Եղբայր Բորգ.

Մենք ողջունում ենք այս հեռարձակմանը՝ «Աստվածաշնչյան Խոսք Ֆրանկ եղբոր հետ», բոլոր եղբայրներին և քույրերին, այստեղ՝ Կրեֆելդում, և ամբողջ աշխարհում, Տեր Հիսուս Քրիստոսի թանկագին անունով: Մենք շնորհակալ ենք Աստծուն այս առանձնաշնորհման համար, որ այս առավոտ կարող ենք լսել Աստծո Խոսքը: Թող Տերը Շնորհ անի, թե՜ լսելու, և թե՜ խոսելու համար: Նախքան որ Ֆրանկ եղբայրը կխոսի, ես ներածական խոսք կկարդամ, 2-րդ Կորնթացիների 1-ին գլխի, 20-րդ Խոսքից սկսած: 2-րդ Կորնթացիներ, 1-ին գլուխ, 20-րդ Խոսքից սկսած:

«20 Որովհետեւ որքան Աստուծոյ խոստմունքներ որ կան՝ նորանում է այոն, եւ նորանում է ամենը Աստուծոյ փառքի համար մեզանով։ 

21 Բայց մեզ ձեզ հետ Քրիստոսումը հաստատողը եւ  մեզ օծողը Աստուած է. 

22  Որ մեզ կնքեց էլ.  եւ Հոգու գրաւը մեր սրտերի մէջ տուաւ»:

Փա՜ռք և շնորհակալություն: Խնդրեմ, Ֆրանկ եղբայր:

Եղբայր Ֆրանկ.

Ես նույնպես ցանկանում եմ ի սրտե ողջունել բոլորին, և սրտանց մաղթել Աստծո օրհնությունը, ամբողջ Եվրոպայում, ամբողջ աշխարհում, և հա՝տկապես այսօր Մոզամբիկում կայանալիք մեծ համաժողովին: Թող Աստված օրհնի Կլաուդիո Միսկիս եղբորը, և մեր սիրելի Օլեգ եղբորը: Մենք այնքա՛ն շնորհակալ ենք Աստծուն, որ կարողանո՜ւմ ենք հավատալ Աստծո Խոստումներին, ինչպես որ հենց նոր լսեցի՜նք ներածական Խոսքում: Բոլոր խոստումները Նրանում՝ Մեր Տիրոջ մեջ՝ ԱՅՈ՜ են, և իրականացումը նույնպես ԱՄԵ՜Ն է մեզանով: Եվ ինչպես ես նոր ասացի, մենք ցանկանում ենք մեր եղբայրներին՝ Միսկիս եղբորը, և Օլեգ եղբորը Աստծո առատ օրհնությունները, և բոլորին նույնպես՝ Մոզամբիկում: Այսօր թեման նորից նույն է, մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի վերադարձը, և մեր պատրաստությո՜ւնը այդ փառավոր օրվան: Եվ այս խոստումը նույնպես. «Ես կգնամ և ձեզ համար տեղ կպատրաստեմ, և կվերադառնամ, որ ձեզ Ինձ մոտ վերցնեմ, որպեսզի  դուք այնտե՜ղ կինեք, որտեղ Ես Եմ»: Սիրելի եղբայրներ և քույրեր, թանկագին ընկերներ՝ բոլոր ազգերում և լեզուներում, խնդրում եմ հասկացե՜ք սա, որ Տեր Աստվածը այսօր չի՜ Խոսում որևէ եկեղեցու, այլ ա՜յն, որ վերջին Պատգամը, ուղղված է բոլոր համայնքներին, բոլոր լեզուներով, և նա ով ակա՜նջ ունի, թող լուրջ և անկեղծ լսի, թե Հոգին ի՞նչ է ասում համայնքներին: Եվ ա՜յն, որ մենք հասել ենք մարդկության պատմության ամենակարևոր ժամանակահատվածի՜ն, և նաև նորկտակարանյան համայնքի՜ ամենակարևոր ժամանակահատվածին, մենք բոլորս դա արդեն հասկացել ենք: Եվ Սուրբ Գրվածքը խոսում է վերջին ժամանակի մասին, ինչպես որ գրվա՜ծ է ԴանիԷլ մարգերեի Գրքում, «Եւ դու, ով Դանիէլ, փակիր այս խօսքերը եւ կնքիր գիրքը մինչեւ  վերջի ժամանակը. շատերը պիտի քննեն, եւ գիտութիւնը պիտի շատանայ»: (ԴանիԷլ 12.4) Բայց նախապես պետք է քարոզվի Խո՜սքը, պետք է հռչակվեն գաղտնախորհուրդնե՜րը, Խոստումնե՜րը, որպեսզի մարդիկ կարողանա՜ն դրան հավատալ: Եթե Խո՜սքը չքարոզվի, ապա ո՞վ կարող է հավատալ դրան: Եվ դրա համար հավատքը կապվա՜ծ է Խոստումների հետ: Աբրահամը հավատա՜ց այն բանին, ինչ Աստված ասաց նրան, նա հավատա՜ց այն Խոստումին, որը Տեր Աստվածը տվեց նրան: Թող որ Տերն այսօր խոսի՜ ամեն մեկին անհատապես, այնպես, որ դա չլինի ինչպես մի զեկույց, այլ որ Տերն Իր Խոսքի միջոցով յուրաքանչյուրի հետ խոսի՜ անհատապես: Մենք այժմ որոշ հատվածներ կկարդանք Աստվածաշնչից, և կքննենք այդ հատվածները: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք Հռոմեացիների 1-ին գլխի, 1 և 2 Խոսքերը: Հռոմեացիներ 1-ին գլուխ, 1 և 2 Խոսքեր:

«1 Պօղոս Յիսուս Քրիստոսի ծառայ՝  կանչուած առաքեալ՝ Աստուծոյ աւետարանի համար  որոշուած, 

2 Այն որ  առաջուց  խոստացաւ իր մարգարէների ձեռովը սուրբ գրքերումը»:

—Թող փառավորվի՜ Տերը: Սա ատվածային կոչումն է, որի մասին խոսում է Պողոսը, դա ծանո՜թ է բոլորին: Բայց այստեղ նա մոտենում է գործի՜ն, նա իր Պատգամը հիմավորել է Աստծո Խոսքո՜վ, որն Աստված Իր մարգարեների միջոցով Հին Ուխտում նախապես խոստացավ: Այն ինչ Նոր Կտակարանում պետք է տեղի ունենար, այդ մասին Հնում արդեն նախապես ասվել էր, նո՜ւյնիսկ Փրկչի ծննդյան մասին, Նրա ծառայությա՜ն մասին, Նրա չարչարանքների և Նրա մահվա՜ն մասին, Նրա մեռելներից հարության և նրա երկինք համբարձմա՜ն մասին, Սուրբ Հոգու հեղմա՜ն մասին, այդ ամենի մասին չէ՞ որ նախապես ասվել է, և ամեն բան ճշտգրտորեն կատարվել է, և հետո Նոր Կտակարանում այդ մասին ասվել է: Խնդրում եմ եղբայրներ և քույրեր, սա ընդունե՜ք ձեր սրտերում, որ ո՜չ թե Ֆրանկ եղբայրը, կամ Պողոս եղբայրն է խոսում մեզ, այլ Տեր Աստվածը Իր Խոսքի միջոցով խոսո՜ւմ է Իր ժողովրդին: Եվ մենք պետք է հարգե՜նք սա, որ Տերը կոչո՜ւմ է տվել, և Նա ուղարկե՜լ է, որպեսզի քարոզվի ա՜յն, ինչ Նա խոստացե՜լ է, և ինչ Նա սահմանե՜լ է Իր Խոսքի մեջ: Այսպիսով, Պողոսը վկայակոչում էր այն, ինչ Աստված Իր մարգարեների միջոցով նախապես հռչակել էր: Ճիշտ նույնը մենք ենք անում այսօր, և մենք վկայակոչում ենք թե՜ Նոր, թե՜ Հին կտակարանները, խոստումները և նրանց իրականացումը: Եվ գոհանում ենք Տեր Աստծուց, որ մենք մասնակցություն ունենք այն բանում, ինչ Նա ներկա պահին իրականացնում է: Շարունակենք կարդալը:

—Մենք կարդում ենք Գործք 20-րդ գլխի, 27-րդ Խոսքը: Գործք 20-րդ գլուխ 27 Խոսք:

«27 Որովհետեւ ես  ետ չ’քաշուեցայ  Աստուծոյ բոլոր կամքը ձեզ պատմելուց»:

—Այստեղ մենք կարող ենք ասել. Ամեն: Ի՛նչպիսի ողորմություն, ի՛նչպիսի առանձնաշնորհում, որ մեզ քարոզվել է Աստծո ամբողջ խոհուրդը: Եվ Պողոսը կարո՜ղ էր վկայակոչել այդ, որ նա նախասահմանվա՜ծ էր դրա համար, որպեսզի հռչակի Աստծո ողջ խորհուրդը, բոլոր խոստումներով հանդերձ, և այն ամենը ինչ տեղի էր ունենալու համայնքի միջոցով: Ամենն ինչ նախապես ասվա՜ծ է եղել, որ Քրիստոսի՝ մեր Փրկչի միջոցով կատարվելո՜ւ է, այդ ամենը կատարվե՜լ է: Այնպես էլ համայնքին է հանձնարարություն տրվել հենց ամենասկզբից, և Պողոսը հատուկ ձևով է օգտագործվել դրա համար Աստծո կողմից, որպեսզի նա կարողանա՜ խոսել աստվածաշնչյան յուրաքանչյուր թեմայի շուրջ՝ ապաշխարության, դարձի, նորոգության, վերստին ծնունդի, Սուրբ Հոգով մկրտության: Ամեն ինչ, ամեն ինչ հռչակվել է՝ հոգևոր պարգևների մասին, հոգևոր պտո՜ւղների մասին, նոր աստվածային կյանքի մասին, որ հավատացյալները ստանալու էին վերստին ծննդի միջոցով, իսկ հետո, վերից Զորություն ստանալու մասին: Եվ արդյունքում, մեզ քարոզվել է ողջ փրկագնման խորհուրդը, այն ամենի հետ ինչը դրան է վերաբերվում: Եվ Նոր Կտակարանի ուղերձներում մեզ թողնվե՜լ է ամեն բան, Աստված ոչինչ չի մոռացել, ամեն բան թողնվե՜լ է մեզ, այո՜, ամեն բան: Ամենակարևորը ա՜յն է, որ մենք հասկանանք,որ ժամանակը եկել է, որ մենք չպետք է նայենք թե ի՞նչ են սովորեցնում այս կամ այն եկեղեցում, այս կամ այն կրոնի մեջ, այլ որ մենք հասկանանք, որ Աստված Իր ժողովրդին վերադարձնում է Իր Խոսքին, որ մենք պետք է հավատանք այնպես, ինչպես Գրվածքն է ասում, և որ ամեն բան աստվածաշնչյան ձևո՜վ դասակարգված լինի, բոլոր հավատացյալների մեջ, որպեսզի իսկական դա՜րձ լինի, որպեսզի աստվածային նոր կյանքը հավատացյալների միջոցով, իրականում կարողանա բացահայտվել: Եվ որպեսզի բոլորը աստվածաշնչյան ձևով մկրտված լինեն՝ Հիսուս Քրիստոսի անունով, ինչպես այդ մասին մեզ ասվում է Գործք Առաքելոց 2րդ գլխում, 8-րդ գլխում, 10-րդ գլխում, Գործք 19-րդ գլխում, Հռոմեացիների 6-րդ գլխում, և էլի ուրիշ հատվածներում գրվա՜ծ է այդ մասին: Եվ որպեսզի ամեն մեկը չանի՜ այն ինչ ուզում է, և չմկրտի՜ այնպես, ինչպես ուզում է: Եվ այսօր ես սա ասում եմ մեծ ցավով, մի շարժում կա, որտեղ մկրտվող մարդուն ջրի մեջ են ընկղմում երեք անգամ, ընկղմում են և ասում. Ես մկրտում եմ քեզ Հոր անունով, և հետո ընկղմում են և ասում. Ես մկրտում եմ քեզ Որդու անունով, հետո ընկղմում են և ասում. Ես մկրտում եմ քեզ Սուրբ Հոգու անունով: Դա լիովին սխալ է: Մենք պետք է մկրտենք ա՜յն անվան մեջ, որում Աստված Ինքն Իրեն հայտնել է մեզ: Եվ Աստված Իրեն հայտնել է մեզ որպես Հա՜յր երկնքում, բայց չէ՞ որ Հայրը անուն չի, Աստված չէ՞ որ երկրի վրա հայտնել է Իրեն Որդու մեջ, և Որդին անուն չի, և Աստված հայտնել է Իրեն Սուրբ Հոգու միջոցով՝ համայնքում, և Սուրբ Հոգին Նա այն է, ինչ որ Է, բայց ո՜չ անուն: Անո՜ւնը որը տրվե՜լ է մեզ, դա Տեր Հիսուս Քրիստոս անունն է: Եվ դրա համար է Սուրբ Գրվածքն ասում, որ ուրիշ անուն չի տրվել մեզ, որում կարող ենք երանելի լինել: Եվ դուք գիտեք որ եբրայերենում «ՅԱՀՇՈՒԱ» նշանակում է   Յահվե Փրկիչ: Մենք Աստծուն այնքան շնորհակալ ենք որ ամեն բան վերականգնվել է, ինչպես այդ մասին կկարդա՜նք մյուս սուրբգրային հատվածներում: Բայց այստեղ ես ուզում եմ ընդգծել, որ բոլորն ովքեր դեռևս մկրտված չեն աստվածաշնչյան ձևով՝ Հիսուս Քրիստոսի անունով, մեկ անգամ ջրի մեջ ընկմվելով, խնդրում եմ, եթե հնարավոր է հենց այսօ՜ր ևեթ մկրտվեք:  Մենք կշարունակենք կարդալը:

—Մենք կկարդանք ԴանիԷլ մարգարեից, 9-րդ գլխի, 23-րդ Խոսքը, երկրորդ մասը: ԴանիԷլ 9-րդ գլուխ, 23 Խոսք, երկրորդ մաս:

«…ուրեմն  հասկացիր խօսքը եւ իմացիր տեսիլքը»:

—Ամեն: Աստված սա միայն ԴանիԷլին չի ասում, այլ Նա սա ասում է ինձ և քեզ: Այսպիսով. «Ուրեմն  հասկացիր խօ՜սքը», ուշադրություն դարձրու այն բանին, ինչ Խոսքի մեջ է գրված, որպեսզի դու հստակ հասկանա՜ս հայտնությունը, որպեսզի դու ո՜չ թե մեկնաբանե՜ս Խոսքը, այլ հայտնությո՜ւն ստանաս Հոգուց, որպեսզի դու ճշտգրի՜տ հասկանաս, այդ մասին է այսօր խոսքը գնում:  Խնդրում եմ ընդունեք սա, ընդունեք այն, ինչ Աստված այս ժամանակի համար խոստացել է, հավատքո՜վ ընդունեք, որպեսզի ճիշտ հասկանաք հայտնությունը: Թող Աստված Շնորհ անի բոլորին դրա համար: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Ամովս մարգարեից, 3-րդ գլխի, 7-րդ Խոսքը: Ամովս 3-րդ գլուխ, 7-րդ Խոսք:

«7 Որովհետեւ Տէր Եհովան ոչ մի բան չի անիլ,  եթէ չ'յայտնէ իր խորհուրդը իր ծառաներին՝ մարգարէներին»:

—Եվ այստեղ մենք նույնպես կասենք. Ամեն: Պողոսը կարողացավ ասել. «…ես  ետ չ’քաշուեցայ  Աստուծոյ բոլոր կամքը ձեզ պատմելուց»: Իսկ այստեղ մենք կարդում ենք, որ Աստված Իր մարգարեներին, Իր ծառաներին, Իր խորհուրդը հայտնել է, և այն գրի է առնվել: Եվ առաքյալները հենց դրա համար են օգտագործվել, որպեսզի Աստծո ողջ խորհուրդը, բոլոր ասպարեզներում կարողանան հռչակել: Եվ մենք ապրում ենք այնպիսի՜ ժամանակում, որտեղ ճշմարտությունը ո՜չ թե մասնակի է հռչակվում, այլ հռչավում է Աստծո ողջ խորհուրդը, ինչպես որ Նա այդ հայտնել է Իր ծառաներին և մարգարեներին, իսկ հետո առաքյալներին: Թող փառավորվի մեր Տիրոջ անունը: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Գործք Առաքելոցի 3-րդ գլխի 20 և 21 Խոսքերը: Գործք 3-րդ գլուխ, 20 և 21 Խոսքեր.

«20 Որ Տիրոջ երեսիցը հանգստանալու ժամանակները գան. Եւ նա ուղարկէ առաջուց ձեզ համար քարոզուած Յիսուս Քրիստոսին. 

21 Որին երկինքը պէտք է ընդունի,  մինչեւ այն ամեն բաների հաստատուելու ժամանակները,  որոնց համար խօսեց Աստուած իր բոլոր սուրբ մարգարէների բերանովը յաւիտենից հետէ»: 

—Եվ կրկին, սրտանց կարող ենք ասել. Ամեն: Նկատո՜՞ւմ եք թե ինչի մասին է խոսքը, որպեսզի ուշադրությունն ուղղված լինի Խոսքին, Խոստումի Խոսքին:  Ա՜յն, ինչ Աստված խոստացավ Քրիստոսի առաջին գալստյան համար, ամեն բան, բառ առ բառ կատարվեց: Հովհաննես Մկրտիչը խոստացված մարգարե էր, և բոլորն ովքեր ուշադրությո՜ւն դարձրեցին Խոսքին, մանակցությո՜ւն ունեցան Հովհաննես Մկրտչի ծառայությանը, որտեղ պետք Տիրոջ համար բարեկարգ ժողովուրդ պատրաստվեր, ինչպես այդ մասին գրված է Հովհաննեսի Ավետարանի 1-ին գլխում, նաև Ղուկասի՜ առաջին գլխում: Եղբայրներ և քույրեր, ա՜յժմ խոսքն ա՜յն մասին է, որ Աստծո Խոստումի Խո՜սքը հնարավոր լինի ճիշտ հասկանալ: Եվ հետո, ա՜յն ինչ Աստված անո՜ւմ է, մենք կարողանանք ճիշտ դասակարգել: Խնդրում եմ, կարդացե՜ք բոլոր այդ հատվածնե՜րը Աստվածաշնչից, և աղոթե՜ք Աստծուն,  որպեսզի Նա հայտնի ձեզ ամենը: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք Մատթեոսի 17-րդ գլխի, 11-րդ Խոսքը: Մատթեոս 17 գլուխ, 11 Խոսք:

«11 Յիսուսն էլ պատասխանեց եւ ասեց նորանց. Իրաւ առաջ Եղիան կգայ եւ  ամեն բան կվերանորոգէ»:

—Եվ այստեղ մենք նույնպես կասենք. Ամեն: Սա Աստծո Խոսքն է: Ճշգրտությամբ ուշադրություն դարձրեք Խոսքի՜ն, որպեսզի ճշտգրիտ կարողանանք հասկանալ հայտնությո՜ւնը, որը կապված է իրականացման հետ: Աստված խոստացավ՝ ինչպես հենց նոր կարդացինք, այն, ինչ լինելու էր առաջին գալստյան ժամանակ, և Հովհաննեսը կարող էր ասել, Հովհաննեսի 1-ին գլխի 23-րդ Խոսքում, երբ հարցրեցին իրեն, թե ո՞վ ես դու, նրա պատասխանն էր. «Ես եմ անապատումը կանչողի ձայնը, Ուղղեցէք Տիրոջ ճահապարհը»:

Եղբայրներ և քույրեր, և ա՜յժմ մենք կարդացի՜նք այս, երբ վաղուց արդեն ավարտվել է Հովհաննես Մկրտչի ծառայությունը, բայց Տե՜րը, այն խոստումը, որը տրվել էր Մաղաքիա մարգարեին, Նա կրկին ընդգծե՝ց դա և ասա՜ց այստեղ. «Ահա ես կուղարկեմ ձեզ համար  Եղիա մարգարէն…»:  Եվ ամեն բան բերվելու է բարեկարգ վիճակի, նախքան մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի վերադարձը: Այսօր խոսքն այն մասին չէ, որ դո՜ւ, կամ դու, կամ դու ի՞նչ ես ուզում ասե՜լ այդ մասին, ա՜յժմ խոսքն ա՜յն մասին է, թե Տե՜րն ինչ է ուզում ասել: Եվ Նա մեզ ասում է. «Ահա Ես կուղարկեմ ձեզ համար  Եղիա մարգարէն,  Տիրոջ մեծ եւ ահեղ օրը գալուց առաջ»: Եվ հետո հաստատո՜ւմը Նոր Կտակարանում կրկնում է Տերը. «Ես կուղարկեմ ձեզ Եղիա մարգարեին, ով ամեն բան կբերի բարեկարգ վիճակի»:

Ինչպես Եղիա մարգարեն պետք է վերցներ տասներկու քարերը և կառուցեր Աստծո զոհասեղա՜նը, այնպես էլ մեր օրերում վարդապետական ​​առումով պետք է կատարվեր մարգարեական-ուսուցողական ծառայություն, որպեսզի տասներկու առաքյալների ուսմունքը հռչակվե՜ր բյուրեղյա պարզությամբ, որ Աստծո Սուրբ Խոսքը կրկին դրվեր ճրագակալի վրա: Եվ մենք բոլորս գիտենք, որ Աստված տարբեր ժամանակներում օգտագործե՜լ է մարդկանց: Նույնիսկ Ռեֆորմացիայի ժամանակներից ի վեր մենք գիտենք անուններ, որոնք հատուկ ձևով օրհնված էին. լինի դա Մարտին Լյութերը, լինի դա Շվենկֆելդը, կամ Էրա՜զմուսը Ռոտերդամից, կամ Ցվինգլին Ցյո՜ւրիխից, Կա՜լվինը Ժնևից, ամեն տեղից: Եվ անունները մեզ հայտնի են եղել Ռեֆորմացիայի ժամանակներից, Ուեսլի Ջոն Սմիթը նույնպես, և շատերն են Ռեֆորմացիայից ի վեր օգտագործվել Աստծո կողմից: Բայց մեր ժամանակներում, ես դա ասում եմ իմ սրտի խորքից, խոսքն այլևս մասնակի ճշմարտությունների մասին չէ, որոնք հռչակվել են Ռեֆորմացիայի ժամանակներից ի վեր, ընդհուպ մինչև Հիսսունական արթնությունը մեր ժամանակներում: Այսօր խոսքը գնում է այն մասին, որ ճշմարիտ հավատքը ոչ միայն աշխարհ է բերվում պարզապես որպես հավա՜տք, այլ այդ հավատքը պետք է կապված լինի Հիսուս Քրիստոսի հետ, այդ հավատքը պետք է կապված լինի Աստծո հետ: Որ ո՜չ թե հավատան այն բանին, ինչին ուզո՜ւմ են հավատալ, այլ  ա՜յն հավատքը, որն Աբրահամի օրինակով է մեզ ցույց տրվել, այդիսի՜ն պետք է լինի բոլորիս մոտ: Աբրահամը հավատում էր այն բանին, ինչ Տերր Աստվածն ասե՜լ էր նրան: Եվ այդպե՜ս է եղել Ռեֆորմացիայից ի վեր: Խոսքն ա՜յն հավատքի մասին է, ինչպես Գրվածքն է ասում, ո՜չ թե ինչպես Ռեֆորմատորը՝ բարեփոխիչն է ասում, այլ ինչպես Գրվածքն է ասում:

Եվ այսպիսով, մենք պետք է մի կողմ դնենք այն ամենն, ինչ ասվել է այդ ժամանակներից ի վեր, և թողնենք որ Աստվածաշունչն ասի միայն ա՜յն, ինչը պետք է ավսի:

Եվ մենք շնորհակալ ենք Աստծուց, որ մեր օրերում Աստծո կողմից ուղարկված մարդ կար: Նրա անունն է Վիլլիամ Բրանհամ: Եվ մենք շնորհակալ ենք Տեր Աստծուն, որ նա ուղիղ կոչում ուներ Աստծուց ստացած:

Եվ նա, ճիշտ ինչպես Սողոսը, կարողացավ նկարագրել իր գերբնական փորձառությունները, իր դարձը դեպի Աստված և իր առաքելությունը Դամասկոս տանող ճանապարհին։

Եվ նա կարող էր ճշտգրիտ կերպով նկարագրել, ինչպես որ Սողոսն էր նկարագրում իր գերբնական ապրումների մասին՝ Դամասկոսի ճանապարհին, իր դարձի՜ մասին, և այն մասին որ ինքն ուղարկվա՜ծ էր: Նույն կերպ, Բրանհամ եղբայրը կարողացավ հայտնել այն վայրն ու ժամը, երբ նա ստացավ այս աստվածային կոչումը:

Եվ քանի որ մենք ա՜յժմ հունիս ամսվա մեջ ենք, Աստծո այս մարդը հատուկ փորձառությո՜ւն ունեցավ 1933 թվականի հունիսի 11-ին: Պատկերացրեք, որ գերբնական ամպն իջնում ​​է կապույտ երկնքում և մոտ 3000 մարդ էր կանգնած է Օհայո գետի մոտ, և հետևում էին թե ինչպես է Բրանհամ եղբայրը հավատացյալներին մկրտում Օհայո գետում, իր առաջին վրանային ծառայությունից հետո:

Եվ երբ նա պատրաստվում էր մկրտել 17-րդ մարդուն, դա մի երիտասարդ եղբայր էր, և այնպե՜ս պատահեց, որ երկնքից մի հզոր ձայն իջավ։ Եվ նա այդ պահին չկարողացավ մկրտել, նա ստիպված եղավ վերև նայել, և հետո հնչեց ձայնը.

«Ինչպես Հովհաննես Մկրտիչն է ուղարկվել է Քրիստոսի առաջին գալուստից առաջ, այնպես էլ դու ես ուղարկվում մի պատգամով, որը կնախորդի Քրիստոսի երկրորդ գալուստին»:

Եղբայրներ և քույրեր, ես բազմիցս կիսվե՜լ եմ այս վկայությամբ: Բայց պետք է կրկին ու կրկին ընդգծել, որ Աստված ինչ-որ բա՜ն է արել, և ինչպես կարդում ենք Ամովսում. «Աստված ոչինչ չի անում երկրի վրա, մինչև որ Իր գաղտնիքը չհայտնի Իր ծառաներին՝ մարգարեներին»: Ո՜չ թե ռեֆորմատորներին՝ բարեփոխիչներին, ո՜չ թե ավետարանիչներին, այլ Իր ծառաներին՝ մարգարեներին, ովքեր գտնվում են Սուրբ Հոգու անմիջական ներշնչման և առաջնորդության ներքո։ Ա՜յդպես եղավ մարգարեների հետ, ա՜յդպես եղավ առաքյալների հետ, այդպե՜ս եղավ նաև Բրանհամ եղբոր հետ, մեր օրերում:

Եվ ինչպես կարդո՜ւմ ենք ԴանիԷլ մարգարեի Գրքում, մենք պետք է ականջ դնենք Խոսքին, ականջ դնենք Խոստումի՜ն Խոսքի մեջ, որպեսզի կարողանանք ճիշտ հասկանալ, և մասնակցությո՜ւն ունենանք այն բանում, ինչ Աստված իրագործո՜ւմ է ներկա ժամանակում: Որ մենք թույլ չտանք, որ այն, ինչ նախատեսված է այս ժամանակահատվածի համար, անցնի մեր աջ ու ձախ կողմով, այլ ճանաչենք, թե ինչ է անում Աստված ներկա պահին: Այսինքն՝ Նա կատարում է ա՜յն, ինչ խոստացել է Իր Խոսքում։ Եվ բոլոր նրանք, ովքեր ծնվե՜լ են Աստծուց, Աստծո բոլոր որդիներն ու դուստրե՜րը, լսո՜ւմ են Աստծո Խոսքը և Շնորհքով ճի՜շտ են հասկանում այն հայտնությունը, որը տվե՜լ է Աստված:

Ասացե՜ք խնդրում եմ ազնվորեն, երբ Մաղաքիա մարգարեի Գրքում գրված է. «Ահա Ես կուղարկեմ ձեզ համար  Եղիա մարգարէն,  Տիրոջ մեծ եւ ահեղ օրը գալուց առաջ», ապա մենք պետք է կարդանք, թե ինչ է ասում Խոսքը Տիրոջ օրվա մասին, այն, ինչ գրված է Եսայիա 13-րդ գլխում, ինչ գրված է 6-րդ կնիքում, այն, ինչ գրված է Պետրոսի մեջ: Մենք պետք է կարդանք, թե ինչ է ասում Աստվածաշունչը Տիրոջ օրվա մասին, որտեղ ասվում է, որ արևը կկորցնի իր լույսը, և լուսինն արյուն կդառնա, աստղերը կընկնեն երկնքից: Մինչ դա տեղի կունենա, Աստված ուզում էր մարգարե ուղարկել, և Նա ուղարկե՜ց նրան: Դա «ԱՅՍՊԵՍ Է ԱՍՈՒՄ ՏԵՐԸ», և այն իրականացավ:

Եվ քանի որ մենք հավատում ենք խոստումին, մենք ճիշտ ենք հասկացել ծառայությունը, և ուսումնասիրել ենք Խոսքը և հավատում ենք այնպես, ինչպես Գրվածքն է ասում:

Եկեք շարունակենք կարդալը: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Մաղաքիա մարգարեից, 4-րդ գլխի 6-րդ Խոսքը: Մաղաքիա 4-րդ գլուխ, 6-րդ Խոսք:

«6 Եւ նա պիտի դարձնէ հայրերի սիրտը դէպի որդիքը եւ որդկանց սիրտը՝ դէպի իրանց հայրերը. որ միգուցէ ես գամ եւ երկիրը  զարկեմ  անէծքով»:

—Փա՜ռք Տիրոջը, մենք նոր անդրադարձանք այդ ամենին և խոսեցի՜նք այդ մասին: Ինչպես Եղիան ամեն բան արեց այնպես, ինչպես Տերն էր պատվիրել նրան, այնպես էլ Բրանհամ եղբայրը մեր օրերում:

Եվ թույլ տվեք ընդգծել դա. Դուք դա կարող եք կարդալ և տեսնել Հովհաննես Մկրտչի ծառայության մեջ: Նրա առաջադրանքն էր առաջնորդել Հին Ուխտի հայրերին դեպի Նոր Ուխտի որդիների հավատքը: Եվ մեզ դրա մասին ասվում է 17-րդ Խոսքում, ինչպես ես նշեցի այդ:

Բայց հիմա գալիս է երկրորդ մասը. «Նա որդիների սրտերը կվերադարձնի դեպի իրենց հայրերը»:

Եվ դա տեղի է ունենում մեր ժամանակներում:

Ո՜չ թե գլխի մեջ, այնտեղ միշտ քննարկումներ են, այնտեղ հավատք չկա: Հավատքը գտնվում է սրտի մեջ: Եվ այդ պատճառով, մերն օրերում Աստծո որդիների սրտերը վերադարձվում են սկզբնական հայրերին: Եվ մենք շնորհակալ ենք Աստծուն, որ դա տեղի ունեցավ ամբո՜ղջ աշխարհում: Եվ մենք համարձակվում ենք ասել, որ շատ, շատ մոտ ենք ավարտին: Բրանհամ եղբոր 1965 թվականի դեկտեմբերին տուն վերադառնալուց ի վեր, վերջին Պատգամը՝ Աստծո Սուրբ Խոսքը, ինչպես որ քարոզվել է սկզբում, այնպես էլ քարոզվել է ամբողջ աշխարհում։ Եվ Աստված Շնո՜րհ է արել ինձ, այս փառավոր Խոսքը՝ աստվածային Պատգամը հասցնելու Աստծո ժողովրդին 170 երկրներում: Եվ ա՜յժմ, հեռարձակման միջոցով հասնում է բոլոր հավատացյալներին, բոլոր լեզուներում, և նրանք մասնակցում են պատրաստմանը: Եվ ինչպես որ Հին Կտակարանի հավատացյալներն այն ժամանակ ընդունեցին այն, ինչ պետք է տեղի ունենար Նոր Կտակարանում, և ինչպես  Հովհաննես Մկրտիչը կամուրջ գցեց Հին և Նոր Կտակարանների միջև, այնպես էլ գրված է, նաև գրված է. «…մարգարէները մինչեւ Յովհաննէսն են. նորանից յետոյ Աստուծոյ արքայութիւնն է աւետարանվում», ճիշտ այդպես էլ մեր ժամանակներում է: Աստված ուղարկեց Իր ծառային և մարգարեին Պատգամով, և այժմ այն ​​քարոզվում է ա՜մբողջ աշխարհում, և բոլոր ճշմարիտ հավատացյալները լսում են, թե Հոգին ինչ է ասում եկեղեցիներին: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Ամովս մարգարեից, 8-րդ գլխի, 11-րդ Խոսքը: Ամովս 8-րդ գլուխ, 11 Խոսք:

«11 Ահա օրեր են գալիս, ասում է Տէր Եհովան, որ սով պիտի ուղարկեմ երկրի վերայ, ոչ թէ հացի սով եւ ոչ ջրի ծարաւ, այլ  Տիրոջ խօսքը լսելու»:

—Սրան մենք նույնպես ասում ենք. Ամեն: Եվ իսկապես Աստված Իր բնօրինակ Խոսքը լսելու սով ուղարկեց: Ո՜չ թե մեկնաբանությունների, ո՜չ թե բացատրությունների, ո՜չ թե այն, ինչ մարդի՜կ պետք է ասեն Աստծո Խոսքի մասին, այլ այն, ինչ Աստվա՜ծ պետք է ասի մեզ Իր Խոսքի միջոցով:

Մենք իսկապես քաղց ունենք լսելու Տիրոջ Խոսքերը, քանի որ Նա ասաց. «Մարդը միայն հացով չի ապրում, այլ ամեն Խոսքով, որ դուրս է գալիս կենդանի Աստծո բերանից» (Մատթեոս 4:4):  Այսպիսով, մենք քա՜ղց ենք զգում Աստծո Խոսքերին, և հա՜տկապես Աստծո Խոսքից այն խոստումներին, որոնք ամրագրված են այս օրերի համար: Եվ մենք արդեն լսեցինք ներածական խոսքի մեջ, որ Աստծո բոլոր խոստումները ԱՅՈ և ԱՄԵՆ են, և իրենց իրականացումն են գտնում մեր միջոցով: Փառք լինի Տիրոջը, Նա մեծ բաներ է անում, Նա ավարտական գործն է անում Իր ընտրած համայնքի հետ:

Այո՜, կարելի է ասել, որ Տերը կանչում է, առանձնացնում և պատրաստում: Եվ բոլոր նրանք, ովքեր Շնորհ են գտել Նրա մեջ, լսում են այն, ինչ Աստված ասում է մեզ Իր Խոսքի միջոցով:

Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Հակոբոս 5-րդ գլխի 7-րդ Խոսքից, 2-րդ մասը: Հակոբոս 5-րդ գլուխ, 7 Խոսք:

«…ահա մշակը երկայնամիտ եղած սպասում է երկրի պատուական պտղին, մինչեւ որ առաջի եւ վերջի անձրեւն առնէ»:

—Այստեղ մենք նույնպես ասում ենք. Ամեն և ամեն՝ մեր ողջ սրտով: Այստեղ առաքյալը մեզ երկրային օրինակ է տալիս՝ հոգևորապես ցույց տալու համար, թե ինչն է կարևոր։

Ինչպես երկրի վրա առաջին անձրևը պետք է գա գարնանը, մինչև ցանքը տեղի կունենա, իսկ հետո նախքան բերքահավաքը վերջին անձրևը պետք է գա ցորենի արտի վրա:

Այդպես է նաև հոգևորում։ Պենտեկոստեի օրը առաջին անձրևը թափվեց։ Եվ հիմա՝ վերջում, նախքան որ բերքը կհավաքվի, նախքան որ Տերն իրեններին Իր մո՜տ կվերցնի, կլինի Սուրբ Հոգու հեղումը, որը կոչվում է վերջին անձրև: Եվ մենք բոլորս մասնակցություն ենք ունենալու դրանում, միայն մի՜ քիչ համբերություն: Խնդում եմ, վերցրեք սա Աստծո Խոսքից. Այն, ինչ Աստված խոստացել է, անպայման կկատարվի՜: Դա ոչ մի դեպքում չի կարող հենց այնպես անցնել, Աստված երաշխավորում է դա: Եվ Նա կավարտի Իր գործը Իր ժողովրդի հետ, Հիսուս Քրիստոսի վերադարձի փառավոր օրը: Խնդրեմ:

—Մենք կարդում ենք Գործք Առաքելոցի 1-ին գլխի, 10 և 11 Խոսքերը: Գործք 1-ին գլուխ, 10 և 11 Խոսքեր:

«10 Եւ դեռ որ նորանք աչքերը ուղղած մտիկ էին տալիս դէպի երկինքը նորա գնալին, ահա երկու մարդիկ երեւեցան նորանց սպիտակ հանդերձներով,

11 Որ եւ ասեցին. Ով Գալիլեացի մարդիկ, ի՞նչ էք կանգնել եւ մտիկ էք անում դէպի երկինքը. Այս Յիսուսը, որ ձեզանից վերացաւ երկինքը, այսպէս կ’գայ ինչպէս նորան տեսաք երկինքը գնալիս»:

—Փառք և շնորհակալություն Տիրոջը: Եղբայրներ և քույրեր, մեզ համար այդ ամենը աստվածային իրականություն է: Նույն Հիսուսը, ով խաչվեց, ով Իր արյունը թափեց մեզ համար, ով փրկեց մեզ, ներեց մեր մեղքերը, մեր պարտքերը, Նա, ով մեռավ մեզ համար, Նա, ով մեզ սիրեց, ով սիրե՜ց մեզ, Նա կպատրաստի մեզ և Նա կվերադառնա, ինչպես որ երկի՜նք բարձրացավ, և մեզ Իր հետ տուն կտանի: Եվ մենք պատրաստվում ենք կարդալ այն հատվածը, որտեղ Պողոսը ճշգրիտ նկարագրում է, թե ինչպես դա տեղի կունենա: Խնդրեմ:

—Կարդում ենք 1-ին Թեսաղոնիկեցիների 4-րդ գլխից, 15-ից 17-րդ Խոսքերը: 1-ին Թեսաղոնիկեցիներ, 4-րդ գլուխ, 15-ից 17 Խոսքեր:

«15 Որովհետեւ ինքը Տէրը հրամանով, հրեշտակապետի ձայնով եւ Աստուծոյ փողով վայր կ’գայ երկնքիցը. Եւ Քրիստոսով մեռելներն առաջ յարութիւն կ’առնեն,

16 Եւ յետոյ մենք, որ կենդանի ենք մնացած նորանց հետ մէկտեղ ամպերով օդի մէջ կ’յափշտակուինք Տիրոջը դիմաւորելու եւ այնպէս ամեն ժամանակ Տիրոջ հետ կ’լինինք։

17 Ուրեմն իրար մխիթարեցէք այս խօսքերովը»:

—Փառք և գոհություն լինի Տիրոջը: Մենք ուրախանում ենք սրա համար: Եվ Պողոսն այնքան վստահ էր դրանում, որ կարող էր ասել. «Ես սա ասում եմ ձեզ որպես Տիրոջ Խոսք»: Պողո՜սը չէր, որ ասաց, թե ինչպես դա տեղի կունենա, այլ նա այն փոխանցե՜ց Սուրբ Հոգով:

Եվ Քրիստոսով մեռելներն առաջ հարություն կառնեն, և հետո մենք, եթե կենդանի մնացած լինենք մինչև Տիրոջ վերադարձը, կփոխվենք, և հետո կվերցվենք, որպեսզի ամեն ժամանակ Տիրոջ հետ լինենք:

Եղբայրներ և քույրեր, Տիրոջ վերադարձը դռների մոտ է: Այն ամենն ինչ աստվածաշնչյան մարգարեություններում կանխասվել է՝ հա՜տկապես մեր Տիրոջ կողմից ասվա՜ծը Մատթեոս 24-րդ գլխում, մինչ այժմ կատարվել է: Տիրոջ վերադարձը կարող է տեղի ունենալ յուրաքանչյուր պահի: Եվ այսպիսով, եղբայրներ և քույրեր, պետք է պատրաստ լինել, քանի որ գրված է. «Պատրաստները Նրա հետ հարսանյաց ընթրիքը մտան»(Մատթեոս 25):

Եվ ես անձամբ խորին համոզմամբ հավատում եմ, որ բոլոր նրանք, ովքեր այժմ Շնորհ են գտել, կհավատան և կընդունե՜ն Աստծո Խոսքերին, և կնդունեն որ Աստված մարգարե՜ է խոստացել, և որ Աստված ուղարկե՜լ է նրան, որպեսզի ամեն բան կարգի բերի, ինչպես որ եկեղեցու սկզբում էր, որպեսզի վերադարձնի ամեն բան, և որ ամեն ինչ տեղի կունենա ճիշտ այնպես, ինչպես նախապես  ասվե՜լ է Աստծո Խոսքում:

Եղբայրներ և քույրեր, արթո՜ւն մնացեք, պարզ մնացեք բոլոր ոլորտներում՝ երկրային և հոգևոր: Բայց պատրաստ եղեք կանգնելու Նրա առջև, և տեսնելո՜ւ Նրա փառքը:

Մեր Տերն ասում է. «Ահա Ես շուտով գալիս եմ»: Եվ մենք բոլորս համաձայն ենք Խոսքի հետ: «Եվ Հոգին և Հարսն ասում են. Եկ, և լսողն ասի. Եկ»(Հայտ. 22.17): Եվ ահա հատուկ պահը՝ Հոգին և Հարսը: Եվ միշտ ասվում է. «Դուք պետք է լսեք, թե Հոգին ինչ է ասում եկեղեցիներին», իսկ ա՜յժմ դիմում են Հարսին՝ Հարսը դո՜ւրս է կանչվում բոլոր եկեղեցիներից: Եվ դրա համար գրված է. «Եվ Հոգին և Հարսն ասում են. Եկ, և լսողն ասի. Եկ Տե՜ր Հիսուս»: Եվ բոլորն, ովքեր որ ուզում են այնտե՜ղ լինեն, հավատքով և հնազանդությամբ իրենց պատրաստությո՜ւնը կտեսնեն՝ Շնորհքով: Թող Տեր Աստվածն օրհնի ձեզ բոլորիդ, բոլոր երկրներում և բոլոր լեզուներում: Թող Աստված օրհնի բոլոր թարգմանիչներին, (Ամեն)   բոլորին Մոզամբիկում, բոլորին Ա՜ֆրիկայում, բոլոր Ասիայում, ամբողջ Եվրոպայում, և բոլոր մայրցամաքներում: Թող Նա օրհնի Իր բոլոր ընտրյալներին: Եվ մենք բոլորս ասում ենք՝ «Շուտով արի՜, Տեր Հիսուս», և պատրաստվում ենք: Եվ թող օրհնյալ լինի մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի անունը: Օրհնված եղեք Հիսուս Քրիստոսի սուրբ անունով, ԱլելուՅահ, Ամեն, Ամեն: