամը, երբ Տերը մեզ հետ խոսում է այդքան պարզ ձևով: Դա կարող է լինել վերջին տարին, երբ Տերը կատարում է վերջին խոստումները: Ոչ ոք չգիտի օրն ու ժամը, բայց մենք բոլորս այսքանը հասկացել ենք. Տեր Աստված Բրանհամ եղբորը ուղարկեց Խոսքի Պատգամով, որը պետք է նախորդեր Քրիստոսի երկրորդ գալուստին: Եվ մենք վերջին հավաքույթին դա ընդգծեցինք՝ Մատթեոս 24.14-ը, և Հայտնության 14.6-ը: Հավիտենապես վավերական Ավետարա՜նը, քարոզվե՜լ է բոլոր ժողովուրդներին, որպես վկայություն: Եվ հետո կգա վերջը:

Ահա՜ թե ինչ է խոստացել մեր Տերը. Այլևս ոչ մի պատգամեբեր չի գալու, և այլևս ուրիշ Պատգամ չի լինելու: Սա վերջին Պատգամն է, սա վերջին հրավե՜րն է, վերջին կա՜նչը. «Ինձ մոտ եկեք բոլոր հոգնած և բեռնավորվածներ, և Ես ձեզ կհանգստացնեմ»:

Տերը վերջիններին ապաշխարությա՜ն է կանչում: Տերը Հարս-համայնքի վերջինների՜ն է կանչում: Եվ հենց թիվը լրանա, ապա մեր կարդացած Խոսքը կիրականանա՝ Տերը կվերադառնա: Նա կվերադառնա, ԱլելուՅահ, որպեսզի մեզ տո՜ւն վերցնի: Եվ առաջ Քրիստոսով ննջեցյալնե՜րը հարություն կառնեն, իսկ Քրիստոսով ապրողները՝ նրանք կվերափոխվեն: Եվ 1-ին Թեսաղոնիկեցիների 4-րդ գլխի համաձայն, մենք միասին կհավաքվենք, օդերի մեջ Տիրոջ հետ հանդիպելու:

Այսօր սա Աստծո Խոսքեն են, որոնք գրի են առնված, բայց վաղը կդառնան աստվածային իրողություն:

Դրանք կարդացվել են վերջին երկուհազարամյակի ընթացքում: Եվ Աստվածաշնչի այս բոլոր հատվածները կարելի էր կարդալ:

Բայց ա՜յժմ, մենք ապրում ենք Աստվածաշնչի մարգարեությունների կատարման ժամանակներում, և կարող ենք մեր սրտի խորքից շնորհակալությո՜ւն հայտնել մեր Տիրոջը, մենք ճանաչեցի՜նք վերջին ժամանակների նշանները, որ լսեցինք վերջին Պատգամը և հավատացինք, որ վերադարձանք առաքյալների վարդապետությանը և գործելակերպին: Մենք հավատում ենք այնպե՜ս, ինչպես նրանք էին հավատում, մենք մկրտում ենք այնպե՜ս, ինչպես նրանք մկրտեցին: Մենք պահում ենք Տիրոջ ընթրիքն այնպես, ինչպես նրանք են պահել այն:

Մենք աղոթում ենք այնպես, ինչպես նրանք աղոթեցին: Մեզ վերադարձրել են առաքյալների վարդապետությանը:

Եվ ով ընդդիմանա՜ սրան, չի՜ կարողանա այնտեղ լինել, բայց Տերն ուզում էր ամեն ինչ վերականգնե՜լ վերջին ծառայության միջոցով, և ամեն ինչ վերադարձնել ճիշտ վիճակին։

Մենք թվարկել ենք Աստվածաշնչի բոլոր հատվածները, լինի դա Մատթեոս 17-ը, 10 և 11 Խոսքրը, կամ Մաղաքիաից, և Աստվածաշնչի բոլոր հատվածները, ներառյալ Գործք 3-ը: Մենք հռչակե՜լ ենք Աստվածաշնչի բոլոր հատվածները, և բոլոր նրանք, ովքեր Աստծո՜ւց են, հավատում և մասնակցում են այն բանին, ինչն այժմ Աստված անում է:

Եկեք կրկին ասենք այն, ինչ կարդացինք Աստվածաշնչից առաջին երկու հատվածներում.

Տերը, ով հայտնեց Իր Խորհուրդը Իր մարգարեների միջոցով, Իր նպատակն ավարտի՜ն է հասցնում մեր ժամանակներում: Եվ մեզ թույլ է տրվում ամեն ինչ տեսնել, հավատալ և ապրե՜լ Շնորհքով: Թող այս տարին լինի հոբելյանական տարի, օրհնյա՜լ տարի՝ Աստծո կողմից օրհնված՝ բոլորիս համար:

Թող Ամենակարող Աստծո օրհնությունը հանգչի՜ բոլոր թարգմանիչների, բոլոր եղբայրների վրա, ովքեր փոխանցում են հոգևոր կերակուրը և հռչակում են հայտնված Խոսքը, և բոլոր լեզուներով, ովքեր լսում են այն և հավատում և իրենց պատրաստությունն են տեսնում:

Խնդրում եմ, հավատացե՜ք դրան. Երբ Տերը վերադառնա, Նա Իր Հարսնացուին անբիծ և անարա՜տ կգտնի:

Խնդրում եմ ջանացեք, որ դուք այնտե՜ղ գտնվեք:

Օրհնված եղեք բոլորդ, Հիսուսի սուրբ անունով:

Ա՜լելուիա, ա՜լելուիա, ա՜մեն, ա՜մեն: